Κείμενο 1
Αγκαλιά: μια διαφορετική μορφή θεραπείας
Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα αγκαλιάς, αξίζει να επισημανθεί η σημασία της όχι μόνο ως χειρονομία, αλλά και ως θεραπεία. Η αγκαλιά ή αλλιώς θεραπεία μέσω κρατήματος απέσπασε σημαντικά την προσοχή, όταν η Dr. Martha Welch, παιδοψυχίατρος από τη Νέα Υόρκη, άρχισε να τη χρησιμοποιεί ως μέσω εργασίας με τα παιδιά με αυτισμό.
Το αγκάλιασμα είναι ένα από τα πιο εκπληκτικά πράγματα που θα μπορούσαμε ποτέ να δώσουμε σε ένα άλλο άτομο. Η αγκαλιά είναι ουσιαστικά μια μορφή θεραπείας, από μόνη της. Όταν δεχόμαστε ή δίνουμε αγκαλιά, μας δίνει μια αίσθηση άνεσης, φροντίδας, αγάπης, κατανόησης και πολλών άλλων απερίγραπτων συναισθημάτων. Υπάρχει μια πραγματική επιστήμη που συμβαίνει μέσα μας όταν παίρνουμε μια αγκαλιά ή δίνοντάς την σε κάποιον άλλο. Τις αλλαγές που βιώνουμε βαθιά μέσα μας καθώς αγκαλιάζουμε, μπορούμε να τις περιγράψουμε ως κάποιες από τις πιο υπέροχες βιωματικές εμπειρίες που έχουμε στη ζωή μας.
Την ίδια στιγμή που κάνετε κάποιον μια αγκαλιά, έχει ήδη αρχίσει να ισορροπεί το νευρικό σας σύστημα. Μικροί αισθητήρες πίεσης σε σχήμα αυγού, που αναφέρονται ως σωμάτια Pacnician που βρίσκονται μέσα στο δέρμα, συνδέονται με τον εγκέφαλο μέσω του νεύρου Vagus. Ουσιαστικά, αυτό σημαίνει ότι αισθάνονται την αίσθηση ότι τους αγγίζετε. Κατά τη διάρκεια μιας αγκαλιάς, ισορροπεί επίσης το παρασυμπαθητικό μας σύστημα και γαληνεύει ο νους και η ψυχή.
Πολύ συχνά υποτιμούμε τη δύναμη του αγκαλιάσματος αλλά η αλήθεια είναι ότι το αγκάλιασμα είναι ένα πολύ αποτελεσματικό αγχολυτικό και αυτό οφείλεται στο ότι, όταν αγκαλιάζετε, το επίπεδο της κορτιζόλης που κυκλοφορεί σε ολόκληρο το σώμα μας μειώνεται δραστικά. Αυτό σημαίνει ότι το μυαλό μας είναι σε θέση να ηρεμήσει και να σκέφτεται χωρίς άγχος.
Όταν αγκαλιάζετε κάποιον, αρχίζετε να αυξάνετε την παραγωγή σεροτονίνης στον εγκέφαλό σας, η οποία είναι η βασική χημική ουσία που χρειάζεστε για μια θετική στάση-διάθεση. Αυτό ενισχύει επίσης την αυτοεκτίμησή σας. Κάτι που πρέπει να θυμάστε για εκείνους που υποφέρουν από κατάθλιψη ή όσους είναι πολύ μόνοι είναι ότι αντιμετωπίζουν πραγματικά, χαμηλά επίπεδα σεροτονίνης. Όταν αγκαλιάζετε κάποιον, ο εγκέφαλος αρχίζει να απελευθερώνει περισσότερη σεροτονίνη και ενδορφίνη στα αιμοφόρα αγγεία σας, δημιουργώντας ευχαρίστηση και εσωτερική πληρότητα.
Με την αγκαλιά, μπορείτε πραγματικά να χαλαρώσετε τους μυς σας, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Όταν δεχόμαστε μια αγκαλιά, οι μύες μας από όλο το σώμα αρχίζουν να απελευθερώνουν την ένταση. Σοβαρά, γιατί δεν αγκαλιάζουμε ο ένας τον άλλο πιο συχνά;
Μια μελέτη που έφερε στο φως το Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας – Chapel Hill, πρότεινε ότι οι εθελοντές που είχαν ελάχιστη ή καθόλου επαφή με τους συνεργάτες τους είχαν αναπτύξει πολύ ταχύτερο καρδιακό ρυθμό των 10 παλμών ανά λεπτό, σε σύγκριση με το πρότυπο των 5 κτύπων ανά λεπτό, από όσους αγκάλιαζαν τον σύντροφό τους, πολύ συχνά. Ουσιαστικά, όσο χαμηλότερος είναι ο καρδιακός σας ρυθμός, τόσο λιγότερα προβλήματα θα έχετε από τις καρδιακές παθήσεις.
Εν ολίγοις, θα πρέπει να αγκαλιάζουμε ο ένας τον άλλο κάθε μέρα για την ψυχική και σωματική υγεία μας και για το ακόμη πιο σημαντικό, την ευτυχία μας.
