Γεννήθηκε πάνω στο σμίξιμο του παφλασμού των κυμάτων με το καλοκαίρι, ένα μεσημέρι του Αυγούστου στην Πρέβεζα. Η πόλη στην αγκαλιά του Αμβρακικού κόλπου, έμελλε να αποτελέσει την πρώτη πηγή έμπνευσής της.
Από μικρή ζωγράφιζε συναισθήματα με τα ποιήματά της και με μικρά κείμενα που μοιραζόταν με καλούς φίλους. Σπούδασε στα Ιωάννινα, στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης και ένωσε έτσι την αγάπη της για τη γνώση και τη δημιουργία με τη ζωή.
Έχει εξειδικευτεί σε διάφορους κλάδους των Επιστημών της Αγωγής καθώς μότο της αποτελεί η φράση: «Η μόρφωση δε σταματά ποτέ!». Ζει μόνιμα στην Αθήνα όπου εργάζεται ως εκπαιδευτικός, ενώ ολοκληρώνει τις σπουδές της για την απόκτηση του μεταπτυχιακού της διπλώματος στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση στο Τμήμα Προσχολικής Αγωγής και Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Αρθρογραφεί περιστασιακά σε ιστότοπους ανθρωπιστικού ενδιαφέροντος και συνεχίζει, σε πείσμα των καιρών, να ονειρεύεται.
Ο «Καθρέφτης» είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή από τις Εκδόσεις Ποιείν και σε λίγους μήνες ακολουθεί η έκδοση του πρώτου της παιδικού παραμυθιού «Τα παράθυρα του Πάρη και ο χαμογελοκλέφτης», από τις Εκδόσεις Άρωμα.
ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Αν
Αν μου τελειώσουν οι λέξεις.
Αν μου θαμπώσουν τα φωνήεντα
και τα σύμφωνα κρυφτούν.
Θα σου γράφω,
με τους ήχους του δειλινού
και της εαρινής ισημερίας την άνθιση.
Αν τα χαρτιά μου τελειώσουν
και οι γραμμές μου διαρραγούν.
Θα σου γράφω
πάνω σε δύο κολλημένα σύννεφα
με τα κύτταρα της μνήμης.
Αν εξαφανιστούν τα μολύβια μου,
σαν λιποτάκτες κυνηγημένοι από σύνορα.
Θα σου γράφω,
με τη στραγγισμένη αλμύρα της λαχτάρας.
Και θα σου γράφω,
για τη λιακάδα του χαμόγελου.
Και για τη στιγμή που απλώνεται
στης σκέψης την έκταση.
Ναυάγιο
Ναυάγησαν οι τόνοι μου στα σύμφωνα
και κόμματα τους βγάλαν στη στεριά.
Στην άμμο μπερδευτήκαν τα νοήματα
δεμένη στο κατάρτι η καρδιά.
Λένε πως κάποτε σειρήνες με μηνύματα
τάζουν ελπίδα σε όσους είναι στα βαθιά.
Όμως δεν είδαν συντριβής πυροτεχνήματα,
σε όσους πλέουν χίλια χρόνια στα ρηχά.
