Ολλανδικό μουσείο έδωσε στη δημοσιότητα ένα βίντεο της Άννας Φρανκ, η οποία υπήρξε θύμα της θηριωδίας των ναζί. Το μουσείο "Το σπίτι της Άννας Φρανκ" ανέβασε το βίντεο στο Youtube.
Το βίντεο χρονολογείται από το 1941 και είναι η μόνη απεικόνιση της Άννας Φρανκ σε φιλμ. Το βίντεο δείχνει την 13χρονη την ημέρα του γάμου μιας γειτόνισσάς της.
Το κορίτσι σκύβει από το μπαλκόνι για να δει καλύτερα τον γαμπρό και τη νύφη και εκεί τη συλλαμβάνει ο φακός. Την εποχή που έγινε ο γάμος, η νύφη έμενε ακριβώς απέναντι από το σπίτι της οικογένειας Φρανκ.
Η σκηνή κινηματογραφήθηκε στις 22 Ιουλίου 1941, ακριβώς ένα χρόνο πριν η οικογένεια κρυφτεί στο υπόγειο της επιχείρησης της οικογένειας, λόγω της εισβολής των ναζί. Οι ναζί ανακάλυψαν το κρησφύγετο τον Αύγουστο του 1944 και η μικρή Άννα πέθανε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης τον Μάρτιο του 1945.
Ένα μικρότερο βίντεο διάρκειας 5 δευτερολέπτων δόθηκε στον πατέρα του κοριτσιού, Ότο Φρανκ από το παντρεμένο ζευγάρι τη δεκαετία του 50'.
Αφού εκδόθηκε το ημερολόγιο που κρατούσε η Άννα Φρανκ την περίοδο που κρυβόταν με την οικογένειά της, το ζευγάρι την αναγνώρισε στο γαμήλιο φιλμ.
Η υπεύθυνη του μουσείου Αννα-Μαρία Μπέκερ δήλωσε ότι το βίντεο είναι πολύ συγκινητικό και ανέβηκε στο youtube για να γίνει γνωστή η ιστορία σε όσους δεν έχουν ακούσει για "Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ" και ιδιαίτερα στους νέους.
Ο γαμπρός και η νύφη του βίντεο είναι ακόμα εν ζωή και κατοικούν στην Ολλανδία. Τη δεκαετία του 90', έδωσαν στο μουσείο τη μεγαλύτερη εκδοχή του βίντεο με την Άννα Φρανκ.
Η συγκλονιστική ιστορία της Άννας Φρανκ
Η Άννα Φρανκ (Anneliese Marie (Anne) Frank, 12 Ιουνίου 1929 στην Φρανκφούρτη -Φεβρουάριος ή Μάρτιος 1945 στο Μπέργκεν-Μπέλσεν) ήταν μια γερμανίδα Εβραιοπούλα που έγραψε ένα ημερολόγιο ενώ κρυβόταν, μαζί με τους δικούς της και τέσσερις οικογενειακούς φίλους, σε ένα σπίτι στο Άμστερνταμ κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής της Ολλανδίας.
Η οικογένειά της είχε μετακομίσει στο Άμστερνταμ όταν οι Ναζί πήραν την εξουσία στη Γερμανία, αλλά παγιδεύτηκε όταν η κατοχή επεκτάθηκε και στην Ολλανδία. Καθώς οι διώξεις των Εβραίων εντάθηκαν, η οικογένεια άρχισε τον Ιούλιο του 1942 να κρύβεται σε μυστικά δωμάτια του γραφείου του πατέρα, Όττο Φρανκ. Μετά από δυο χρόνια τους κατέδωσαν, και η οικογένεια στάλθηκε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Η Γκεστάπο λεηλάτησε τη σοφίτα, όπου κρυβόταν η οικογένεια της αφήνοντας ανάκατα στο πάτωμα περιοδικά, βιβλία, εφημερίδες κτλ. Λίγες μέρες αργότερα, μια καθαρίστρια βρήκε ανάμεσα τους το ημερολόγιο της Άννας. Χωρίς να ξέρει τι ήταν, το παρέδωσε στη Μιπ και τη Έλλη, δυο κορίτσια, που η βοήθειά τους στις Εβραϊκές οικογένειες δεν αποκαλύφθηκε ποτέ.
Η Άννα και η αδερφή της, Μαργκό μεταφέρθηκαν, δυο μήνες πριν το θάνατο της μητέρας τους, στο γερμανικό στρατόπεδο Μπέργκεν – Μπέλσεν. Εκεί, η Άννα έδειξε το ίδιο κουράγιο και καρτερικότητα που την είχαν κάνει γνωστή στο Άουσβιτς.
Τον Φεβρουάριο του 1945 και τα δυο κορίτσια αρρώστησαν από τύφο. Μια μέρα, η Μαργκό, προσπαθώντας να σηκωθεί από το κρεβάτι της, που βρισκόταν ακριβώς πάνω από το κρεβάτι της Άννας, έχασε την ισορροπία της και έπεσε κάτω.
Στην κατάσταση που βρισκόταν, ο οργανισμός της δεν άντεξε το σοκ. Ο θάνατος της αδερφής της προκάλεσε στην Άννα αυτό που όλα τα προηγούμενα βάσανα της δεν μπόρεσαν να προκαλέσουν: έσπασε το ηθικό της. Λίγες μέρες αργότερα, στις αρχές Μαρτίου, πέθανε.
Ο πατέρας της, Όττο, ο μόνος που επέζησε από τους οκτώ της σοφίτας, γύρισε μετά το τέλος του πολέμου στο Άμστερνταμ, όπου ανακάλυψε ότι το ημερολόγιό της είχε περισωθεί. Πεπεισμένος ότι αποτελούσε μοναδική μαρτυρία, προχώρησε στην έκδοσή του. Το ημερολόγιο εκδόθηκε αρχικά στην αγγλική γλώσσα, με τον τίτλο The Diary of a Young Girl (Το Ημερολόγιο μιας Νεαρής Κοπέλας).
Το ημερολόγιο, που είχε δοθεί στην Άννα σαν δώρο για τα δέκατα τρίτα γενέθλιά της, περιγράφει τα γεγονότα της ζωής της από τις 12 Ιουνίου 1942 μέχρι την τελευταία μέρα πουν έγραψε σ' αυτό, την 1 Αυγούστου 1944. Γραμμένο στα Ολλανδικά, μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες κι έγινε ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία του κόσμου.
Διασκευάστηκε για την τηλεόραση, τον κινηματογράφο, το θέατρο, ακόμα και για την όπερα. Το βιβλίο δίνει μια λεπτομερή περιγραφή της καθημερινής ζωής κατά τη διάρκεια της Ναζιστικής Κατοχής· μέσω των γραπτών της, η Άννα Φρανκ έγινε ένα από τα πιο γνωστά θύματα του Ολοκαυτώματος.