Η Εύα Πετροπούλου-Λιανού, γεννήθηκε στο Ξυλόκαστρο, στην Ελλάδα. Αρχικά αγάπησε την Δημοσιογραφία και το 1994 εργάστηκε ως δημοσιογράφος στην Γαλλική εφημερίδα «Le Libre Journal» αλλά η αγάπη της για την Ελλάδα την κέρδισε και επέστρεψε το 2002.
Έχει εκδώσει βιβλία και eBooks : «Εγώ και ο άλλος μου εαυτός, η σκιά μου» εκδόσεις Σαίτα, «Η Ζεραλντίν και το ξωτικό της Λίμνης» σε Αγγλικά - Γαλλικά, καθώς «Η Κόρη της Σελήνης» , στην 4η έκδοση, σε Ελληνικά – Αγγλικά, εκδόσεις Οσελότος. Το έργο της έχει συμπεριληφθεί στην Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια Χάρη Πάτση, σελ. 300. Τα βιβλία της έχουν εγκριθεί από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου, για τη βιβλιοθήκη Μαθητή και Δασκάλου. Τα νέα της βιβλία, «Η Νεραιδοαμαζόνα η Μυρτιά» αφιερωμένο στην Μυρτώ με αναπηρία, και «Λευκάδιος Χέρν, Μύθοι και Ιστορίες της Άπω Ανατολής», εικονογραφημένο από την Ζωγράφο τεχνικής Sumi-e Ντίνα Αναστασιάδου, κυκλοφορούν το 2019. Πρόσφατα εξέδωσε το βιβλίο της, "The Adventures of Samurai Nogasika-san "στην αγγλική γλώσσα από τον εκδότικο οικο OntimeBooks, έδρα Αγγλία.
Συνεργάζεται με το ηλεκτρονικό Λογοτεχνικό περιοδικό The poet magazine.
Eιναι συνεργατιδα του International Literary Union με έδρα την Αμερική. Συνεργάζεται για την προώθηση της λογοτεχνίας και προβάλλει το έργο των Ελλήνων ποιητών.
Η Εύα είναι μέλος του « Association Alia Mundi, Σερβία », της «Διεθνης Εταιρείας Συγγραφέων και Καλλιτεχνών Ελλάδας " και της " Εταιρίας Γραμμάτων και Τεχνών Πειραιά " καθώς και της Εταιρίας Κορινθίων Συγγραφέων.
Ποιήματα
1.
Ερχόμαστε με κλάματα, γιατί φοβήθηκαμε το φως....
Φευγουμε με δάκρυα, γιατί αυτό το φως το αγαπήσαμε βαθιά, το αναλύσαμε, το μάθαμε, το ερωτευτήκαμε...
Ερχόμαστε μόνοι μας..
Φεύγουμε μόνοι μας..
Ενδιάμεσα έχουμε ευκαιρίες να συγχωρεσουμε, να ανακαλύψουμε τα ταλέντα μας, να μείνουμε ευγενικοί, και να προσπαθήσουμε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.
©®Εύα Πετροπουλου Λιανού
🌿🌿🌿🌿
2.
Στίχοι:
Εξόριστοι αποφάσισαν να είναι κάποιοι
Μακρυά από αγάπη
Μακρυά από έρωτες
Μακρυά από όνειρα
Ζωή;;;
Αυτό αποκαλείς
Άνθρωπε του σήμερα;
Εξόριστοι έγιναν όλοι
Απουσία καλοσυνης
Απουσία ευγένειας
Απουσία ανθρωπιάς.
©Εύα Πετροπούλου λιανού.
🌿🌿🌿🌿🌿🌿
3.
Καμμένοι από σπασμένες καρδιές
Οι άνθρωποι πολεμούν με το κεφάλι σκυφτό...
Μα πολεμούν!!!!
©Εύα Πετρόπουλου Λιανού
🌿🌿🌿
4.
Λυπάμαι,
Που για Μάρμαρα
Πολεμου
Λάφυρα
Κλοπιμαια
Κάποιοι ζητούν να γίνουν.. Βασιλιάδες
Βασιλιάδες γυμνοί...
©Εύα Πετροπουλου Λιανού
🌿🌿🌿
5.
Μάνα είναι
το γιατρικό του κόσμου
ΜΑΝΑ είναι η χώρα που όλοι αγαπούν χωρίς να κατακτούν
ΜΑΝΑ είναι η χαρά και η θλίψη
ΜΑΝΑ η δύναμη
ΜΑΝΑ η μετάνοια
Μια λέξη εδημιουργησε ο Θεός
Για να συγχωρέσει τους ανθρώπους
Να τη λες κάθε μέρα
Να τη φωνάζεις αν σου βάλουν αλυσιδες
Να τη γλυκάνει όταν θα υπάρχει ειρήνη
Μαμά μου, εσύ μοναδική
Τις στεναχωρείς ποτέ δεν τις είπες
Με χρυσά φλουριά
Διακρίσεις
Σε στεφανωνω
ΜΑΝΑ μου
Ήλιε μου
Πυξίδα μου
©Εύα Πετροπούλου Λιανού
🌿🌿🌿🌿🌿
6.
Να κοιτάς στα μάτια εναν ανθρωπο
Να αγκαλιάζεις μια καρδιά
Να κάνεις όνειρα σαν παιδί
Να ελπίζεις
Και ξαφνικά...
Ξυπνάς
Ξυπνάς σε μια πραγματικότητα
Όλα ήταν μονάχα λέξεις...
Κουφιες λέξεις
©Εύα Πετροπουλου Λιανου
🌿🌿🌿🌿
7.
Θα ήθελα να μου τραγουδουν οταν θα φύγω
Να μου λενε χρόνια πολλά για οσα γενέθλια δεν εζησα...
Θα ηθελα να με φιλούν στα μαγουλα Άγγελοι
Να μου λένε σε αγαπάω πολυ
Θα ηθελα να ειναι αδερφια μου ολη η γη
Να μην φοβάμαι τα πρόσωπα των Θεών
Τα χέρια
Τα λογια των ανθρώπων
Θα ηθελα να μου τραγουδουν οταν θα φύγω
Να χορευουν τον πυριχειο χορό που τοσο αγαπώ
©Εύα Πετροπουλου Λιανού