Η επιτυχία οφείλεται στο ότι ήταν απλό, φθηνό και δεν απαιτούσε τρομερές δεξιότητες από τον παίκτη.
Το γιο-γιο έγινε γνωστό πριν μερικές δεκαετίες. Ωστόσο, παίχτηκε για πρώτη φορά από τους Αρχαίους Έλληνες, πριν 2.500 χιλιάδες χρόνια.
«Γιο-γιο» ή «Δίσκος»
Το πρώτο «γιο-γιο» απεικονίζεται σε ένα αγγείο του 500 π .Χ. Eνα νεαρό άτομο φαίνεται να κρατάει από σχοινί το δίσκο, που είναι και η πιο πιθανή ονομασία του παιχνιδιού.
Το αρχαίο γιο-γιο ήταν φτιαγμένο από ξύλο και πηλό και διακοσμημένο με μυθολογικές παραστάσεις ή μορφές Θεών.
Οι έφηβοι στην Αρχαία Ελλάδα συνήθιζαν να προσφέρουν τον «δίσκο” στους Θεούς, ενώ πολλά έχουν βρεθεί μέσα σε τάφους νεαρών ατόμων.
Το παιχνίδι «γιο-γιο», όχι αναγκαία με αυτή την ονομασία, ταξίδεψε στον χρόνο και βρέθηκε τον 18ο αι. από τη Κίνα στη Γαλλία.
Ήταν μάλιστα ένα από τα αγαπημένα παιχνίδια του Ναπολέοντα και του Δούκα του Ουέλινγκτον. Αν και δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο σασπένς, ή ανταγωνισμό, βρήκε μεγάλη απήχηση στην αριστοκρατία.
«Γιο-γιο» από τις Φιλιππίνες
Η δημιουργία του γιο-γιο, όπως το γνωρίζουμε σήμερα, οφείλεται στον Φιλιππινέζο Πέδρο Φλόρες. Η ονομασία σημαίνει «γύρνα πίσω». Τη δεκαετία του 1920, ο Φλόρες μετακόμισε στην Αμερική για να εργαστεί στο ξενοδοχείο Σάντα Μόνικα. Όταν είχε διάλειμμα από τη δουλειά, έπαιζε «γιο-γιο», παιχνίδι το οποίο είχε φέρει μαζί του από τις Φιλιππίνες. Το παιχνίδι του Φλόρες τραβούσε τη προσοχή των γύρω του και όλοι ήθελαν να το δανειστούν και να δοκιμάσουν να παίξουν. Ο Φλόρες εκμεταλλεύτηκε το ενδιαφέρον και άρχισε να κατασκευάζει γιο-γιο και να τα πουλάει. Η καινοτομία του ήταν στο κορδόνι, καθώς πλέον ήταν δεμένο με τέτοιο τρόπο ώστε ο δίσκος στριφογυρνάει. Σύντομα δημιούργησε την εταιρεία «Υο Υο Flores». Πριν το καταλάβει αππέκτησε δύο εργοστάσια στην Καλιφόρνια. Όλοι στην Αμερική έπαιζαν γιο-γιο, ενώ η φρενίτιδα για το νέο παιχνίδι έφτασε και στην Ευρώπη. Το 1932 το γιο-γιο είχε γίνει μανία, στη Γαλλία όλοι είχαν περασμένο στο δάχτυλο τους ένα σπάγκο και έκαναν κόλπα. Μέσα σε λίγες μέρες ήταν η απόλυτη μόδα. Υπεύθυνος για την παγκόσμια απήχηση του παιχνιδιού ήταν ο Ντουκάν, ο οποίος αγόρασε την εταιρεία και την επωνυμία από τον Φλόρες. Οι πωλήσεις τριπλασιάστηκαν και εκατομμύρια γιο-γιο πουλήθηκαν σε όλο τον κόσμο. Η τρέλα για το γιο-γιο άρχισε να σβήνει τα επόμενα χρόνια, με ένα διάλειμμα το 1962 όπου επανήλθε προσωρινά μέσω μιας τηλεοπτικής διαφήμισης και διάφορων διαγωνισμών που διοργάνωσε η εταιρεία του Ντουκάν. Στην Ελλάδα τη δεκαετία του ’80 μια πολυεθνική οργάνωνε μαθήματα έξω από σχολεία όταν σχόλαγαν οι πρωινοί και λίγο πριν μπουν οι απογευματινοί. Θυμάστε;
Περισσότερα αφιερώματα εδώ.