Αυτό που μάλλον προκύπτει από την παραπάνω δήλωση είναι ότι η στρατηγική που έχετε για να πειθαρχήσετε δεν λειτουργεί. Αντί να προσπαθείτε να τιμωρείτε ως απάντηση στην κακή συμπεριφορά, σκεφτείτε την πειθαρχία σαν ένα διδακτικό εργαλείο. Και να θυμάστε ότι το παιδί χρειάζεται να έχει δύο πράγματα προκειμένου να μάθει: ικανότητα και κίνητρο.
Ας πούμε ότι το παιδί σχολικής ηλικίας αρνείται να μαζέψει τα ρούχα του όταν του το ζητάτε και εσείς του δίνετε ένα time out. Τι έχει μάθει από αυτό; Στην πραγματικότητα, τίποτα. Αντί να κάνετε αυτό, προσεγγίστε την κατάσταση σαν μία αφορμή διδασκαλία. Δείξτε του πώς να μαζεύει τα ρούχα του όταν το ζητάτε. Ένα παιδί που είναι σε ηλικία να επιχειρηματολογεί, μπορεί να καταλάβει τις οδηγίες και όταν του εξηγείτε κάτι. Πείτε του ‘αφού μαζέψεις τα ρούχα σου, μπορείς να παίξεις με τους φίλους σου’ και όχι ‘αν μαζέψεις τα πράγματά σου’ γιατί θα θεωρήσει ότι δεν είναι αναγκασμένος να το κάνει. Τέλος, μην ξεχνάτε να το επιβραβεύετε για την καλή συμπεριφορά, διότι έτσι του δίνετε το κίνητρο να συνεχίσει.
Μία άλλη τακτική που ακολουθούν οι γονείς είναι να δίνουν ένα προνόμιο μαζί με το καθήκον. Φτιάχνουν μία λίστα με αυτά που το παιδί πρέπει να κάνει αλλά και μία λίστα με τις αγαπημένες του δραστηριότητες. Το πόσα θα του δίνετε αναλογικά με τα καθήκοντα, είναι στη δική σας ευχέρεια. Αλλά το να διδάξετε αυτοπειθαρχία στο παιδί σας προϋποθέτει να έχετε κι εσείς ικανότητα και κίνητρο. Είναι μία διαδικασία που χρειάζεται χρόνο, ενέργεια και να ξέρεις πώς να το χειριστείς σωστά.