Το άγχος για τις σχολικές εργασίες και τη μελέτη στο σπίτι υπάρχει και είναι εξαντλητικό για γονείς και μαθητές. Γλυτώστε την οικογένειά σας από τις συγκρούσεις και τους καυγάδες ακολουθώντας αυτή τη μέθοδο σχεδιασμένη για παιδιά με ΔΕΠΥ και μαθησιακές δυσκολίες.
Η σχολική εργασία στο σπίτι απαιτεί από τα παιδιά να αντιγράφουν σωστά την αναγραφόμενη δουλειά από τον πίνακα, να φέρνουν στο σπίτι τα σωστά βιβλία, να παρακολουθούν τις προθεσμίες για τις εργασίες και να παραδίδουν μία τελειωμένη εργασία - όλα δύσκολα για παιδιά με ΔΕΠΥ με κακή μνήμη εργασίας, δυσκολίες στη συγκέντρωση και στην προσοχή για λεπτομέρεια. Παρόλο που μπορεί να χρειαστούν μερικοί μήνες για να γίνει συνήθεια, η δημιουργία μιας ξεκάθαρης ρουτίνας στο σπίτι και στο σχολείο θα οδηγήσει σε καλύτερες εργασιακές δεξιότητες, μια αίσθηση ολοκλήρωσης, λιγότερο άγχος στο σπίτι και πολλά χαμόγελα μετά το σχολείο.
Βήμα 1: Κάντε συμμάχους τους δασκάλους
Για πολλά παιδιά με ΔΕΠΥ, το να φέρουν σπίτι τις σωστές οδηγίες για τη δουλειά που έχουν να κάνουν μετά το σχολείο είναι τόσο δύσκολο όσο το να τις ολοκληρώσουν. Οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να αναρτούν τις εργασίες στον πίνακα (ή ακόμα καλύτερα στο διαδίκτυο – ειδικά για παιδιά δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης), να τις διαβάζουν δυνατά για να δώσουν προσοχή τα παιδιά με ΔΕΠΥ και να διανέμουν φύλλα εργασίας, να βεβαιώνονται ότι υπάρχει χρόνος για κάθε παιδί να τις καταγράψει σε ένα ειδικό τετράδιο - ημερολόγιο. Ζητήστε από τον δάσκαλο να ελέγξει ή να υπογράψει το ειδικό τετράδιο - ημερολόγιο του παιδιού πριν τελειώσει το μάθημα.
Βήμα 2: Πριν φύγει το παιδί από το σχολείο...
Κάντε καθημερινή ρουτίνα τον έλεγχο πριν φύγει το παιδί από την τάξη να βεβαιωθεί ότι πήρε μαζί του ότι χρειάζεται. Βοηθήστε το παιδί σας να δημιουργήσει μια λίστα με φίλους - συμμαθητές ή «συμμαθητές βοηθούς» με τους οποίους μπορεί να ελέγξει αν έχει πάρει ότι χρειάζεται πριν φύγουν από το σχολείο ή να τηλεφωνήσει ή να στείλει μήνυμα ρωτώντας για τις υποχρεώσεις. Μερικοί δάσκαλοι καταγράφουν καθημερινές εργασίες στην ιστοσελίδα τους ή στο blog τους.
Βήμα 3: Δημιουργήστε μια ρουτίνα μελέτης στο σπίτι
Ορίστε μια συγκεκριμένη ώρα διαβάσματος (σε συνεννόηση με το παιδί σας) στο σπίτι. Για να γίνει συνήθεια, είναι σημαντικό να διατηρείτε το χρονοδιάγραμμα σταθερό όσο γίνεται κάθε μέρα. Μελέτες δείχνουν ότι το να ξεκινούν το διάβασμα εντός μίας ώρας από την άφιξη από το σχολείο / εξωσχολικές δραστηριότητες βοηθά τα παιδιά να πετύχουν. Έτσι, αν το οικογενειακό σας πρόγραμμα σας επιτρέπει, δώστε στο παιδί σας ένα σνακ, ένα μικρό διάλειμμα να ξεκουραστεί, και στη συνέχεια ξεκινήστε.
Βήμα 4: Καθορίστε το χώρο για το διάβασμα στο σπίτι
Δημιουργήστε ένα φροντισμένο σταθερό χώρο στο σπίτι, σε ένα ήσυχο σημείο με καλό φωτισμό, για τη μελέτη του παιδιού. Επιλέξτε μια θέση όσο το δυνατόν πιο ελεύθερη από οπτικούς περισπασμούς που προσκαλούν το μυαλό ΔΕΠΥ να περιπλανηθεί. Αποκλείστε την τηλεόραση, οθόνες ή τη μουσική (με λόγια) κατά τη διάρκεια της εργασίας. Πειραματιστείτε για να διαπιστώσετε εάν το παιδί σας συγκεντρώνεται καλύτερα στη σιωπή ή με λευκό θόρυβο.
