Βουτιές, ψαρομεζέδες και… το κάτι παραπάνω αποζητούμε από τις καλοκαιρινές μας μονοήμερες. Και το βρίσκουμε σε τέσσερις θαλασσινούς προορισμούς δίπλα μας, που ακόμη κι αν δεν έχουμε τη δυνατότητα να διανυκτερεύσουμε εκτός σπιτιού, μας χαρίζουν την αίσθηση της εκδρομής, της ανακάλυψης, των μίνι-διακοπών.
Επίδαυρος
Το Φεστιβάλ Επιδαύρου ξεκινά πανηγυρικά την 1η Ιουλίου και μας δίνει την καθιερωμένη ευκαιρία να συνδυάσουμε την θεατρική μαγεία του αρχαίου θεάτρου με τα ταβερνάκια και τις παραλίες της περιοχής – έστω και για μία ημέρα.
Λίγο θάλασσα: Ξεκινάμε τη μέρα με βουτιές, είτε στην οργανωμένη αμμουδιά του Κονδυλίου, είτε σε μία από τις τρεις παραλίες της Παλαιάς Επιδαύρου – δική μας αγαπημένη, το Καλαμάκι, όπου τα πεύκα φτάνουν ως τα βότσαλα. Κατά τα άλλα, θα βρείτε κι άλλους κολπίσκους τριγύρω, για όλα τα γούστα, όπως οι Αιγιαλός, Απόλλων, Ελλάς, Νησί, Παναγίτσα και Βαγιωνιά.
Λίγο κρασί (και μεζέ): Μετά το μπάνιο, τρώμε στου Λεωνίδα στο Λυγουριό, αν προτιμάμε το καλό κρέας στην ψησταριά, ή στο Καλογερικόν για νόστιμη ελληνική κουζίνα – εξαιρετικός ο μουσακάς. Μαζί με τα απαραίτητα ορεκτικά και κρασί, υπολογίστε περί τα 15-20€ το άτομο.
Και κάτι παραπάνω: Φυσικά, το κάτι παραπάνω είναι η παράσταση που θα απολαύσουμε στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου. Η αυλαία ανοίγει την 1η Ιουλίου με «Πλούτο» διά χειρός Κιμούλη, ενώ στα highlights περιλαμβάνονται η Ορέστεια σε σκηνοθεσία Χουβαρδά, η Αντιγόνη σε σκηνοθεσία Λιβαθινού και οι Επτά επί Θήβας σε σκηνοθεσία Γκραουζίνις. Δείτε τα “best of” του φετινού Φεστιβάλ εδώ.
Αγκίστρι
Κάτι λιγότερο από μία ώρα και 15€ μας χωρίζουν από τις κρυστάλλινες θάλασσες του Αγκιστρίου, στην πιο νησιώτικη πρόταση για μονοήμερη αυτής της λίστας.
Λίγο θάλασσα: Η Χαλικιάδα, «καταφύγιο» των free campers και των γυμνιστών, είναι ίσως η δημοφιλέστερη παραλία, σε απόσταση αναπνοής από το λιμάνι της Σκάλας – έχει δύσκολη κατάβαση στα βράχια, αλλά αποζημιώνει με τα βαθιά, γαλανά νερά. Η δεύτερη καλύτερη επιλογή για μπάνιο είναι η Δραγονέρα, στην άλλη μεριά του νησιού, μετά τον Μύλο: Χωρίζεται σε δύο κολπίσκους, τη Μικρή και τη Μεγάλη Δραγονέρα, με εντυπωσιακά βαθυγάλαζα νερά και βλάστηση που φτάνει ως το κύμα.
Λίγο κρασί (και μεζέ): Το μπαλκόνι της Αλκυόνης είναι το αγαπημένο μας σημείο, στη Σκληρή, για να απολαύσουμε μεζέδες και μαγειρευτά πάνω από το κύμα – υπολογίστε περί τα 15-20€ το άτομο για πλήρες γεύμα.
Και κάτι παραπάνω: Αξίζει να ανεβείτε ως το Μετόχι, το μικρό χωριουδάκι μεταξύ των δύο λιμανιών του νησιού, για πανοραμική θέα από τον λόφο.
