Στη διάρκεια του Β’ παγκόσμιου πολέμου, τα ιαπωνικά στρατεύματα στην Άπω Ανατολή, έκοψαν την πρόσβαση της Αμερικής στα αποθέματα του καουτσούκ της.
Η έλλειψη που αντιμετώπισε η χώρα ήταν πολύ μεγάλη και η κυβέρνηση αναγκάστηκε να μοιράζει βενζίνη με το δελτίο.
Βέβαια υπήρχαν πολλά αποθέματα βενζίνης, αλλά ήθελαν να κάνουν οικονομία για να εξοικονομήσει καουτσούκ για τα λάστιχα των αυτοκινήτων.
Για να αρθεί το αδιέξοδο οι επιστήμονες στρώθηκαν στη δουλειά για να βρουν ένα συνθετικό υποκατάστατο του καουτσούκ.
Στην εταιρεία General Electric (GE), ο μηχανικός Τζέιμς Ράιτ αναζητούσε κάποιον τρόπο να παρασκευάσει ένα υλικό τύπου καουτσούκ από σιλικόνη.
Μια μέρα του 1943 έχυσε βορικό οξύ σε έναν δοκιμαστικό σωλήνα γεμάτο με λάδι σιλικόνης, ελπίζοντας ότι θα ενωθούν για να δημιουργήσουν σκληρό καουτσούκ.
Αντιθέτως το μείγμα μεταβλήθηκε σε ένα μαλακό κολλώδες υλικό. Έβγαλε λίγο από τον δοκιμαστικό σωλήνα και το έριξε στον πάγκο.
Το υλικό αναπήδησε.
Η εταιρεία έστειλε δείγματα του νέου υλικού σε επιστήμονες σε όλο τον κόσμο για να δει αν μπορούσαν να βρουν κάποια χρήση για αυτό.
Κανείς δε κατάφερε παρότι διασκέδαζαν πραγματικά να παίζουν μαζί του.
Το νέο υλικό εγκαταλείφθηκε ως αποτυχία.
Το 1950 ο Πίτερ Χότζσον, ένας σύμβουλος μάρκετινγκ στο Κονέκτικατ, κατάφερε να βρει λίγο από το υλικό από κάποιον φίλο του χημικό και κατάλαβε ότι επρόκειτο για χρυσωρυχείο.
Ήξερε αμέσως ότι αυτό που οι επιστήμονες θεωρούσαν άχρηστο, τα παιδιά θα το λάτρευαν. Τοποθέτησε το υλικό σε συσκευασίες πλαστικών αυγών και του έδωσε το όνομα που είναι γνωστό σήμερα. Η πλαστελίνη Silly Putty.
Περισσότερα από 300 εκατομμύρια αυγά με 4.500 τόνους πλαστελίνης Silly Putty έχουν πουληθεί από το 1950.
Το 2000 στα πεντηκοστά γενέθλια της, απέκτησε τη δική της θέση στο Ινστιτούτο Σμιθσόνιαν, ακριβώς δίπλα από το χούλα χουπ.
Πολλές εφημερίδες, περιοδικά και ιστότοποι ισχυρίζονται ότι οι αστροναύτες του Απόλλωνα 8 ,πήραν πλαστελίνη Silly Putty στο φεγγάρι και την χρησιμοποίησαν για να διασκεδάζουν και να κολλάνε εργαλεία στους τοίχους του διαστημικού σκάφους.
Ωστόσο, η ΝΑΣΑ, οι εφευρέτες της Silly Putty, και ο αστροναύτης του Απόλλωνα 8 Τζιμ Λόβελ, ισχυρίζονται όλοι μαζί ότι αυτό δεν είναι αλήθεια.
Πηγή: «Συναρπαστικές πολεμικές ιστορίες που δεν ειπώθηκαν ποτέ», του Rick Beyer, mixanitouxronou.gr
Περισσότερα αφιερώματα εδώ.
Η έλλειψη που αντιμετώπισε η χώρα ήταν πολύ μεγάλη και η κυβέρνηση αναγκάστηκε να μοιράζει βενζίνη με το δελτίο.
Βέβαια υπήρχαν πολλά αποθέματα βενζίνης, αλλά ήθελαν να κάνουν οικονομία για να εξοικονομήσει καουτσούκ για τα λάστιχα των αυτοκινήτων.
Για να αρθεί το αδιέξοδο οι επιστήμονες στρώθηκαν στη δουλειά για να βρουν ένα συνθετικό υποκατάστατο του καουτσούκ.
Στην εταιρεία General Electric (GE), ο μηχανικός Τζέιμς Ράιτ αναζητούσε κάποιον τρόπο να παρασκευάσει ένα υλικό τύπου καουτσούκ από σιλικόνη.
Μια μέρα του 1943 έχυσε βορικό οξύ σε έναν δοκιμαστικό σωλήνα γεμάτο με λάδι σιλικόνης, ελπίζοντας ότι θα ενωθούν για να δημιουργήσουν σκληρό καουτσούκ.
Αντιθέτως το μείγμα μεταβλήθηκε σε ένα μαλακό κολλώδες υλικό. Έβγαλε λίγο από τον δοκιμαστικό σωλήνα και το έριξε στον πάγκο.
Το υλικό αναπήδησε.
Η εταιρεία έστειλε δείγματα του νέου υλικού σε επιστήμονες σε όλο τον κόσμο για να δει αν μπορούσαν να βρουν κάποια χρήση για αυτό.
Κανείς δε κατάφερε παρότι διασκέδαζαν πραγματικά να παίζουν μαζί του.
Το νέο υλικό εγκαταλείφθηκε ως αποτυχία.
Το 1950 ο Πίτερ Χότζσον, ένας σύμβουλος μάρκετινγκ στο Κονέκτικατ, κατάφερε να βρει λίγο από το υλικό από κάποιον φίλο του χημικό και κατάλαβε ότι επρόκειτο για χρυσωρυχείο.
Ήξερε αμέσως ότι αυτό που οι επιστήμονες θεωρούσαν άχρηστο, τα παιδιά θα το λάτρευαν. Τοποθέτησε το υλικό σε συσκευασίες πλαστικών αυγών και του έδωσε το όνομα που είναι γνωστό σήμερα. Η πλαστελίνη Silly Putty.
Περισσότερα από 300 εκατομμύρια αυγά με 4.500 τόνους πλαστελίνης Silly Putty έχουν πουληθεί από το 1950.
Το 2000 στα πεντηκοστά γενέθλια της, απέκτησε τη δική της θέση στο Ινστιτούτο Σμιθσόνιαν, ακριβώς δίπλα από το χούλα χουπ.
Πολλές εφημερίδες, περιοδικά και ιστότοποι ισχυρίζονται ότι οι αστροναύτες του Απόλλωνα 8 ,πήραν πλαστελίνη Silly Putty στο φεγγάρι και την χρησιμοποίησαν για να διασκεδάζουν και να κολλάνε εργαλεία στους τοίχους του διαστημικού σκάφους.
Ωστόσο, η ΝΑΣΑ, οι εφευρέτες της Silly Putty, και ο αστροναύτης του Απόλλωνα 8 Τζιμ Λόβελ, ισχυρίζονται όλοι μαζί ότι αυτό δεν είναι αλήθεια.
Πηγή: «Συναρπαστικές πολεμικές ιστορίες που δεν ειπώθηκαν ποτέ», του Rick Beyer, mixanitouxronou.gr
Περισσότερα αφιερώματα εδώ.