Λέξεις που κολλάνε μεταξύ τους, συναντάμε πολύ συχνά στα γραπτά δυσλεκτικών παιδιών!
Η αυτονομία της λέξης.
Η αυτονομία της λέξης μέσα στη πρόταση εκφράζεται Φωνολογικά και Οπτικοχωρικά. Όταν ακούμε μια πρόταση γνωρίζουμε πόσες λέξεις έχει και μπορούμε να ξεχωρίσουμε φωνολογικά τη κάθε μια πχ. δικός σου και όχι δικοσου. Αφού έχουμε κατακτήσει την Φωνολογική διάκριση μπορούμε να αναπαριστούμε και Οπτικοχωρικά (γραπτά) αυτή την αυτονομία των λέξεων αφήνοντας το απαραίτητο κενό ανάμεσα τους.
Τι συμβαίνει με τα παιδιά με δυσλεξία;
Στους μαθητές με δυσλεξία τα Φωνολογικά και Οπτικοχωρικά όρια των λέξεων δεν είναι πάντα ευδιάκριτα. Για αυτό και παρατηρούμε πολύ συχνά "κολλημένες λέξεις" στα γραπτά τους. Οι λέξεις που εμφανίζονται συνήθως κολλημένες με άλλες είναι μικρές λέξεις πχ. αντωνυμίες, σύνδεσμοι κτλ. Χρειάζεται λοιπόν να αναπτύξουμε τη Φωνολογική και Οπτικοχωρική δεξιότητα έτσι ώστε το παιδί με δυσλεξία να αναπαριστά πετυχημένα την απόσταση μεταξύ των λέξεων.
Η κόκκινη κουκίδα!
Πλήθος ασκήσεων μπορούν να εφαρμοστούν για να εξασκηθεί το δυσλεκτικό και με ειδικές μαθησιακές παιδί ώστε να ακούει σωστά τα όρια των λέξεων σε μια πρόταση και να μην τα παραβιάζει όταν γράφει. Εδώ με εργαλείο μας μια κόκκινη κουκίδα καταφέρνουμε να εντυπώσουμε καλύτερα αυτό το κενό που ξεχωρίζει την μια από την άλλη.
Υλικά:
ασπροπίνακας, μαύρος και κόκκινος μαρκαδόρος
Οδηγίες:
Το πρώτο βήμα είναι να αναπαραστήσουμε τον αριθμό των λέξεων που περιέχει η πρόταση με παύλες. Ξεκινάμε με μικρής δυσκολίας προτάσεις και σιγά σιγά τον ανεβάζουμε . Πριν το παιδί ακούσει την κάθε πρόταση εμείς έχουμε βάλει στον πίνακα όλες τις παύλες που αντιστοιχούν στις λέξεις.
Παύλες όσες και οι λέξεις της πρότασης! |
Έπειτα είμαστε έτοιμοι να υπαγορεύσουμε τις προτάσεις. Το παιδί ακούει προσεκτικά και γράφει τις λέξεις στη κάθε παύλα. Αφού ολοκληρώσει τονίζουμε το κενό ανάμεσα στις λέξεις με μια κόκκινη κουκίδα!
Η κόκκινη κουκίδα ανάμεσα! |
Στο επόμενο στάδιο το παιδί περνάει από την καθ' υπαγόρευση στην αυθόρμητη γραφή. Το παιδί γράφει μόνο του προτάσεις και τονίζουμε το κενό που χρειάζεται να διατηρήσει πάλι με τον ίδιο τρόπο. Αυτό το ακολουθούμε μέχρι να μην χρειάζεται πλέον ένας τέτοιος τρόπος αναπαράστασης.
Παράδειγμα εφαρμογής:
❝Μην παραλείψετε η κάθε παύλα να αντιστοιχεί στο μήκος της κάθε λέξης. Έτσι ενισχύουμε ακόμα περισσότερο την Οπτικοχωρική αντίληψη!❞