Μαριλένα Γιαννακοπούλου, maxmag.gr
Κείμενο 2
Ο εξοβελισμός της αγκαλιάς
«Έχουμε ξεχάσει πώς να βλέπουμε ο ένας τον άλλο. Δεν κοιτάζουμε πια ο ένας τον άλλον, δεν ακούμε πια ο ένας τον άλλον, δεν αγγιζόμαστε, ούτε τα παιδιά μας δεν αγγίζουμε. Στον πολιτισμό μας, όταν ένα παιδί είναι τριών χρονών, το κατεβάζουμε από την αγκαλιά μας και του λέμε: “Τι αηδίες είναι αυτές; Δεν πρέπει να κάνεις τέτοια πράγματα με τον πατέρα σου. Κατέβα από την αγκαλιά μου, δεν ντρέπεσαι τριών χρονών παιδί να θέλεις να φιλάς τον πατέρα σου; Πρέπει να γίνεις άντρας. Οι άντρες δεν φιλιούνται μεταξύ τους”. Μπορεί να μην το ξέρετε, αλλά στο Λος Άντζελες υπάρχει ένας κανονισμός της πόλης που το θεωρεί πλημμέλημα όταν δύο άντρες αγκαλιάζονται. Πώς σας φαίνεται αυτό;. Μία από αυτές τις ημέρες θα διαβάσετε στις εφημερίδες ότι πήγα φυλακή γιατί αγκάλιασα κάποιον. Συνήθως αγκαλιάζω τον πρύτανή μας. Παθαίνει μεγάλη ταραχή. Κανείς δεν τον πλησιάζει από κοντά, το γραφείο του είναι δύο μίλια μακρύ. Εγώ τον συναντάω στο ασανσέρ και του λέω: “Γεια σου πρύτανη” και τον αγκαλιάζω». Αυτά έγραφε το 1982 στο βιβλίο του «Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις» ο καθηγητής Παιδαγωγικής στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας Λέο Μπουσκάλια (Leo Buscaglia), θέλοντας να αναδείξει την αποβολή της σωματικής επαφής από τη ζωή μας.[…]
«Εδώ στο Λος Άντζελες, πολύ συχνά, λένε “sorry” όταν περνάνε από κοντά σου, ακόμα και αν είναι σε τέτοια απόσταση που δεν υπάρχει περίπτωση να σε ακουμπήσουν. Είναι λες και φοβούνται μήπως σε προσβάλουν ή μήπως εσύ εισβάλεις στον δικό τους προσωπικό χώρο. Συνδέουμε, πλέον, το άγγιγμα όλο και περισσότερο με αισθήματα παραβίασης και έλλειψης σεβασμού της ιδιωτικής ζωής. Επίσης, η ίδια η λέξη “άγγιγμα” έχει συχνά αρνητική έννοια και σχετίζεται με τη σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση. Ενώ θα έπρεπε να συσχετίζεται με το εξαιρετικά ευεργετικό συναίσθημα της σύνδεσης και της ενότητας, η λέξη παίρνει μια ερμηνεία πρόστυχη. Τα πλεονεκτήματα, όμως, του αγγίγματος υπερτερούν κατά πολύ σε σχέση με τους κινδύνους. Δεν μπορούμε να ζήσουμε την υπόλοιπη ζωή μας με το φόβο ότι κάποιος θα παρεξηγήσει την ανάγκη μας για ανθρώπινη επαφή ή θα μας ακουμπήσει με τρόπο ακατάλληλο. Ο μόνος τρόπος για να είμαστε ολοκληρωμένοι σαν άτομα είναι μέσω του συναισθήματος, της αγάπης, του αγγίγματος. Ακόμη και σήμερα, κάθε φορά που βρισκόμαστε με τη μαμά μου, πάντα προσμένω εκείνη την ιδιαίτερη στιγμή που θα μου πει: “Έλα να σου χαϊδέψω την πλάτη”. Είναι μέρος της μυστικής μας επικοινωνίας, που τη μοιράζομαι και με την κόρη μου. Μας κάνει μαμόθρεφτα αυτό το χάδι; Ίσως. Πάντα, όμως, το διασκεδάζουμε και μας βοήθησε να έχουμε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση», συμπληρώνει η ψυχοθεραπεύτρια κ. Κοκοβίκα.
Κείμενο 3
Αγκαλιά - Αποστόλης Ζυμβραγάκης
Η αγκαλιά είναι
το άγγιγμα ψυχής.
Γι’ αυτό την αποφεύγουν
ακόμα και στον έρωτα.
Δίνουν το σώμα
άνευ περιορισμών
αλλά την ψυχή, όχι
αρνούνται την επαφή
έστω και ακροθιγώς.
Περισσότερα κριτήρια αξιολόγησης εδώ.
Επιμέλεια: Αποστόλης Ζυμβραγάκης, φιλόλογος - M.Ed. ειδικός παιδαγωγός, συγγραφέας.
