Αν διανύεις την δεκαετία των 20 και ονειρεύεσαι μια ζωή γεμάτη roadtrips και τοπία, γυναίκες και κάθε είδους ελευθερία συγκεντρώσαμε 10 βιβλία που θα σε εμπνεύσουν και θα σε πείσουν ότι μπορείς να το κάνεις.
1.O Θείος Όσβαλντ -Roald Dahl
Έχει γράψει ιστορίες που έφεραν επανάσταση στην παιδική λογοτεχνία, θυμίζοντας λίγο Dr Seuss ή Tom Robbins στις παιδικές τους εκδοχές. Ο Θείος Όσβαλντ όμως είναι το βιβλίο του που απευθύνεται ξεκάθαρα σε ενήλικες και μάλιστα ένα από τα ιδανικά βιβλία για άντρες από 20 έως 30.
Υπόθεση: «Nιώθω πάλι την ανάγκη να αποτίσω φόρο τιμής στον θείο Όσβαλντ. Mιλώ βέβαια για τον μακαρίτη Όσβαλντ Xέντρικς Kορνέλιους· τον γνώστη, τον ρέκτη, τον μπον βιβέρ, που είχε συλλογή με αράχνες, με σκορπιούς και με μπαστούνια. Tον εραστή της όπερας, τον εξπέρ στις κινέζικες πορσελάνες, που ήταν μέγας γυναικοκατακτητής και δίχως καμιάν αμφιβολία ο μεγαλύτερος επιβήτορας όλων των εποχών. O θείος Όσβαλντ, είναι, αν θυμάστε, ο μεγαλύτερος αλιτήριος, απατεωνίσκος, καλοζωιστής και γυναικάς όλων των εποχών. O θείος Όσβαλντ ανακαλύπτει τις απίστευτες ιδιότητες του σουδανέζικου φλυκταινοκάνθαρου -που χρησιμεύει ως απίστευτο σεξουαλικό διεγερτικό- και της πανέμορφης Γιασμίν Xαουκόμλη -που στάζει σεξ απ’ όπου κι αν την πιάσεις- και αποφασίζει να αποπλανήσει όλους τους μεγάλους άνδρες της εποχής, για τους δικούς του φαύλους και ανευλαβέστατους σκοπούς.
2. Νορβηγικό δάσος – Haruki Murakami
Αν δεν έχεις διαβάσει Μουρακάμι, αξίζει να ξεκινήσεις από το συγκεκριμένο.
Yπόθεση: Ο Τόρου Βατανάμπε δε χρειάζεται τη μυρωδιά καμιάς μαντλέν, αρκούν οι στίχοι και η μουσική των Μπιτλς για να ελευθερωθεί η μνήμη, ανεξέλεγκτη, και να ανασύρει κομμάτια του εαυτού της από το μακρινό παρελθόν. Οδηγημένος από τη μελωδία, ο Τόρου θυμάται τη Ναόκο, την πρώτη μεγάλη του αγάπη – και κορίτσι του καλύτερου φίλου του. Η Ναόκο αγαπούσε αυτό το τραγούδι και ποιος μπορεί να πει αν είναι η γυναίκα ή η μουσική -ή και οι δύο- που γεννούν στον Τόρου τις εικόνες της φοιτητικής του ζωής, είκοσι χρόνια πριν, στο Τόκιο, την έντονη εποχή των παθών, του ερωτισμού και του σεξ, αλλά και την εποχή της ματαίωσης, των άτυχων επιθυμιών, της απώλειας.
Είναι η εποχή που εισβάλλει στη ζωή του σαρωτικά η Μιντόρι, η γυναίκα-γρίφος και δίλημμα, η γυναίκα-ορόσημο που έμαθε στον νεαρό Τόρου Βατανάμπε τι σημαίνει να επιλέγεις ανάμεσα στο μέλλον και στο παρελθόν.