Σχινιάς-Μαραθώνας
Μια πεντακάθαρη, οικογενειακή παραλία, μερικά ωραιότατα ταβερνάκια πάνω στο κύμα και ένα υπέροχο πευκόδασος μας περιμένει στο Εθνικό Πάρκο Σχινιά-Μαραθώνα, λιγότερο από μια ωρίτσα μακριά μας.
Λίγη θάλασσα: Το ιδανικό σημείο για βουτιές είναι τα λεγόμενα «Πευκάκια», που αφενός οι φετινές μετρήσεις βρήκαν τα νερά του πεντακάθαρα, και αφετέρου είναι αρκετά ρηχά για να είναι ασφαλή τα παιδιά, ενώ προσφέρουν και πιο ήσυχες μεριές, για όσους θέλουν να αποφύγουν τη φασαρία των beach bars.
Λίγο κρασί (και μεζέ): Τρώμε σε ένα από τα ταβερνάκια της παραλιακής – όλα τους απλώνουν τραπεζάκια σχεδόν πάνω στην άμμο και σερβίρουν κλασικούς ψαρομεζέδες και θαλασσινά, σε τιμές περί τα 15€ το άτομο. Μας αρέσει ιδιαίτερα ο Γλάρος που ετοιμάζει και ωραιότατη μακαρονάδα θαλασσινών, αλλά και μεσογειακή sangria.
Και κάτι παραπάνω: Πίσω από την παραλία, τα «πευκάκια» είναι στην πραγματικότητα ένα πλούσιο πευκόδασος, η ενδοχώρα ενός Εθνικού Πάρκου που περιλαμβάνει το Δάσος της Κουκουναριάς, διάστικτο από μικρές λιμνούλες. Πρόκειται για ένα σπάνιο προστατευμένο οικοσύστημα, ένα από τα τελευταία εναπομείναντα παράλια πευκοδάση στην Ευρώπη, όπου μπορείτε να δείτε ακόμα και σήμερα σπάνια πουλιά, αλεπούδες, ασβούς, λαγουδάκια και σκαντζόχοιρους.
Τα ψαροχώρια των Μεγάρων
Κινούμαστε δυτικά, και ανακαλύπτουμε όχι μόνο γραφικά ψαροχώρια και ανεξερεύνητες παραλίες πέρα από τη Νέα Πέραμο, αλλά και τη γοητεία ενός από τους πιο ατμοσφαιρικούς αρχαιολογικούς χώρους, αυτόν της Ελευσίνας.
Λίγη θάλασσα: Οδηγούμε τα 42 μόλις χιλιόμετρα που χωρίζουν το κέντρο της Αθήνας από την μεγαλύτερη παραλία των Μεγάρων, τη Βαρέα. Πρόκειται για τέσσερα ολόκληρα χιλιόμετρα αμμουδιάς στα νερά του Σαρωνικού, με πολλές επιλογές από beach bars, σκιά από αλμυρίκια και ρηχά, ασφαλή και καθαρά νερά.
Λίγο κρασί (και μεζέ): Μετά τις βουτιές, παίρνουμε τον δρόμο προς τα πίσω, με πρώτη στάση το γραφικό ψαροχώρι της Πάχης, έναν οικισμό που φημίζεται για τα ψαροταβερνάκια του, τα οποία παρατάσσονται στο λιμανάκι με φόντο το λευκό ξωκλήσι της Παναγίας. Στην πρώτη ταβέρνα της περαντζάδας, στου Αριστόδημου με το «μπαλκόνι» πάνω από την θάλασσα, θα δοκιμάσετε ωραίο καλαμάρι, χταποδάκι και γαρίδες σαγανάκι – υπολογίστε περί τα 20€ το άτομο για άφθονους ψαρομεζέδες και κρασί ή ούζο.
Και κάτι παραπάνω: Επόμενη στάση, και τελευταία πριν την επιστροφή, η Ελευσίνα και ο αρχαιολογικός της χώρος, που με το θερινό ωράριο πλέον είναι ανοιχτός για το κοινό ως τις 20.00. Εδώ θα περιδιαβείτε την Ιερά Αυλή, θα ακολουθήσετε τα βήματα της αρχαίας πομπής των Ελευσινίων Μυστηρίων και θα επισκεφθείτε το ενδιαφέρον Αρχαιολογικό Μουσείο που λειτουργεί μέσα στον αρχαιολογικό χώρο. Η είσοδος στοιχίζει 3€.
