Η μαγεία του φωτογραφικού φακού
Όταν τελικά εγκαταστάθηκε στην Αθήνα με την οικογένεια του, μετά την καταστροφή της Σμύρνης, ο πατέρας του έκανε ένα μοναδικό και σπάνιο δώρο.
Ήταν μια φωτογραφική μηχανή τύπου «Mentor Reflex», η οποία μόλις είχε κυκλοφορήσει.
Στη συνέχεια του έδωσε την ευχή του λέγοντας ότι: «εδώ που φτάσαμε, πρέπει να προκόψεις αγόρι μου». Δεν ήταν απλά ένα δώρο αλλά μια ένα εφόδιο για το μέλλον του.
Το λιμάνι της Σμύρνης φωτογραφία: Μανώλης Μεγαλοοικονόμου
Σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, ο Μεγαλοοικονόμου είχε καταγράψει με το φωτογραφικό φακό ορισμένες από τις πιο σημαντικές στιγμές της ελληνικής ιστορίας. Την καταστροφή της Σμύρνης, το Αλβανικό Έπος και ιστορικές προσωπικότητες, όπως ο Ελευθέριος Βενιζέλος.
Οι πρόχειροι προσφυγικοί καταυλισμοί και η παιδική ματιά με τον φακό του μεγάλου φωτογράφου. Δεν υπάρχουν κανονικές στέγες, πεζοδρόμια, νερό και ηλεκτρικό. Μόνο η θέληση για επιβίωση
Με την πάροδο του χρόνου, ο Μεγαλοοικονόμου ανέπτυξε πολύ στενές σχέσεις με τον κρητικό πολιτικό. Κατά τη διάρκεια διαφόρων ταξιδιών έγιναν καλοί φίλοι. Ήταν αχώριστοι.
Όπως είχε δηλώσει χαρακτηριστικά κάποια χρόνια αργότερα σε συνέντευξή του, τον θαύμαζε πολύ, ενώ είχε συνολικά τραβήξει 1200 φωτογραφίες με εκείνον. «Ήταν ένας απλός άνθρωπος ο Βενιζέλος και δεν τον άφησα ποτέ. Ήμουν ο μόνος που τον ακολουθούσα. Δεν ερχόταν κανείς άλλος».
Κοκκινιά 1929. Η Ελλάδα μια ατέλειωτη παραγκούπολη. Το ρέμα περνά μέσα από τον οικισμό.
Η ελονοσία και η φυματίωση θέριζε
Ο Μεγαλοοικονόμου ήταν και εκείνος που αποθανάτισε τη Διάσκεψη της Άγκυρας το 1930, καθώς
και τη Συμφωνία Βενιζέλου – Ατατούρκ.
Μια από τις αμέτρητες βραβεύσεις του στο δήμο Κορυδαλλού
Στην κατοχή ο φωτορεπόρτερ έστελνε τις φωτογραφίες που τραβούσε από τον πόλεμο στις ΗΠΑ μέσω του Ερυθρού Σταυρού. «Με είχαν ντύσει στρατιώτη για να καταφέρω να βγάλω φωτογραφίες. Ήμουν «στρατιώτης εθελοντής». Και είχα και την κινηματογραφική μηχανή μου, ενώ τότε δεν υπήρχαν πολλές».
Δεν δίστασε επίσης να καταγγείλει και το γεγονός ότι την περίοδο του πολέμου, υπήρχε λογοκρισία στη χώρα.
Δεν επιτρέπονταν οι δημοσιεύσεις φωτογραφιών που παρουσίαζαν μια διαφορετική εικόνα από αυτήν που έβγαινε προς τα έξω. «Απαγορευόταν η δημοσίευση φωτογραφιών με παιδιά σκελετωμένα και θανατωμένα. Ο κόσμος δεν μπορούσε να δει τον πραγματικό πόλεμο. Που ήταν περισσότερο με το χιόνι, παρά με τους Ιταλούς. Αυτό είναι παράπονο. Έτσι είναι».
Παράγκες, σκηνές, μάντρες και ξυπόλητα πιτσιρίκια
Ο Μανώλης Μεγαλοοικονόμου είχε ασχοληθεί και με τον κινηματογράφο, αφού είχε συμβάλλει ως παραγωγός στην ταινία «Υποβρύχιο Παπανικολής». Είχε παράλληλα δημιουργήσει το ντοκιμαντέρ «Συμβολή του Τύπου στον Αγώνα του 1920-1922», καθώς και το «Όχι των Ελλήνων Δημοσιογράφων».
«Είμαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος που έζησε και τραγωδίες και ωραίες στιγμές. Είμαι πλήρης», είχε επισημάνει λίγα χρόνια πριν από το θάνατό του ο διάσημος φωτορεπόρτερ, ο οποίος έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών, σε ηλικία 100 ετών.
Ο Μανώλης Μεγαλοοιοκονόμου έχει γράψει και το βιβλίο «Σμύρνη» για το οποίο έχει τιμηθεί από την Ακαδημία Αθηνών. Εκθέματά του και φωτογραφίες φιλοξενούνται σήμερα στην Εστία Νέας Σμύρνης.
Περισσότερα αφιερώματα εδώ.