Υπό του μηδενός ή υπό το μηδέν

Το "υπό + γενική" δηλώνει ποιητικό αίτιο, π.χ. "το έργο εφιλοτεχνήθη υπό του Χαλεπά", ενώ το "υπό + αιτιατική" δηλώνει υλική ή ιδεατή θέση, π.χ. "μια θέση υπό τον ήλιο", "ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον" κ.ά. Έτσι, το σωστό είναι μόνο το "υπό το μηδέν" (εκτός αν, σε κάποιο ποίημα, θελήσουμε να προσωποποιήσουμε το "μηδέν" και να το κάνουμε ποιητικό αίτιο σε παθητική σύνταξη, π.χ. "φευ, φευ, υπό του μηδενός κατενικήθη το πνεύμα").

Περισσότερα γλωσσικά λάθη εδώ.