Επίδαυρος
Το Φεστιβάλ Επιδαύρου ξεκινά πανηγυρικά την 1η Ιουλίου και μας δίνει την καθιερωμένη ευκαιρία να συνδυάσουμε την θεατρική μαγεία του αρχαίου θεάτρου με τα ταβερνάκια και τις παραλίες της περιοχής – έστω και για μία ημέρα.
Λίγο θάλασσα: Ξεκινάμε τη μέρα με βουτιές, είτε στην οργανωμένη αμμουδιά του Κονδυλίου, είτε σε μία από τις τρεις παραλίες της Παλαιάς Επιδαύρου – δική μας αγαπημένη, το Καλαμάκι, όπου τα πεύκα φτάνουν ως τα βότσαλα. Κατά τα άλλα, θα βρείτε κι άλλους κολπίσκους τριγύρω, για όλα τα γούστα, όπως οι Αιγιαλός, Απόλλων, Ελλάς, Νησί, Παναγίτσα και Βαγιωνιά.
Λίγο κρασί (και μεζέ): Μετά το μπάνιο, τρώμε στου Λεωνίδα στο Λυγουριό, αν προτιμάμε το καλό κρέας στην ψησταριά, ή στο Καλογερικόν για νόστιμη ελληνική κουζίνα – εξαιρετικός ο μουσακάς. Μαζί με τα απαραίτητα ορεκτικά και κρασί, υπολογίστε περί τα 15-20€ το άτομο.
Και κάτι παραπάνω: Φυσικά, το κάτι παραπάνω είναι η παράσταση που θα απολαύσουμε στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου. Η αυλαία ανοίγει την 1η Ιουλίου με «Πλούτο» διά χειρός Κιμούλη, ενώ στα highlights περιλαμβάνονται η Ορέστεια σε σκηνοθεσία Χουβαρδά, η Αντιγόνη σε σκηνοθεσία Λιβαθινού και οι Επτά επί Θήβας σε σκηνοθεσία Γκραουζίνις. Δείτε τα “best of” του φετινού Φεστιβάλ εδώ.
Αγκίστρι
Κάτι λιγότερο από μία ώρα και 15€ μας χωρίζουν από τις κρυστάλλινες θάλασσες του Αγκιστρίου, στην πιο νησιώτικη πρόταση για μονοήμερη αυτής της λίστας.
Λίγο θάλασσα: Η Χαλικιάδα, «καταφύγιο» των free campers και των γυμνιστών, είναι ίσως η δημοφιλέστερη παραλία, σε απόσταση αναπνοής από το λιμάνι της Σκάλας – έχει δύσκολη κατάβαση στα βράχια, αλλά αποζημιώνει με τα βαθιά, γαλανά νερά. Η δεύτερη καλύτερη επιλογή για μπάνιο είναι η Δραγονέρα, στην άλλη μεριά του νησιού, μετά τον Μύλο: Χωρίζεται σε δύο κολπίσκους, τη Μικρή και τη Μεγάλη Δραγονέρα, με εντυπωσιακά βαθυγάλαζα νερά και βλάστηση που φτάνει ως το κύμα.
Λίγο κρασί (και μεζέ): Το μπαλκόνι της Αλκυόνης είναι το αγαπημένο μας σημείο, στη Σκληρή, για να απολαύσουμε μεζέδες και μαγειρευτά πάνω από το κύμα – υπολογίστε περί τα 15-20€ το άτομο για πλήρες γεύμα.
Και κάτι παραπάνω: Αξίζει να ανεβείτε ως το Μετόχι, το μικρό χωριουδάκι μεταξύ των δύο λιμανιών του νησιού, για πανοραμική θέα από τον λόφο.
Σχινιάς-Μαραθώνας
Μια πεντακάθαρη, οικογενειακή παραλία, μερικά ωραιότατα ταβερνάκια πάνω στο κύμα και ένα υπέροχο πευκόδασος μας περιμένει στο Εθνικό Πάρκο Σχινιά-Μαραθώνα, λιγότερο από μια ωρίτσα μακριά μας.