3. Η πτώση – Albert Camus
Mικρό μεν, απαιτεί συγκέντρωση ίσως και δεύτερη ανάγνωση δε.Υπόθεση: «Εδώ και λίγο καιρό λοιπόν, εξασκώ στο Μέξικο Σίτι το χρήσιμο επάγγελμά μου. Συνίσταται κατά πρώτον, αποκτήσατε τη σχετική εμπειρία, στο να προβαίνω σε δημόσια εξομολόγηση όσο συχνότερα γίνεται. Κατηγορώ τον εαυτό μου, επί μακρόν και δια μακρών. Δεν είναι δύσκολο. Τώρα πια έχω μνήμη. Προσοχή όμως, δε με κατηγορώ χονδροειδώς, με δυνατά στηθοκοπήματα. Όχι, πλέω απαλά, πολλαπλασιάζω τις αποχρώσεις καθώς και τις παρεκβάσεις, προσαρμόζω εντέλει τα λόγια μου στον ακροατή, τον οδηγώ να πλειοδοτήσει. Αναμειγνύω ό,τι με αφορά και ό,τι αφορά τους άλλους…»
4. Ο Φύλακας στη Σίκαλη – J.D Salinger
Μπορεί να σου φανεί λίγο εφηβικό, οι σκέψεις που κάνει ο ήρωας όμως σε αυτές τις 3 ημέρες που διανύουμε στην ιστορία του βιβλίου δεν είναι καθόλου.Υπόθεση: «Αν θέλετε λοιπόν στ’ αλήθεια να τ’ ακούσετε, τότε πρώτο και κύριο μπορεί να περιμένετε πως θα σας πω πού γεννήθηκα, και τι φρίκη που ήτανε τα παιδικά μου χρόνια, και τι φτιάχνανε οι δικοί μου και τα ρέστα πριν με κάνουνε, κι ένα σωρό αηδίες και ξεράσματα καταπώς στο Δαβίδ Κόπερφηλντ, όμως δεν έχω όρεξη να πιάνω τέτοιες ιστορίες. Πριν απ’ όλα, αυτά τα πράματα τα βαριέμαι όσο δεν παίρνει, κι έπειτα είναι κι οι γονιοί μου, που θα κατεβάζανε από δύο αιμορραγίες ο καθένας αν έλεγα τίποτα πολύ προσωπικό για λόγου τους. Τσαντίζονται πολύ με κάτι τέτοια, ιδίως ο πατέρας μου. Δε λέω, είναι εντάξει να πούμε, αλλά μυγιάγγιχτοι του κερατά. Κι έπειτα, διάολε, δεν είπαμε να σας αραδιάσω ολόκληρη αυτοβιογραφία ή ξέρω γώ τι…»
5. Άντρες χωρίς γυναίκες – Ernest Hemingway
Yπόθεση: Σε μια πρώτη ματιά τα διηγήματα τού Άντρες χωρίς Γυναίκες είναι μια συλλογή σκληρών σύντομων ιστοριών που αναφέρονται σε ταυρομάχους, απατεώνες, πυγμάχους που λαδώνονται, πρεζάκηδες, στρατιώτες σε νοσοκομεία. Ό,τι όμως τις κάνει να ξεχωρίζουν δεν είναι τα θέματά τους, αλλά ο τρόπος με τον οποίο είναι γραμμένες και που θα αποβεί καθοριστικός για όλο το κατοπινό έργο του Έρνεστ Χέμινγουαίη. Γιατί εδώ ακούγεται αυτός ο αξιοθαύμαστος οργανωμένος από τον συγγραφέα διάλογος των ανθρώπων του δρόμου, της γειτονιάς, των ανθρώπων που ζουν στα όρια μεταξύ νόμου και παρανομίας και που η γλώσσα τους μοιάζει με την ίδια τη ζωή τους: χωρίς βαθιά νοήματα, ηθικό βάρος και περίτεχνη εμφάνιση.
Μόνο και μόνο για τον εξαιρετικό τρόπο γραφής του γεμάτο παρομοιώσεις και την τρέλα με την οποία έζησε και μας δίνει στο στολισμένο με ένα σεμαδάκι πιάτο.
Yπόθεση: Ο Τομ Ρόμπινς, μας υποδέχεται στα ιδιαίτερά του, φιλεύοντάς μας μ’ ένα κομμάτι θιβετιανής ροδακινόπιτας. Μόνο αφού τη φάμε, καταλαβαίνουμε ότι δεν είναι μια κοινή ροδακινόπιτα.
Το ευφάνταστο χιούμορ του, η αστείρευτη λογοθήκη του, η ασταμάτητη «τρελή σοφία» του ξεχύνονται μέσ’ απ’ την αφήγησή του και μας κατακλύζουν, μας εντυπωσιάζουν, μας διασκεδάζουν και μας κάνουν να πιστέψουμε, εν τέλει, πως ε, ναι! πίσω από τα μυθιστορήματα που λατρέψαμε δεν θα μπορούσε να βρίσκεται παρά μόνος κάποιος με μια τέτοια ζωή, τη ζωή του Τομ Ρόμπινς.
7. Το Ζεν και η τέχνη διατήρησης της μοτοσυκλέτας – Robert Pirsig
Yπόθεση: Χαρακτηρισμένο ως ένα από τα πιο συναρπαστικά έργα της σύγχρονης λογοτεχνίας, το βιβλίο αφηγείται την οδύσσεια προσωπική, συναισθηματική και φιλοσοφική του συγγραφέα, δημιουργώντας ένα κλίμα συγκινητικό και μαζί οδυνηρό. Απορρίφθηκε από 125 εκδότες πριν εκδοθεί και γίνει best-seller περιγράφοντας το 17 ημερών ταξίδι πατέρα και γιου με μηχανή από την Μινεσότα ως την Καλιφόρνια. Μια αυτοβιογραφία νου και σώματος, ένα υπερβατικό βιβλίο.
