Η οργάνωση της μελέτης αφορά όλους τους μαθητές, από το δημοτικό σχολείο έως και την τριτοβάθμια, ακόμη, εκπαίδευση. Οι διαφοροποιήσεις έγκεινται στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε μαθητή, στις απαιτήσεις της εκπαιδευτικής βαθμίδας αλλά και στις μαθησιακές απαιτήσεις του μαθητή.
Υπάρχουν κάποιες βασικές και εύχρηστες τεχνικές, στις οποίες ο μαθητής μπορεί να εκπαιδευτεί, ώστε να κάνει τη μελέτη ευκολότερη και αποτελεσματικότερη.
- Μέθοδος της ανακεφαλαίωσης: Ο μαθητής καταγράφει σε μία σελίδα, περιληπτικά το περιεχόμενο του μαθήματος, τονίζοντας τα σημαντικότερα σημεία.
- Μέθοδος της χαρτογράφησης: Σε έναν κύκλο, στο κέντρο της σελίδας, καταγράφεται το κύριο θέμα του μαθήματος. Ο κύκλος αυτός συνδέεται με άλλους μικρότερους στη συνέχεια που περιλαμβάνουν επεξηγήσεις αλλά και άλλα σημαντικά κομμάτια του μαθήματος, που συνδέονται με τον κεντρικό κύκλο.
- Μέθοδος της μνημονικής: Ο μαθητής βρίσκει με τι μοιάζουν οι δύσκολες λέξεις και έτσι γίνεται πιο εύκολη η ανάκλησή τους.
- Μέθοδος της ακροστοιχίδας: Ο μαθητής φτιάχνει μια ακροστιχοίδα με τα αρχικά των λέξεων που πρέπει να θυμάται.
- Μέθοδος των σημειώσεων: Ο μαθητής διαβάζοντας το μάθημά του, εκπαιδεύεται ώστε να σημειώνει τις λέξεις κλειδιά, δίπλα σε κάθε παράγραφο ή να κρατά σημειώσεις των σημαντικότερων σημείων. Έτσι δημιουργείται ένας σκελετός του μαθήματος ευκολότερος στην απομνημόνευση αλλά και στον εμπλουτισμό.
- Μέθοδος φανταστικής ιστορίας- φανταστικής εικόνας: Στη συγκεκριμένη τεχνική επιστρατεύεται η φαντασία και η δημιουργικότητα των παιδιών. Ο μαθητής δημιουργεί μια ιστορία με τα βασικά σημεία που πρέπει να απομνημονεύσει, συνήθως αστεία, ώστε να παραμένει ευκολότερα στη μνήμη του.
- Δημιουργία σχεδιαγραμμάτων: Ο μαθητής καταγράφει το μάθημα με τη βοήθεια σχημάτων, σχεδίων αλλά και σχεδιαγραμμάτων, ώστε να μειωθεί ο όγκος αλλά και να είναι ευκολότερη η ανάκληση.