Στο Δημοτικό είχα μία φίλη, την Τία- καλή της ώρα! Η Τία ήταν πρώτη μαθήτρια στην τάξη, το καθαρό δεκάρι που λέμε, η πρώτη που σήκωνε το χέρι της και η τελευταία που επέλεγε η δασκάλα να απαντήσει, όταν δηλαδή είχε απελπιστεί με την άγνοια των υπολοίπων. Η Τία ήταν και ο λόγος που σταδιακά έγινα και εγώ μια πολύ καλή μαθήτρια.
Βλέπετε, η Τία είχε σπίτι της μία εγκυκλοπαίδεια που λεγόταν «Πώς να γίνετε καλός μαθητής» και εμένα μου είχε κολλήσει –άκουσον άκουσον- πως την είχε διαβάσει ολόκληρη (ναι, ναι στο Δημοτικό!). Πίστεψα, λοιπόν, πως καλός μαθητής γίνεσαι διαβάζοντας. Περίεργο συμπέρασμα αλλά απόλυτα σωστό!
Μεγαλώνοντας κατάλαβα πως στην σχολική επιτυχία, ναι μεν συμβάλει το διάβασμα, αλλά ταυτόχρονα συντελούν και άλλοι παράγοντες, τους οποίους τόσο οι γονείς της φίλης μου όσο και οι δικοί μου κατείχαν απόλυτα. Αποφάσισα, λοιπόν, σήμερα να φτιάξω μια λίστα με όσα θα δώσουν ώθηση στο μικρός σας να γίνει άριστος μαθητής.
1. Καλός Ύπνος
Οι γονείς μου δούλευαν και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να πηγαίνουμε όλοι για ύπνο νωρίς- γονείς και παιδιά! Κανείς δεν έμενε ξύπνιος μετά τις 10:30, οπότε δεν είχε νόημα να αντισταθούμε, αφού δεν υπήρχε κάτι ενδιαφέρον να κάνουμε. Αυτός ο καλός νυχτερινός ύπνος βοηθούσε το μυαλό μας να ξεκουράζεται και να είναι σε πλήρη εγρήγορση την επόμενη ημέρα.
2. Υγιεινό φαγητό
Παρότι ούτε οι γονείς μου ούτε εμείς ήμασταν τύποι του πρωινού γεύματος, δεν φεύγαμε ποτέ από το σπίτι με άδειο στομάχι. Ένα ποτήρι γάλα και μερικές φρυγανιές με βούτυρο και μέλι μας έδιναν την απαραίτητη ενέργεια για να ξεκινήσουμε την ημέρα μας, ενώ τα σάντουιτσάκια του μπαμπά με φέτα και ντομάτα ή ζαμπον, τυρί και αγγούρι μας βοηθούσαν να μην μπούμε ποτέ για μάθημα με στομάχι που γουργουρίζει. Με τον τρόπο αυτό μπορούσαμε να συγκεντρωθούμε στην παράδοση, που είναι και το πιο σημαντικό κομμάτι της μάθησης.
3. Σωστή προετοιμασία
Πριν πέσουμε για ύπνο έπρεπε να έχουμε κάνει όλες τις σχολικές μας εργασίες και σε αυτό δεν υπήρχε διαπραγμάτευση. Θυμάμαι πως, εάν καμιά φορά ξεχνούσα κάποια άσκηση, ντρεπόμουν που θα πήγαινα σχολείο αδιάβαστη. Για τον λόγο αυτό δημιούργησα ένα καλά οργανωμένο πλάνο…
4. Οργάνωση
Στο σχολείο έπαιρνα καθημερινά ένα μικρό μπλοκάκι και σημείωνα εκεί τις εργασίες που μας έβαζαν για την επόμενη φορά με ημερομηνίες και τίτλο μαθήματος. Όταν έφτανα σπίτι το άνοιγα και ήξερα ακριβώς τι χρειάζεται να κάνω για την επόμενη ημέρα. Αυτό μου εξοικονομούσε χρόνο από το να σκεφτώ και να αναζητήσω, περιόριζε σημαντικά τις ώρες διαβάσματος και με βοηθούσε να γνωρίζω από την αρχή τον συνολικό χρόνο μελέτης.
5. Χωρίς αναβολές
Μετά το σχολείο θυμάμαι πως καθόμασταν αμέσως για φαγητό και όταν τελειώναμε μπορούσαμε να δούμε λίγη τηλεόραση. Κατόπιν, όμως, έπρεπε να διαβάζουμε τα πάντα χωρίς χρονοτριβές, εάν θέλαμε να δούμε «Το μικρό σπίτι στο λιβάδι», να πάμε Αγγλικά και μετά συγχρονισμένη κολύμβηση. Και παρότι τα Αγγλικά δεν ήταν κάτι για το οποίο ανυπομονούσα, τα άλλα δύο δεν ήθελα να τα χάσω με τίποτα, οπότε και απαγόρευα στον εαυτό μου να χαζολογήσει.
6. Μικρά διαλείμματα
Στις μέρες μας το αναφέρουν ως μέθοδο Pomodoroαλλά εγώ τότε δεν την γνώριζα. Μεταξύ μας, ούτε ότι είναι είδος τομάτας δεν ήξερα! Ωστόσο, κάθε που τέλειωνα με ένα μάθημα σηκωνόμουν, έπινα λίγο νερό ή ξάπλωνα 5 λεπτά στο κρεβάτι για να τεντώσω την πλάτη μου και να ξεκουραστώ. Αυτή η μικρή ανάπαυλα μου έδινε το κουράγιο να συνεχίσω.
7. Αναζήτηση βοήθειας
Είχα πάντα ως αρχή να μην ζητάω βοήθεια για τα μαθήματά μου παρά μόνο όταν ήταν εντελώς απαραίτητο. Ήξερα πως διέθετα από το σχολείο όλες τις απαραίτητες πληροφορίες, ώστε να λύσω κάθε άσκηση. Όταν δυσκολευόμουν ξαναδιάβαζα το κομμάτι της τελευταίας παράδοσης για να βρω το κλειδί για την λύση. Μόνο εάν δεν το κατάφερνα πήγαινα στον πατέρα μου ή την μητέρα μου για βοήθεια και τότε εκείνοι μου έδιναν, όχι την λύση, αλλά την πληροφορία που δεν είχα αντιληφθεί, ώστε να τα καταφέρω μόνη μου.
8. Τέλος σημαίνει τέλος
Απαξ και τελείωνα με τα μαθήματά μου και επιβεβαίωνα πως είμαι καλά προετοιμασμένη για την επόμενη ημέρα, έφτιαχνα την τσάντα μου και σταματούσα αυτόματα να σκέφτομαι το σχολείο. Ήξερα πως η υπόλοιπη ημέρα είναι για να κάνω πράγματα που με ευχαριστούν και δεν άφηνα το άγχος του σχολείου να μπλεχθεί στα πόδια μου. Σήμερα πιστεύω πως αυτή η γραμμή τερματισμού ήταν που με έκανε να θέλω να διαβάζω τα μεσημέρια, συγκεντρωμένα, οργανωμένα και χωρίς χρονοτριβή, ώστε να έχω χρόνο για τον εαυτό μου.