Λίγη θάλασσα: Το ιδανικό σημείο για βουτιές είναι τα λεγόμενα «Πευκάκια», που αφενός οι φετινές μετρήσεις βρήκαν τα νερά του πεντακάθαρα, και αφετέρου είναι αρκετά ρηχά για να είναι ασφαλή τα παιδιά, ενώ προσφέρουν και πιο ήσυχες μεριές, για όσους θέλουν να αποφύγουν τη φασαρία των beach bars.
Λίγο κρασί (και μεζέ): Τρώμε σε ένα από τα ταβερνάκια της παραλιακής – όλα τους απλώνουν τραπεζάκια σχεδόν πάνω στην άμμο και σερβίρουν κλασικούς ψαρομεζέδες και θαλασσινά, σε τιμές περί τα 15€ το άτομο. Μας αρέσει ιδιαίτερα ο Γλάρος που ετοιμάζει και ωραιότατη μακαρονάδα θαλασσινών, αλλά και μεσογειακή sangria.
Και κάτι παραπάνω: Πίσω από την παραλία, τα «πευκάκια» είναι στην πραγματικότητα ένα πλούσιο πευκόδασος, η ενδοχώρα ενός Εθνικού Πάρκου που περιλαμβάνει το Δάσος της Κουκουναριάς, διάστικτο από μικρές λιμνούλες. Πρόκειται για ένα σπάνιο προστατευμένο οικοσύστημα, ένα από τα τελευταία εναπομείναντα παράλια πευκοδάση στην Ευρώπη, όπου μπορείτε να δείτε ακόμα και σήμερα σπάνια πουλιά, αλεπούδες, ασβούς, λαγουδάκια και σκαντζόχοιρους.
Τα ψαροχώρια των Μεγάρων
Κινούμαστε δυτικά, και ανακαλύπτουμε όχι μόνο γραφικά ψαροχώρια και ανεξερεύνητες παραλίες πέρα από τη Νέα Πέραμο, αλλά και τη γοητεία ενός από τους πιο ατμοσφαιρικούς αρχαιολογικούς χώρους, αυτόν της Ελευσίνας.
Λίγη θάλασσα: Οδηγούμε τα 42 μόλις χιλιόμετρα που χωρίζουν το κέντρο της Αθήνας από την μεγαλύτερη παραλία των Μεγάρων, τη Βαρέα. Πρόκειται για τέσσερα ολόκληρα χιλιόμετρα αμμουδιάς στα νερά του Σαρωνικού, με πολλές επιλογές από beach bars, σκιά από αλμυρίκια και ρηχά, ασφαλή και καθαρά νερά.
Λίγο κρασί (και μεζέ): Μετά τις βουτιές, παίρνουμε τον δρόμο προς τα πίσω, με πρώτη στάση το γραφικό ψαροχώρι της Πάχης, έναν οικισμό που φημίζεται για τα ψαροταβερνάκια του, τα οποία παρατάσσονται στο λιμανάκι με φόντο το λευκό ξωκλήσι της Παναγίας. Στην πρώτη ταβέρνα της περαντζάδας, στου Αριστόδημου με το «μπαλκόνι» πάνω από την θάλασσα, θα δοκιμάσετε ωραίο καλαμάρι, χταποδάκι και γαρίδες σαγανάκι – υπολογίστε περί τα 20€ το άτομο για άφθονους ψαρομεζέδες και κρασί ή ούζο.
Και κάτι παραπάνω: Επόμενη στάση, και τελευταία πριν την επιστροφή, η Ελευσίνα και ο αρχαιολογικός της χώρος, που με το θερινό ωράριο πλέον είναι ανοιχτός για το κοινό ως τις 20.00. Εδώ θα περιδιαβείτε την Ιερά Αυλή, θα ακολουθήσετε τα βήματα της αρχαίας πομπής των Ελευσινίων Μυστηρίων και θα επισκεφθείτε το ενδιαφέρον Αρχαιολογικό Μουσείο που λειτουργεί μέσα στον αρχαιολογικό χώρο. Η είσοδος στοιχίζει 3€.
Περισσότερα αφιερώματα εδώ.