Όσο ριζοσπαστικές και καινοτόμες ήταν οι ιδέες και οι ανακαλύψεις του Άλμπερτ Αϊνστάιν τόσο επεισοδιακή και ασταθής ήταν η προσωπική του ζωή. Κατά γενική ομολογία, ήταν ένας άνθρωπος με ιδιοτροπίες και παραξενιές. Δυστυχώς, οι μεγαλύτεροι αποδέκτες της ιδιορρυθμίας του ήταν τα ίδια του τα παιδιά.
Τον Σεπτέμβριο του 1896, σε ηλικία 17 ετών, ο Αϊνστάιν άρχισε να σπουδάζει μαθηματικά και φυσική στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης. Εκεί φοιτούσε και η 21χρονη Μιλέβα Μάριτς, η οποία ήταν και η μοναδική γυναίκα στο τμήμα. Από τον πρώτο χρόνο των σπουδών τους, η Μιλέβα κι ο Άλμπερτ ήρθαν πολύ κοντά. Ήταν συνέχεια μαζί, εντός κι εκτός πανεπιστημίου, ενώ και στις διακοπές τους δεν έπαυαν να στέλνουν ο ένας στον άλλο γράμματα. Ωστόσο, το 1900, όταν αποφοίτησαν από το Πολυτεχνείο, αναγκάστηκαν να χωριστούν. Ο Άλμπερτ βρήκε μία δουλειά κοντά στη Ζυρίχη και η Μιλέβα επέστρεψε στους γονείς της στη Σερβία. Ταξίδευαν, όσο συχνότερα μπορούσαν, προκειμένου να βλέπονται αλλά κατά κύριο λόγο, η σχέση τους κράτησε χάρη στην εβδομαδιαία κι εκτενή τους αλληλογραφία. Η αλληλογραφία τους άλλωστε, ήταν αυτή που τη δεκαετία του ’80, 25 χρόνια μετά το θάνατο του Άλμπερτ Αϊνστάιν, αποκάλυψε ένα μεγάλο μυστικό της ζωής του.
Το κρυφό παιδί
Οι δύο γιοι που εγκαταλείφθηκαν
Τον Ιανουάριο του 1903 ο Άλμπερτ και η Μιλέβα τελικά παντρεύτηκαν και εγκαταστάθηκαν στην Ελβετία. Κατά τη διάρκεια του γάμου τους έφεραν στον κόσμο δύο παιδιά, τον Χανς και τον Έντουαρτ.Παρόλα αυτά, η κοινή τους πορεία απείχε πολύ από τη συμβατική οικογενειακή ζωή της εποχής.
Όταν ο Έντουαρτ έγινε τεσσάρων, το ζευγάρι χώρισε και λίγο αργότερα, ο Άλμπερτ έφυγε στη Γερμανία για να παντρευτεί την πρώτη του ξαδέρφη, Έλσα Αϊνστάιν.
Αν και το γεγονός αυτό στάθηκε αρκετό για να διαταραχθούν οι σχέσεις τους, η χαριστική βολή που έφερε την πλήρη αποξένωση δόθηκε από τις ιστορικές συγκυρίες. Η άνοδος του Χίτλερ στην εξουσία, τη δεκαετία του ’30, έσπρωξε τον Άλμπερτ και την Έλσα στην απόφαση να μετοικήσουν μόνιμα στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ήταν η ίδια περίοδος που ο 20χρονος Έντουαρτ διαγνώσθηκε με σχιζοφρένεια και εισήχθη σε ψυχιατρική κλινική. Το αίσθημα της εγκατάλειψης στοίχισε πολύ στον μικρό Αϊνστάιν, ο οποίος προσπάθησε να κρατήσει μία υποτυπώδη επαφή με τον πατέρα του μέσω αλληλογραφίας. Λέγεται ότι σε ένα από τα ψυχωτικά του παραληρήματα παραδέχθηκε ότι τον μισούσε και ότι τον κατηγορούσε ως υπεύθυνο για πολλά από τα προβλήματά που αντιμετώπιζε.
Ο Χανς, από την άλλη, είχε την πιο φυσιολογική ζωή από τα τρία παιδιά. Ακολουθώντας τα βήματα των γονιών του, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης απ’ όπου αποφοίτησε ως πολιτικός μηχανικός.
Κατά τη διάρκεια της ζωής του, κατάφερε να καταξιωθεί στον χώρο με τη συμμετοχή του σε σημαντικά έργα και διεθνή συνέδρια, αλλά και ως επίτιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ.
Η προσωπική του ζωή, βέβαια δεν ήταν ιδανική. Ο Χανς παντρεύτηκε και έκανε οικογένεια. Από τα τρία παιδιά που απέκτησε με τη γυναίκα του, τα δύο πέθαναν σε πολύ μικρή ηλικία.
Όπως και στον μικρό του αδερφό, έτσι και στον Χανς στοίχισε πολύ η απουσία της πατρικής φιγούρας μεγαλώνοντας. Ο Άλμπερτ αποτελούσε γι’ αυτόν πηγή έμπνευσης και ήταν ο άνθρωπος που θαύμαζε περισσότερο.
Τον πλήγωνε βαθιά το γεγονός ότι δεν μπορούσε να έχει άμεση επαφή με τον πατέρα του, αλλά και το ότι αυτός ποτέ δεν ενέκρινε κι αποδέχθηκε το γάμο του.
Η θλιβερή κατάληξη ήταν ότι ο Άλμπερτ Αϊνστάιν δεν είδε ποτέ ξανά τους γιους του. Από το 1933 που έφυγε στην Αμερική έως και τον θάνατό του το 1955, η μόνη επικοινωνία που είχαν ήταν διαμέσου αλληλογραφίας. Ο ίδιος ισχυριζόταν ότι αγαπούσε τα παιδιά του κι ότι δεν είχε υπάρξει κάποια ρήξη στη σχέση τους. Παρόλα αυτά, ποτέ δεν έκανε κάποια ουσιαστική προσπάθεια για να ξανασμίξουν.
https://www.mixanitouxronou.gr
Περισσότερα αφιερώματα εδώ.