Πριν καταλάβουν οι Ναζί την Πολωνία, ο Janusz Korczak σχεδίαζε να μετακομίσει στην Παλαιστίνη. Τότε δούλευε σαν διευθυντής ενός ορφανοτροφείου και δεν μπορούσε απλά να εγκαταλείψει όλα τα παιδιά που είχε υπό την φροντίδα του μόνα τους στην Βαρσοβία. Αποφάσισε να μείνει με τα παιδιά και να αντιμετωπίσει μαζί τους τα φριχτά γεγονότα που θα ακολουθούσαν.
Το 1942, όταν οι Ναζί άρχισαν να σκοτώνουν τους Εβραίους που ζούσαν στο γκέτο της Βαρσοβίας, είχε μια δεύτερη ευκαιρία να σώσει την ζωή του. Αλλά όταν του δόθηκε η ευκαιρία να αποδράσει, αρνήθηκε να το κάνει.
Στην συνέχεια αρνήθηκε για ακόμα μια φορά να αφήσει τα ορφανά του όταν έφτασαν στο σημείο που γινόταν η απέλαση και τους οδηγούσαν κατευθείαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ένας από τους αξιωματικούς των SS αναγνώρισε το παιδικό συγγραφέα και ρώτησε:
“-Εσείς είστε που έχετε γράψει τον ‘Βασιλιά Μatt τον Πρώτο;’ Το διάβασα αυτό το βιβλίο όταν ήμουν παιδί. Μπράβο σας. Είστε ελεύθερος.”
“-Και τα παιδιά;”
“-Τα παιδιά πρέπει να φύγουν, αλλά εσείς είστε ελεύθερος τώρα.”
“-Κάνετε λάθος, δεν μπορώ απλά να φύγω. Δεν είναι όλοι οι άντρες κακοί άνθρωποι.”
Κανείς από όσους ήταν μάρτυρες σε αυτή την συζήτηση δεν είναι πλέον ζωντανοί. Ούτε όσοι άκουσαν τις ιστορίες του Korczak στον δρόμο για το Treblinka, ένα από τα πιο τρομακτικά στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί, καθώς έψαχνε τρόπους για να αποσπάσει την προσοχή των τρομαγμένων παιδιών από τις δυσάρεστες σκέψεις και τον φόβο.
Δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει το γεγονός ότι οι ιστορίες του Janusz Korczak είναι πραγματικές. Κάθε μικρό επεισόδιο της ζωής του αποκαλύπτει ότι ήταν ένας σπουδαίος άντρας που έκανε ακριβώς αυτά που λέει στις ιστορίες του. Ήταν ένας δυνατός άνθρωπος και απίθανος δάσκαλος ο οποίος επέλεξε να μείνει μαζί με τα παιδιά του και ήρθε αντιμέτωπος ακόμη και με τον θάλαμο αερίων.
Εκείνη τη μέρα θυσίασε την δική του ελευθερία και την ζωή του για να μείνει μαζί με τους μαθητές του μέχρι το τέλος.
Αυτές οι ιστορίες λένε ό,τι χρειάζεται να ξέρετε γι’αυτόν τον ευγενή άντρα με την μεγάλη καρδιά.
Πέρα από αυτό, θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας 10 διορατικές σκέψεις του από τα παιδαγωγικά του βιβλία, “Πώς να αγαπήσεις ένα παιδί” και “Αγαπώντας κάθε παιδί ”:
1. Μην περιμένετε ότι το παιδί σας θα ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες σας. Βοηθήστε το να γίνει αυτό που πραγματικά είναι, όχι αυτό που είστε εσείς.
2. Μην περιμένετε να σας επιστρέψει το παιδί σας ό,τι επενδύσατε σε αυτό. Του δώσατε την ζωή σας, πώς μπορεί να σας ξεπληρώσει; Θα δώσει ζωή σε κάποιον άλλο και μετά σε άλλον και αυτό είναι μια μη αναστρέψιμη πράξη ευγνωμοσύνης.
3. Μην ξεσπάτε το μίσος σας στο παιδί σας και έτσι θα αποφύγετε την απογοήτευση αργότερα στην ζωή. Όπως στρώσετε θα κοιμηθείτε.
4. Μην υποτιμάτε τα προβλήματα του παιδιού σας. Όλα στην ζωή μας δίνονται σύμφωνα με το τι μπορούμε να αντέξουμε. Να θυμάστε, η ζωή ενός παιδιού είναι το ίδιο δύσκολη, ή ακόμα και δυσκολότερη, από την δική σας, αφού δεν έχει καθόλου εμπειρίες.
5. Μην μειώνετε το παιδί σας!
6. Μην ξεχνάτε ότι οι σημαντικότερες συναντήσεις στην ζωή είναι οι συναντήσεις με παιδιά. Δώστε τους προσοχή, αφού ποτέ δεν ξέρετε ποιον θα συναντήσετε σε αυτό το παιδί.
7. Μην είστε πολύ σκληροί με τον εαυτό σας αν δεν μπορείτε να κάνετε κάτι για το παιδί σας. Απλά να θυμάστε, αν δεν έχετε κάνει ό,τι μπορούσατε, τότε δεν έχετε προσπαθήσει αρκετά.
8. Το παιδί δεν είναι ο τύραννος που καταλαμβάνει την ζωή σας. Δεν είναι απλά το αίμα σας. Είναι ένα πολύτιμο κύπελλο ζωής που σας δόθηκε για να του ανάψετε την δημιουργική του φωτιά. Είναι μια δήλωση αγάπης ανάμεσα σε δύο άτομα, τα οποία από την στιγμή που γεννιέται, δεν μεγαλώνουν απλά ένα παιδί, αλλά μια ζωντανή ψυχή.
9. Μάθετε να αγαπάτε το παιδί κάποιου άλλου. Ποτέ μην συμπεριφέρεστε στο παιδί κάποιου άλλου όπως δεν θα θέλατε να συμπεριφερθεί κάποιος στο παιδί σας.
10. Αγαπήστε το παιδί σας όπως κι αν είναι – ακόμα και αν δεν έχει ταλέντα ή επιτυχίες σαν ενήλικας. Χαρείτε για την επικοινωνία μαζί του, γιατί ένα παιδί είναι μια γιορτή της ζωής που είναι πάντα μαζί σας.