![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3l7UgWMJP5JqI08Pyr1CAhgA_NKv_nrRBKkuw1DbHtM-8MwdIzT7qYUJTaJ9932cqsihzMxBTUS8hDmu8OOFxWVRe70eTusRhyRLf5bOcPH6gNhNxVj12OBMpAscDYjRHGPrWN3Y2kOY/s400/%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BF+%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2588%25CE%25B7%25CF%2582.jpg)
Παράγεται από το ἀπογιγνώσκω < ἀπὸ + γιγνώσκω. Και οι δύο λέξεις ἀπόγνωσις – ἀπογιγνώσκω είναι αρχαίες λέξεις.
ἀπογιγνώσκω = εγκαταλείπω μια ιδέα, ένα σχέδιο, μια πρόθεση > εγκαταλείπω κάτι που δεν γεννά ελπίδες > απελπίζομαι – παραιτούμαι
απόγνωση είναι η απομάκρυνση από τη γνώση, η παραίτηση, η άρνηση, η απόρριψη τής γνώσης, η ηθελημένη συνειδητή άρνηση τής γνώσης και τού ό,τι αυτή παρέχει ή συνεπάγεται· η θέση τού να μη θέλω να ξέρω τίποτε, να μη με θέλγει τίποτε, να αρνούμαι κάθε τι που θα μού γεννούσε ενδιαφέρον ή θα μού προσέφερε ευχαρίστηση, η άρνηση τής απόλαυσης που θα μπορούσε να μού προσφέρει οτιδήποτε
Τελικά, η απόγνωση φθάνει να είναι η απόληξη τού συνεχούς που έχει ως σημείο εκκίνησης την απόλαυση: το ανώτατο σημείο είναι η απόλαυση και το κατώτατο σημείο η απόγνωση· είναι η μετάπτωση από την υπέρτατη ευχαρίστηση στην απόλυτη εγκατάλειψη.
Γεώργιος Μπαμπινιώτης
Περισσότερες ιστορίες λέξεων εδώ.