Βήμα 5: Γίνετε προπονητής του παιδιού σας
Ελέγξτε τις εργασίες που ήρθαν στο σπίτι με το παιδί σας προτού τις αρχίσει. Ξεχωρίστε τις εργασίες σε διακριτές ενότητες και αποφασίστε την κατανομή του χρόνου για κάθε τμήμα. Καθώς το παιδί σας ολοκληρώνει κάθε εργασία, ελέγξτε το για να βεβαιωθείτε ότι όλα τα μέρη είναι πλήρη. Σε σημειωματάριο ή στο πρόχειρο τετράδιο για το σπίτι ή στο φύλλο εργασίας, βοηθήστε το παιδί να τσεκάρει την κάθε εργασία αφού έχει ολοκληρωθεί.
Βήμα 6: Βοηθήστε το να ξεκινήσει
Τα παιδιά με ΔΕΠΥ δυσκολεύονται να ξεκινήσουν νέες εργασίες. Διαβάστε τις οδηγίες μαζί για κάθε τμήμα, επισημάνετε τις λέξεις-κλειδιά στις οδηγίες και συζητήστε πώς να αντιμετωπίσετε το πρώτο πρόβλημα / αντικείμενο. Μόλις το παιδί σας ξέρει τι να κάνει, αφήστε το μόνο του να ολοκληρώσει την εργασία. Ενημερώστε το ότι βρίσκεστε κοντά για να απαντήσετε σε ερωτήσεις ή, για τα παιδιά που αποσπώνται εύκολα, καθίστε στο δωμάτιο κάνοντας κάποια άλλη εργασία.
Βήμα 7: Χρησιμοποιήστε χρονόμετρο
Τα χρονόμετρα είναι εξαιρετικά εργαλεία για τους ονειροπόλους. Για παιδιά δημοτικού και γυμνασίου με ΔΕΠΥ, 5-20 λεπτά συγκεντρωμένης εργασίας είναι καλά. Συνήθως μετά το πρώτο 10λεπτο, τα παιδιά μπαίνουν σε ρυθμό και συνεχίζουν να εργάζονται. Επεκτείνετε το χρόνο διαβάσματος εάν το παιδί σας συγκεντρωθεί καλά. Διαμορφώστε το χρόνο τους ανάλογα με τις απαιτήσεις του κάθε μαθήματος.
Βήμα 8: Κάντε πολλά διαλείμματα, βοηθούν στη συγκέντρωση
Όταν το χρονόμετρο δείξει ότι έχουν περάσει 20 λεπτά, επιτρέψτε στο παιδί σας να μετακινηθεί, να περπατήσει για 2-3 λεπτά μεταξύ των τμημάτων κάθε εργασίας. Η έντονη κίνηση ενισχύει τη συγκέντρωση. Εάν το παιδί σας χάσει τη συγκέντρωσή του κατά τη διάρκεια μιας εργασίας, ακουμπήστε το ελαφρά στον ώμο, σχολιάστε τι καλά που τα πάει και επαναφέρετε τον στην εργασία που έχει.
Βήμα 9: Επαινέστε τη προσπάθεια
Ενισχύστε την ολοκλήρωση της εργασίας με συγκεκριμένο προφορικό έπαινο. Πείτε πόσο εντυπωσιασμένος είστε για το πόσο σκληρά έχει εργαστεί. Να είστε όσο πιο συγκεκριμένοι μπορείτε. "Βλέπω ότι χρειάστηκες πολύ χρόνο και προσπάθεια για να κρατήσεις το χαρτί με το αριστερό χέρι και να γράψεις τις προτάσεις τόσο καθαρά με το δεξί ".
Βήμα 10: Δημιουργήστε ένα σύστημα διαχείρισης εργασιών
Τα παιδιά με ΔΕΠΥ φημίζονται για τις εργασίες που χάνονται κάπου μεταξύ σπιτιού και σχολείου, ειδικά για αυτές που απαιτούν πολλά βήματα και χρόνο. Δημιουργήστε στο σπίτι σας ένα "κέντρο διαχείρισης εργασιών" όπου υπάρχει ένας φάκελος για όλες τις ολοκληρωμένες σχολικές εργασίες. Όταν ολοκληρωθεί κάθε εργασία, πηγαίνει κατευθείαν στον φάκελο, ο οποίος με τη σειρά του πηγαίνει σε μια καθορισμένη θήκη του σχολικού σακιδίου. Τοποθετήστε ένα σημείωμα στο σακίδιο του για να του υπενθυμίσετε στο πρωί να ελέγξει ότι όλες οι εργασίες και τα τετράδια είναι στη θέση τους.
Βήμα 11: Διαγνώστε σωστά τα προβλήματα
Όταν ένα παιδί δεν μπορεί να ολοκληρώσει την εργασία του, αναζητήστε την υποκείμενη αιτία. Μήπως η δουλειά που απαιτείται υπερβαίνει τις δυνατότητες του παιδιού σας στο χρόνο που του δίνεται; Μην αφήνετε το παιδί σας να ξοδεύει υπερβολικό χρόνο στην εργασία. Μιλήστε στον δάσκαλο. Ίσως χρειάζεται ένας δάσκαλος στο σπίτι. Είναι η δυσκολία συγκέντρωσης σοβαρό πρόβλημα; Συζητήστε με τον παιδίατρο σας τη φαρμακευτική αγωγή για μετά το σχολείο.