Γυναίκα - Αποστόλης Ζυμβραγάκης

Σ' έχω δει να ξυπνάς μες τα μεσάνυχτα
για να ταΐσεις το μωρό που έκλαιγε.

Σ' έχω δει να μένεις άγρυπνη μέχρι το πρωί
να περιμένεις το παιδί που βόλταρε.

Σ' έχω δει να εργάζεσαι σκληρά και ισάξια
σ' έναν κόσμο γεμάτο ανισότητες.

Σ' έχω δει να μετατρέπεσαι σε πάθος
εκείνου που δεν γνώριζε να ερωτεύεται.

Σ' έχω δει να ολοκληρώνεσαι σε αγάπη
εκείνου που δεν πίστευε σε λεπτά αισθήματα.

Σ' έχω δει να χτίζεσαι κολόνα
του σπιτιού που δεν γκρεμίζεται με τίποτα.

Σ' έχω δει να κάθεσαι θεμέλιο
πάνω στο οποίο ο άντρας έχτισε καριέρα.

Σ' έχω δει να γίνεσαι αμαρτία
σε χείλη πιστών.

Σ' έχω δει να εμφανίζεσαι θεός
σε μάτια απίστων.

Σ' έχω δει να δίνεις κουράγιο
όταν έχει χαθεί κάθε μικρή ελπίδα.

Σ' έχω δει να στέκεσαι φράγμα
σε χείμαρρο προβλημάτων που θα μας σκόρπιζε.

Σ' έχω δει να σε φωνάζουν
μητέρα, σύζυγο, ερωμένη, νοικοκυρά, εργαζόμενη
και άλλα τέτοια πολλά
όταν μπορούν απλώς να σε καλούν
γυναίκα.

Αποστόλης Ζυμβραγάκης

Περισσότερα ποιήματα εδώ.