Λύκος - Αποστόλης Ζυμβραγάκης - Ανάλυση του ποιήματος από τον Ηρακλή Καρακόλιο

Αποστόλης Ζυμβραγάκης
0

 





ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ

 

Λύκος

 

Δεν είναι η πανσέληνος

που με κάνει να ουρλιάζω

αυτή απλώς δίνει την αφορμή να βγεις

και να μ’ ακούσεις.

Δεν είναι αγριάδα αυτή που κρύβεται

στο βλέμμα μου

είναι μια απέραντη μελαγχολία μοναξιάς.

 

Αυτήν την τόσο φωτεινή νύχτα

δε βγαίνει ουρλιαχτό φόβητρου

αλλά κραυγή απελπισίας

που δεν έχω συντροφιά να μοιραστώ

το φως της.

 

Κάποτε ήμουν άνθρωπος

συζητούσα με ανθρώπους

ερωτευόμουν ανθρώπους

αγαπούσα ανθρώπους.

 

Σήμερα είμαι λύκος

δε βρίσκω άνθρωπο να μιλήσω

και ουρλιάζω μόνος

δε βρίσκω άνθρωπο να ερωτευτώ

και μαραζώνω στο σκοτάδι

δε βρίσκω άνθρωπο να αγαπήσω,

όλα γίνονται για το φαΐ.

 

 

Όχι , δεν ήμουν πάντα λύκος.

Πρώτα ήμουν άνθρωπος και

οι άνθρωποι μ’ έκαναν λύκο.

 

Ίσως είναι και καλύτερα‧

μπορεί να μη βρίσκω άνθρωπο

αλλά γεμάτος ο τόπος από πρόβατα.

 

Αποστόλης Ζυμβραγάκης

«Επαναπροσδιορισμός»

ΘΕΜΑ Γ

Ποιο, κατά τη γνώμη σας, είναι το βασικό θέμα που πραγματεύεται το ποίημα; Ποια συναισθήματα σας δημιουργεί η ανάγνωσή του; Έχετε νιώσει ποτέ όπως το ποιητικό υποκείμενο; Να απαντήσετε αξιοποιώντας τρεις κειμενικούς δείκτες. (150-200 λέξεις)

Μονάδες 15

Ενδεικτική απάντηση:

Το βασικό θέμα , κατά τη γνώμη μου, που πραγματεύεται το ποίημα είναι η μοναξιά που βιώνει ο σύγχρονος άνθρωπος. Ειδικότερα, το ποιητικό υποκείμενο ως ένας άλλος «λύκος» (παρομοίωση) που ζει μόνος του, διαπιστώνει με θλίψη τη μοναξιά του (…δεν έχω συντροφιά….), γεγονός που το καταβάλλει συναισθηματικά. Με τη χρήση ακουστικών εικόνων (…κραυγή απελπισίας…ουρλιάζω μόνος…) αποτυπώνεται η εξάντληση των ψυχικών αποθεμάτων του πρωταγωνιστή και η παράδοσή του , ενδεχομένως, στη μοναχικότητά του. Δεν ήταν, όμως, όλη του η ζωή μοναχική. Μέσα από τον εσωτερικό μονόλογο αντιλαμβανόμαστε την έντονη κοινωνικότητά του κατά το παρελθόν (Κάποτε ήμουν άνθρωπος….αγαπούσα ανθρώπους) και τα αισθήματα που βίωνε. Το α΄ ενικό πρόσωπο (είμαι…) προσδίδει, παράλληλα,  βιωματικό τόνο στο ποίημα καθιστώντας άμεσο το περιεχόμενό του στον αναγνώστη. Σήμερα, όμως, νιώθει μόνος μέσα στο πλήθος. Συνειδητοποιεί πως διαφέρει από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Δείχνει να μη μπορεί να συμβιβαστεί με τις προσταγές του σύγχρονου υλιστικού τρόπου ζωής (όλα γίνονται για το φαΐ) και αποδέχεται τη μοναξιά του (Ίσως είναι και καλύτερα…) αρνούμενος να προδώσει τις αξίες του. 


Ηρακλής Καρακόλιος

Φιλόλογος, Φροντιστής, Συγγραφέας των σχολικών βοηθημάτων "Λατινικά Β' Λυκείου εκδόσεις ΖΗΤΗ", "Λατινικά Β-Γ Λυκείου (Τετράδιο ασκήσεων αυτοαξιολογησης) εκδόσεις 24 γράμματα" και "Λατινικά Γ' Λυκείου - Όλη η ύλη των Λατινικών μέσα από 420+ ασκήσεις με τις απαντήσεις (α' και β' τεύχος)" εκδόσεις 24 γράμματα.


Περισσότερες αναλύσεις λογοτεχνικών κειμένων εδώ.




Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου (0)