Γράφω τα ποιήματά μου
πάνω στο χαρτί
με ξεφτισμένη πένα.
Μόλις όμως γράψω γι' αυτήν
το χαρτί γίνεται κορμί
το μελάνι ζωντανεύει
και χύνεται ζωηρό πάνω της.
Γράφω τα ποιήματά μου
πάνω στο σώμα της
ξεκινούν με παθιασμένους ψιθύρους
στο αφτί της
συνεχίζουν με τις βόλτες της γλώσσας μου
από το λαιμό στον καβάλο της
και ολοκληρώνονται με την κραυγή παράδοσης
του κορμιού και του μυαλού της.
Γράφω τα ποιήματά μου
μέσα της
γιατί έτσι οι στίχοι μου αποκτούν αξία
εντός της.
Αποστόλης Ζυμβραγάκης
Περισσότερα έργα μου εδώ.
πάνω στο χαρτί
με ξεφτισμένη πένα.
Μόλις όμως γράψω γι' αυτήν
το χαρτί γίνεται κορμί
το μελάνι ζωντανεύει
και χύνεται ζωηρό πάνω της.
Γράφω τα ποιήματά μου
πάνω στο σώμα της
ξεκινούν με παθιασμένους ψιθύρους
στο αφτί της
συνεχίζουν με τις βόλτες της γλώσσας μου
από το λαιμό στον καβάλο της
και ολοκληρώνονται με την κραυγή παράδοσης
του κορμιού και του μυαλού της.
Γράφω τα ποιήματά μου
μέσα της
γιατί έτσι οι στίχοι μου αποκτούν αξία
εντός της.
Αποστόλης Ζυμβραγάκης
Περισσότερα έργα μου εδώ.