Είναι η αθλήτρια που... νίκησε ακόμη και τον ηλεκτρονικό πίνακα στο κλειστό γυμναστήριο του Mόντρεαλ. Τι εννοούμε; Η 14χρονη -τότε- Ρουμάνα αθλήτρια εκτέλεσε το πρόγραμμά της στους ασύμμετρους ζυγούς και η βαθμολογία της ήταν το «τέλειο 10άρι».
Το πρόβλημα όμως ήταν πως ο ηλεκτρονικός πίνακας δεν μπορούσε να αναγράψει το «10», γιατί αυτό δεν είχε καν προβλεφθεί από την κατασκευάστρια Omega.
Μετά την τεράστια επιτυχία της, η Κομανέτσι είχε δηλώσει: «Ήμουν πολύ ικανοποιημένη, πίστευα ότι θα έπαιρνα βαθμολογία 9,9. Τότε άκουσα το κοινό να φωνάζει δυνατά και όταν γύρισα είδα τον ηλεκτρονικό πίνακα να γράφει 1.00. Δεν μπορούσε να γράψει 10 γιατί η κατασκευάστρια Omega δεν πίστευε ότι αυτό ήταν δυνατό!
Ήξερα ότι το 10 είναι η υψηλότερη βαθμολογία, αλλά δεν κατάλαβα ότι είχα γράψει ιστορία… Θα το σκεφτώ αργότερα, είπα από μέσα μου. Έπρεπε μετά να αγωνιστώ στη δοκό και είχα συγκεντρωθεί σε αυτό».
Η Κομανέτσι θριάμβευσε στο Μόντρεαλ, αφού μετά το «τέλειο 10άρι» ολοκλήρωσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, έχοντας κατακτήσει τρία χρυσά και ένα αργυρό μετάλλιο. Ήταν αναμφίβολα το πρόσωπο των Αγώνων, αφού εκτός των άλλων είχε γίνει η νεότερη Ολυμπιονίκης όλων των εποχών.
Η Νάντια Κομανέτσι γεννήθηκε τον Νοέμβριο του 1961 στην πόλη Ονέστρι της Ρουμανίας και ο μύθος αναφέρει πως πήρε το όνομά "Νάντια" εξαιτίας μίας ταινίας που είχε δει η μητέρα της κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της.
Ξεκίνησε να ασχολείται με την ενόργανη σε ηλικία 6 ετών και από ένα απλά ταλαντούχο κορίτσι κατέληξη να είναι... σύμβολο μιας ολόκληρης Ολυμπιάδας.
Πάντως, η τεράστια επιτυχία της στο Μόντρεαλ δεν είχε ως συνέχεια ένα... λαμπρό, άμεσο μέλλον. Μόλις ένα χρόνο μετά το «τέλειο 10άρι», η Κομανέτσι προχώρησε σε απόπειρα αυτοκτονίας πίνοντας χλωρίνη.
Αιτία για το γεγονός αποτέλεσε πως το δικτατορικό καθεστώς του Τσαουσέσκου τήν είχε υποχρεώσει να μείνει μακριά από τον προπονητή που την έβαλε στο δρόμο των επιτυχιών.
Αυτή όμως δεν ήταν η μοναδική σύνδεση του ονόματός της με την οικογένεια Τσαουσέσκου. Το 1979, έγινε γνωστό πως διατηρούσε σχέση με το γιο του Τσαουσέσκου, ο οποίος όπως αποδείχθηκε αργότερα την κακοποιούσε συστηματικά.
Στα τέλη της δεκαετίας του 80', η Κομανέτσι άφησε τη Ρουμανία με προορισμό τις ΗΠΑ περνώντας ορισμένες δύσκολες στιγμές. Σε ηλικία 27 ετών, εγκατέλειψε τη χώρα της μαζί με άλλους 6 Ρουμάνους. Για να μπορέσει να περάσει τα σύνορα και να φτάσει στην Αμερική, την είχε βοηθήσει ένας Ρουμάνος που ζούσε στην Αμερική, ο Κονσταντίν Πανάιτ.
Η Κομανέτσι έχει αναφερθεί στη νύχτα της φυγής: «Τότε, το να φύγεις σήμαινε ότι χανόσουν. Δεν μπορούσες να επιστρέψεις. Δεν το είπα στη μητέρα μου, πίστευα ότι θα πάθει καρδιακή προσβολή. Το είπα μόνο στον αδερφό μου τον Αντριαν, που ήταν και παραμένει ο καλύτερος φίλος μου και με τη γυναίκα του με πήγαν μέχρι να σύνορα με την Ουγγαρία. Με τις υπόλοιπες, μπήκαμε περπατώντας στην Ουγγαρία και από εκεί πήγαμε στην Αυστρία. Φτάσαμε στην αμερικανική πρεσβεία και με έβαλαν σε μία πτήση για τη Νέα Υόρκη. Δεν έχω ξαναμιλήσει για αυτό. Ήταν μία σκληρή νύχτα».
Έπειτα από μία ζωή που ξεκίνησε με τεράστιες φιλοδοξίες και κατέληξε να έχει αρκετά προβλήματα, η Κομανέτσι έχει πια αφοσιωθεί σε ταξίδια ανά τον κόσμο, σε μία προσπάθεια να μεταδώσει το αθλητικό ιδεώδες σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Περισσότερα αφιερώματα εδώ.