Η Αναστασία γεννήθηκε στη Πάτρα όπου ζεί και εργάζεται. Είναι αριστούχος του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Άρθρα και ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, σε λογοτεχνικά περιοδικά & ιστολόγια. Το ποίημα "Γλυκύς βασανισμός", με το οποίο συμμετείχε στον 3ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης Κέφαλος, έλαβε τιμητική διάκριση (Νοέμβριος 2021), καθώς επίσης 3 χαικού ποιήματά της προκρίθηκαν στον διαγωνισμό χαικού των εκδόσεων Ανεμολόγιο τα οποία συμπεριλήφθησαν και στην συλλογική έκδοση που κυκλοφόρησε το 2021 με τον τίτλο ΄΄Τα χαικού της άνοιξης΄΄. Τον Οκτώβριο του 2021 εκδόθηκε η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο "Στην αρχή του ταξιδιού" από τις Εκδόσεις Πηγή.
Είναι γνώστης Βυζαντινής & Ευρωπαϊκής Μουσικής (Μπουζούκι).Έχει πτυχίο στις αρχές ψηφιακού μάρκετινγκ και στους Ευρωπαϊκούς & Latin χορούς. Μιλά Αγγλικά, Ιταλικά και Ισπανικά.
ΠΟΙΗΜΑΤΑ
ΜΙΑ ΠΑΡΤΙΔΑ ΣΚΑΚΙ
Μια παρτίδα σκάκι
συνοδεύει πιάνο και βιολί,
τα ξύλα στη φωτιά
κι η πρώτη κίνηση ένα φιλί∙
όλα κινούνται αργά
και στη μέση, η σιωπή.
Στον καφέ λίγο κονιάκ
το αίμα για να ζεσταθεί
κι ασπρόμαυρα πιόνια
μοιράζουν τιμαλφή.
ΤΟ ΜΠΛΕ ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΤΟΥ
ΜΑΘΗΤΗ
Πίσω από κάθε λέξη,
υπάρχει πάντα μια σκέψη,
που αναζητά ν’ αποτυπωθεί
στο μπλε τετράδιο του μαθητή.
Ιστορίες και ευαισθησίες
ξεκινούν χαράματα,
από τις πένες των ποιητών
με νυχτικό μονάχο, δίχως σώμα
κάτω από τη σταφυλή της γης,
ψάχνοντας τ’ αλμυρένιο τους
κορμί.
ΒΑΛΣ
Χορεύεις βαλς με τους
αστερισμούς
κι έρχεται το φως του
αυγερινού
να λούσει τα μαλλιά σου,
η ακροθαλασσιά να υποκλιθεί
στην ομορφιά σου
απαριθμώντας
πειρασμούς.
ΑΠΟ ΠΕΤΡΙΝΑ
ΣΚΑΛΙΣΜΑΤΑ
Από πέτρινα σκαλίσματα
ξεπροβάλλει η αγάπη, απλή κι
αληθινή
ανέγγιχτη απ’ του φιδιού το
δάγκωμα
κι ο αέρας την ανάσα του
αλλάζει,
σαν παιδί που πήδηξε το
φράχτη
και βρέθηκε στην αγκαλιά της
γης ένα βράδυ.
Σαν έφηβος της απαγγέλει
ποιήματα,
νιώθει της καρδιάς τα
φτερουγίσματα,
του κόκκινου φιλιού φανέρωμα
το πυρακτωμένο σώμα τους στο
χιόνι
κι εκείνος έμεινε να
περιφέρεται γυμνός
κι εκείνη σβολωμένη με τα
φύλλα της συκής στο χώμα.
ΛΟΓΙΑ ΠΥΡΩΜΕΝΑ
Στις εαρινές εκδρομές,
σε χωράφια γεμάτα παπαρούνες
με μικρούς σταυρούς,
γράφονται λόγια πυρωμένα
κι η φλόγα της καρδιάς
αντηχεί,
παίρνοντας ενέργεια από της
γης το χώμα.
Διαμαντένιος θησαυρός
είναι η σιωπή των λέξεων,
που ξαγρυπνούν σε χαρτάκια
απ’ το τσεπάκι της καρδιάς
και περιπλανώνται τη νύχτα,
σαν παράλογη ψυχή και σώμα.