8. Το κόκκινο λουλούδι – Garcin Vsevolod
Yπόθεση: Ο ήρωας του διηγήματος του Γκάρσιν κλείνεται σε ένα ψυχιατρικό άσυλο και ανακαλύπτει πως το απόλυτο Κακό βρίσκεται εκεί με τη μορφή τριών κατακόκκινων λουλουδιών που έχουν φυτρώσει στην άκρη του κήπου και μοιάζουν με παπαρούνες. Κι εκείνος δεν θα σταματήσει, είναι διατεθειμένος να θυσιάσει ακόμη και την ίδια του τη ζωή για να τα κόψει και να σκοτώσει, έτσι, το Κακό.
Με σπάνιας έντασης λιτότητα, το διήγημα αυτό στοιχειώνει όσους το διαβάζουν, καθώς προσεγγίζει με μοναδικό τρόπο το μυστήριο και την ομορφιά της τρέλας, μιας κατάστασης την οποία ο συγγραφέας, έχοντας να παλέψει με τους δαίμονες ενός τρομερού κόσμου, βίωσε ώς τα άκρα, βάζοντας τέρμα στη ζωή του στα τριάντα τρία του χρόνια.
Μορφή ευγενική και βασανισμένη από την ψυχική ασθένεια που κληρονόμησε, λογοτέχνης αξιώσεων ο οποίος δεν πρόλαβε καν να διανύσει ένα μέρος της λαμπρής διαδρομής που τον περίμενε, ένθερμος πατριώτης που τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου, ο Βσέβολοντ Μιχαήλοβιτς Γκάρσιν είναι μια μοναχική, βασανισμένη φιγούρα της ρωσικής λογοτεχνίας του 19ου αιώνα και, ειδικότερα, της περίφημης λογοτεχνικής γενιάς της δεκαετίας του 1870. Παρουσιάστηκε νέος στα ρωσικά γράμματα, αυτή την απαιτητική, λόγω παράδοσης, λογοτεχνική κονίστρα, και τράβηξε αμέσως την προσοχή των συγχρόνων του. Μα η ζωή είχε άλλα σχέδια γι’ αυτόν. Με την πάροδο του χρόνου βυθιζόταν ολοένα και πιο πολύ στο πυκνό σκοτάδι που φώλιαζε στην ψυχή του.
Το Κόκκινο λουλούδι είναι ίσως το πιο αντιπροσωπευτικό από τα διηγήματά του. Μιλά με συγκλονιστικό τρόπο για την τρέλα, αυτήν που οδήγησε τον συγγραφέα του στην αυτοκτονία.
9. Το βάρος της πεταλούδας – Erri De Luca
Όσο ελαφρύ είναι το συγκεκριμένο βιβλίο στην κυριολεξία, τόσο βαρύ είναι μεταφορικά το περιεχόμενό του. Περιέχει από τις πιο ωραίες περιγραφές που θα διαβάσεις στην ζωή σου!
Υπόθεση: Ο βασιλιάς των αγριόγιδων έχει κουραστεί. Ανάγκασε για χρόνια το κοπάδι του σε υποταγή, κι αυτόν το Νοέμβρη αναγνωρίζει την παρακμή του – φτάνει η ώρα του διαδόχου. Και ο άντρας έχει γεράσει. Πέρασε άγρια, μοναχικά χρόνια λαθροκυνηγός στα βουνά· εκείνη τη μέρα του Νοέμβρη ξέρει ότι κοντοζυγώνει στο τέρμα. Δύο μοναχικά μέλη από διαφορετικά είδη, στη δύση τους. Γεύτηκαν, πειραματίστηκαν και τώρα χάνονται. Πίσω τους το ανοιχτό αχνάρι ξανακλείνει.
10. Ο λύκος της στέπας – Erman Hesse
Yπόθεση: O μελαγχολικός Χάρρυ Χάλλερ ζει σε ένα νοικιασμένο δωμάτιο.
Η απέχθεια που νιώθει για τον μοντέρνο τρόπο ζωής τον ωθεί να μένει μόνος – σαν ένας λύκος της στέπας.
Και παρόλο που αποζητά την ανθρώπινη ζεστασιά και τη συντροφικότητα, αδυνατεί να συμβιβαστεί με την υποκρισία των αστικών αξιών.
Ωστόσο, γνωρίζοντας την ανέμελη αλλά και απατηλή Ερμίνε θα νιώσει τα ψήγματα μιας πιθανής ευτυχίας.
Ο Χάλλερ αγωνίζεται να συμβιβάσει την αρχέγονη, άγρια φύση του λύκου με τις επίπλαστες κοινωνικές επιταγές.
Διχασμένος ανάμεσα στην ύλη και στο πνεύμα, προσπαθεί να ανακαλύψει τη βαθύτερη φύση του και να συμφιλιωθεί με τους ανθρώπους και τη ζωή.
Μεταθέτοντας τα όρια μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας, ο Χάρρυ Χάλλερ επιδιώκει να βγει από την απομόνωση, ανασύροντας από τα σκονισμένα κιτάπια της καθημερινότητας τη μέθεξη και την ελευθερία.
https://frapress.gr
Περισσότερα θέματα για βιβλία εδώ.