Φαντασία, εσύ,
ηδονή ανυπόφορη,
βρίσκεις την τελειότητα
στην αταξία.
ηδονή ανυπόφορη,
βρίσκεις την τελειότητα
στην αταξία.
Λογική, εσύ,
δαμαστή φορτικέ,
την ορμή τιθασεύεις,
τακτοποιείς το χάος.
δαμαστή φορτικέ,
την ορμή τιθασεύεις,
τακτοποιείς το χάος.
Γυναίκα, εσύ,
μούσα αφόρητη,
ερεθίζεις τις σκέψεις
ατάκτως.
μούσα αφόρητη,
ερεθίζεις τις σκέψεις
ατάκτως.
Απόλαυση, εσύ,
φλόγα άσβεστη,
ζεσταίνεις τα κορμιά
μέχρι να τα κάψεις.
φλόγα άσβεστη,
ζεσταίνεις τα κορμιά
μέχρι να τα κάψεις.
Ενοχή, εσύ,
τύψη υφέρπουσα,
γέννημα είσαι
του λογισμού.
τύψη υφέρπουσα,
γέννημα είσαι
του λογισμού.
Αλήθεια, εσύ,
αιώνιο ερώτημα,
βρίσκεσαι στη φαντασία
ή στη λογική;
αιώνιο ερώτημα,
βρίσκεσαι στη φαντασία
ή στη λογική;
Ζωή, εσύ,
πραγμάτωση του κόσμου,
φανέρωσε τη λογική
πίσω από τη φαντασία.
πραγμάτωση του κόσμου,
φανέρωσε τη λογική
πίσω από τη φαντασία.
Βίε, εσύ,
απώτερε στόχε,
κάνε την ουτοπία πραγματικότητα,
κάνε τη μομφή τέρψη.
απώτερε στόχε,
κάνε την ουτοπία πραγματικότητα,
κάνε τη μομφή τέρψη.
Αποστόλης Ζυμβραγάκης, Μάρτιος 2019.
Περισσότερα έργα μου εδώ.