Υπάρχουν δύσκολοι μαθητές που φαίνεται να είναι καλύτεροι στην τάξη μιας δασκάλας απ' ό,τι μιας άλλης. Ο κάθε δάσκαλος έχει το δικό του στυλ διδασκαλίας, τη δική του προσωπικότητα. Απώτερος στόχος του εκπαιδευτικού είναι να βοηθήσει τους μαθητές του που παρουσιάζουν προβλήματα συμπεριφοράς να ελέγξουν τις ίδιες τους τις αντιδράσεις. Θα μπορούσε ο εκπαιδευτικός προτού προκύψει κάποιο πρόβλημα να συζητήσει τις επιλογές που έχουν τα παιδιά σχετικά με τον τρόπο που θα δράσουν.
Αν υπάρχουν αρκετοί μαθητές που συνήθως λογομαχούν για κάποιο παιχνίδι, βοηθήστε τους να βρούνε τρόπους να λύσουν το πρόβλημα πριν βγουν έξω να παίξουν.
Είναι καλό να θυμίζετε στα παιδιά την αιτία που υπάρχει πίσω από κάθε κανόνα ή τη συνέπεια της συμπεριφοράς από την εφαρμογή αυτού του κανόνα. Βάλτε τους μαθητές σας να επαναλάβουν π.χ. «οι μπουνιές μπορεί να τραυματίσουν σοβαρά. Το μόνο που πετυχαίνουμε με αυτές είναι να θυμώνουμε και σίγουρα δεν λύνουν το πρόβλημα που μας ανησυχεί». Ζητήστε από τους μαθητές σας να σας απαριθμήσουν να σκεφτούν άλλους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαν να λύσουν ένα πρόβλημα. Αν σε περίπτωση που κάποιος μαθητής δεχθεί κάποιες συνέπειες ως αποτέλεσμα μιας συγκεκριμένης συμπεριφοράς του μπορείτε να του πείτε ότι μπορεί να ξαναπάει μαζί με τα άλλα παιδιά όταν αισθάνεται έτοιμος/η να χρησιμοποιήσει τη φωνή του/της για να εκφράσει τα συναισθήματα του/της. Σεβαστείτε το εσωτερικό ρολόι του μαθητή σας. Οι συνέπειες θα επιβληθούν ξανά αν επαναλάβει ξανά την αρνητική συμπεριφορά.
Οι εκπαιδευτικοί είναι καλό να διδάξουν με ενεργητικό τρόπο τους μαθητές τους πώς να κάνουν φίλους, πώς να κρατήσουν φίλους και να είναι αγαπημένοι. Επίσης είναι καλό οι εκπαιδευτικοί να βοηθούν τους μαθητές να διαπραγματεύονται λύσεις σε συγκρούσεις. Καθίστε μαζί με τους μαθητές σας και γράψτε τις ιδέες που έχουν: «Θέλετε και οι δύο το ίδιο παιγνίδι, τι μπορεί να γίνει για να είσαστε και οι δύο ευχαριστημένοι;» Μετά κάντε μια περίληψη και ζητήστε από τους μαθητές να συμφωνήσουν κάποια ιδέα που αρέσει και στα δυο. Οι καλύτερες ανταμοιβές που διδάσκουν αυτοσυγκράτηση είναι η αλλαγή πορείας, οι λογικές συνέπειες, οι στρατηγικές πρόληψης κ.ά. Η κοινωνική και προφορική ενθάρρυνση είναι κάτι που χρειάζονται όλοι οι μαθητές. Αυτό σημαίνει ότι πληροφορούμε τα παιδιά ότι πάνε καλά δίνοντας τους συγκεκριμένες πληροφορίες που βοηθάνε: «Μάζεψες τα παιχνίδια σου γρήγορα και τακτικά. Έτσι θα τα βρούμε εύκολα αύριο. Επίσης χαιρόμαστε όλοι που η αίθουσα είναι καθαρή και τακτική».
Η απομάκρυνση του μαθητή από την ομάδα σπάνια φέρνει αποτελέσματα γιατί η συνέπεια αυτή δεν συνδέεται με την αταξία. Ύστερα από λίγα λεπτά το παιδί θα έχει ξεχάσει γιατί βρίσκεται εκεί. Επίσης μπορεί να αισθάνεται θυμό γιατί έχει τιμωρηθεί και εξευτελιστεί. Μπορεί αυτή η απομάκρυνση να βοηθήσει στο να σκεφθεί πιθανούς τρόπους εκδίκησης αντί να έχει σωφρονιστικό αποτέλεσμα. Αν ένας μαθητής χρειάζεται να φύγει από κάποιο μέρος γιατί συνεχώς ενοχλεί αφήστε το να διαλέξει μια ήσυχη δραστηριότητα μακριά από τους άλλους. Αυτό λέγεται «επιλογή του παιδιού». Πριν το κάνετε αυτό, δώστε του τουλάχιστον μια ευκαιρία να βελτιώσει τη συμπεριφορά του, λέγοντας του ότι θα πρέπει τελικά να διαλέξει μια διαφορετική δραστηριότητα αν συνεχίσει να ενοχλεί. Βοηθήστε το να μάθει και να αναπτύξει τις ικανότητες που χρειάζεται για να αποκτήσει την κατάλληλη συμπεριφορά.
Η συνεργασία με τους γονείς είναι απαραίτητη. Ακόμη μπορείτε να ζητήσετε την συμβουλή ειδικού ψυχολόγου.