Η πρώτη αναφέρεται στο 1616 όταν ο ισπανικός στόλος θέλησε να αποβιβαστεί στα παράλια της Αλβανίας και ο ναύαρχος συνεννοήθηκε κρυφά με τους χριστιανούς να τον βοηθήσουν. Ο τουρκαλβανός όμως Μεμέτ Μπόγος τους πρόδωσε κι έτσι οι περισσότεροι κάτοικοι αιχμαλωτίστηκαν και εκτελέστηκαν. Μόλις πέρασε η μπόρα, οι συγγενείς των θυμάτων προσπάθησαν να βρουν τον προδότη και να τον τιμωρήσουν.
Επειδή όμως ο Μεμέτ κρυβόταν, έπιασαν το σκύλο του, που τον υπεραγαπούσε και τον κρέμασαν.
Όταν κατάλαβαν ότι το ζώο δεν τους έφταιξε σε τίποτα πήγαν να το ξεκρεμάσουν, αλλά είχε ήδη πεθάνει.
Η δεύτερη εκδοχή σχετίζεται με την αγάπη που έχουν πολλά ζώα στα σταφύλια. Όμως πολλά από αυτά, κάποιες φορές γίνονται αιτία για να καταστραφούν οι σοδειές. Έτσι, οι παραγωγοί αναγκάζονται να τα απομακρύνουν. Κάποιοι από αυτούς όμως, δεν γνωρίζουν τι ζώο κρύβεται μέσα στις καλλιέργειες και το εξοντώνουν στα «τυφλά» . Τις περισσότερες φορές όμως πρόκειται για σκυλιά που έχουν ιδιαίτερη αδυναμία στα σταφύλια, όσο και αν είναι βλαβερά όπως λέγεται για τον οργανισμό τους.
Η τρίτη εκδοχή για την συγκεκριμένη έκφραση, πιθανόν συνδέεται με την τοξική δράση που έχει η μεγάλη κατανάλωση σταφυλιών στον οργανισμό του σκύλου. Οι ειδικοί λένε πως μια πολύ περιορισμένη ποσότητα, δεν βλάπτει το τετράποδο. Όταν όμως το ζώο φάει παραπάνω από το κανονικό μπορεί να πεθάνει μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα.
Δείτε από πού βγήκαν περισσότερες φράσεις εδώ.