Ο Περικλής ήταν στρατηγός και ταυτόχρονα πολιτικός, ρήτορας και λόγιος. Η διακυβέρνησή του συνδέεται με τον Χρυσό Αιώνα της Αθήνας, όταν οι τέχνες γνώρισαν άνθηση. Ο Περικλής κυβέρνησε την Αθήνα περίπου από το 461 π.Χ. Λαμπρός πολιτικός, ενσάρκωσε τα ελληνικά δημοκρατικά ιδεώδη και υπήρξε ο κυβερνήτης της πόλης με τη μεγαλύτερη θητεία μέχρι τον θάνατό του κατά τη διάρκεια του λοιμού το 429 π.Χ.
1. Ανέθεσε την ανέγερση του Παρθενώνα
Ο ναός του Παρθενώνα στην Ακρόπολη, ένα από τα πλέον εμβληματικά οικοδομήματα της αρχαίας Ελλάδας, όπως και πολλά άλλα κτίρια του λόφου, κατασκευάστηκε μετά από πρωτοβουλία του Περικλή. Συμβολίζει το αποκορύφωμα της ισχύος των Αθηνών, αλλά κυρίως ταυτίζεται με τον σπουδαία ηγέτη που πρωτοστάτησε στην κατασκευή του.
2. Διασφάλισε την αθηναϊκή δημοκρατία
Ο Περικλής έμεινε στην ιστορία ως ένας σπουδαίος ρήτορας και φημίζεται για τις ομιλίες του που ασπάζονται τις αξίες της δημοκρατίας. Σε έναν από τους λόγους του στη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου διακήρυξε: «[Το αθηναϊκό] πολίτευμα ευνοεί τους πολλούς και όχι τους λίγους. Γι’ αυτό τον λόγο ονομάζεται δημοκρατία».
3. Στήριξε τις θεατρικές παραστάσεις
Από τα πρώτα βήματα της δημόσιας παρουσίας του ο Περικλής στήριξε τις θεατρικές παραστάσεις. Το 472 μάλιστα υπήρξε χορηγός των Περσών του Αισχύλου. Αργότερα, στην προσπάθειά του να ενισχύσει τον αθηναϊκό πολιτισμό, χρησιμοποίησε κρατικούς πόρους επιδοτώντας το εισιτήριο των φτωχότερων πολιτών, προκειμένου να έχουν πρόσβαση στο θέατρο.
4. Δημιούργησε την αθηναϊκή αυτοκρατορία
Στη διάρκεια της διακυβέρνησής του, η Αθήνα έγινε το κυριότερο μέλος της Δηλιακής Συμμαχίας, ενός συνασπισμού αποτελούμενου από εκατοντάδες ελληνικές πόλεις-κράτη που συγκροτήθηκε για να αντιμετωπίσει τις περσικές δυνάμεις εισβολής. Σταδιακά εξελίχθηκε σε αθηναϊκή αυτοκρατορία που επεκτάθηκε στη Μεσόγειο χρηματοδοτώντας τη δημιουργία αποικιών, όπως οι Θούριοι στην Ιταλία.
5. Υπήρξε ένας σχεδόν αδιαφιλονίκητος κυβερνήτης
Η δημοτικότητα του Περικλή τον διευκόλυνε ώστε να ξεφορτωθεί τους πολιτικούς αντιπάλους του, τους οποίους εξοστράκισε. Μολονότι κατηγορήθηκε για διαφθορά και τυραννικές τάσεις, η πολιτική επιρροή του ήταν τέτοια που κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του καθαιρέθηκε μόνο μία φορά και αυτή για σύντομο χρονικό διάστημα.