Κριτήριο
αξιολόγησης στην 5η ενότητα της Γλώσσας (Πόλεμος και Ειρήνη)
Α.
ΚΕΙΜΕΝΟ
«Τα
παιδιά του Πολέμου – Συρία»
«Θυμάσαι κόρη απ’το Τσέρρο,
την πατρίδα την αγαπημένη;
Όλα καταπράσινα, ήσαν πρώτα
Μαύρες τώρα οι
τρύπες από τις γαλαρίες».
Το παλιό
αυτό τραγούδι των Άλπεων, θα μπορούσαν να το ψελλίζουν και σήμερα τα παιδιά των εμπόλεμων περιοχών, παίζοντας
ανάμεσα στα συντρίμμια και σε διασταυρούμενα πυρά, μέχρι να
ακρωτηριαστούν ή ακόμη και να χάσουν τη ζωή τους.
Σήμερα στον κόσμο μετράμε περισσότερα από 86,7
εκατομμύρια παιδιά κάτω των 7 ετών, που έχουν περάσει ολόκληρη τη ζωή τους σε
ζώνες συγκρούσεων, σύμφωνα με τα στοιχεία της Unicef. Εκατομμύρια παιδιά σχοινοβατούν ανάμεσα στη ζωή και στο
θάνατο, στις εμπόλεμες περιοχές του πλανήτη. Ο πόλεμος παραβιάζει τα δικαιώματα
των παιδιών: Το δικαίωμα στη ζωή, στην οικογενειακή ενότητα, στην υγεία και
στην εκπαίδευση, στην προστασία από τη βία και τη κακομεταχείριση. Η Graca
Machel τονίζει πως τα παιδιά που έχουν χάσει την παιδική τους ηλικία εξαιτίας
των πολέμων, δεν πρέπει να χάσουν και το μέλλον τους.
Τα βλέμματά μας τα τελευταία 5
χρόνια -είτε λόγω γειτνίασης, είτε λόγω προβολής από τα ΜΜΕ- είναι στραμμένα
στον εμφύλιο πόλεμο που μαίνεται στη Συρία. Ο Πολιτισμός μας ανέχεται όσα
συμβαίνουν στον εμφύλιο της Συρίας και εθελοτυφλεί προκλητικά για το εάν τα κύρια θύματα αυτού του πολέμου
είναι τα παιδιά. Τα παιδιά που αδυνατούν να καταλάβουν τι είναι αυτό που
οδήγησε στον άγριο αυτό πόλεμο, και για ποιο λόγο να βιώνουν τη φρίκη του στο
μεγαλείο της!
Πολλά από αυτά γεννήθηκαν μέσα στον
πόλεμο και έμαθαν πως με τη βία κατακτώνται όσα θέλουμε. Η επιθετική
συμπεριφορά των μαθητών στα σχολεία της Συρίας, σε ορισμένες περιπτώσεις,
επιβεβαιώνει την πιο πάνω θέση. Για τα
παιδιά αυτά το φαινόμενο του πολέμου παύει να γίνεται κατανοητό ως απαράδεκτο
φαινόμενο και γίνεται αντιληπτό ως συνέχιση της ζωής με άλλα μέσα.
Τα
ακρωτηριασμένα, ψυχικά και σωματικά, παιδιά μετατρέπονται σε μη ενεργούς
πολίτες του αύριο, στερούμενα εκπαίδευσης, αφού εγκαταλείπουν το σχολείο επειδή
ούτε εκεί αισθάνονται ασφάλεια, με ό,τι συνέπειες έχει αυτό για τη ζωή τους. Η
ζημιά που προκαλείται είναι σοβαρή και αμετάκλητη. Μια ολόκληρη γενιά
κινδυνεύει να χαθεί. Έχει αλλάξει η ζωή τους, η καθημερινότητά τους. Το πρόσωπό
τους έχει σκληρύνει. Πρόσωπο ενήλικα σε κορμί παιδικό. Έχοντας, λοιπόν, ζήσει
τις φρικαλεότητες του πολέμου από μικρή ηλικία, θα τους είναι δύσκολο να
στείλουν μήνυμα ειρήνης και ασφάλειας στις μελλοντικές γενιές ή να κατευνάσουν
το μίσος τους για την πλευρά που σκότωσε τους αγαπημένους τους ανθρώπους και
για τα πυρά της που έγιναν η αιτία του ακρωτηριασμού τους.
Στην «κανονικότητα» του πολέμου
εντάσσονται και οι ωμότητες και οι φρικαλεότητες εις βάρος των παιδιών.
Πολλά από αυτά φανατίζονται και στρατολογούνται στον πόλεμο και εξαναγκάζονται
να δουν ή ακόμα και να διαπράξουν βάρβαρες πράξεις, ενώ άλλα τα οδηγούν στην
πορνεία ή στα σκλαβοπάζαρα, στα βασανιστήρια ή χρησιμοποιούνται ως «ανθρώπινες
ασπίδες» σε περιοχές που έχουν ναρκοθετηθεί. Έχουν καταγραφεί ακόμα και
εκτελέσεις παιδιών, από τους φονταμενταλιστές του ISIS, μετά από συνοπτικές
διαδικασίες, επειδή τους καταλογίστηκε η ευθύνη της συνέργειάς τους με την
αντίπαλη πλευρά.
Επιπρόσθετα και η πείνα έχει συντελέσει στην εξαθλίωσή τους. Τρώνε γρασίδι και
ζωοτροφές. Δεν έχουν πρόσβαση στο πόσιμο νερό. Στο Συριακό Κράτος έχει
επιβληθεί Διεθνής Οικονομικός αποκλεισμός (embargo), με αποτέλεσμα να μην
υπάρχει πρόσβαση σε τρόφιμα και φάρμακα για την κάλυψη των αναγκών τους.
Κι εμείς, οι «πολιτισμένοι», απενοχοποιούμαστε εκδηλώνοντας τον
οίκτο μας με λόγια ή κουνώντας μελαγχολικά το κεφάλι και… κυνηγώντας Pokemon.
Αυτή λοιπόν τη Pokemomania του Δυτικού κόσμου, εκμεταλλεύτηκαν οι Επαναστατικές
Δυνάμεις της Συρίας (RFS), προκειμένου να ευαισθητοποιήσουν και να τραβήξουν
την προσοχή του κόσμου, για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα παιδιά στις
υπό πολιορκία περιοχές. Έτσι φωτογράφησαν παιδιά της Συρίας που κρατούν
εικόνες Pokemon και ζητούν από τον κόσμο «να τα βρει» και «να τα σώσει»
από την φρίκη του πολέμου: «Είμαι εδώ,
έλα να με σώσεις».
Απευθύνονται στους Pokemon-μανείς του σύγχρονου Δυτικού Κόσμου, που αντί να
κυνηγούν στόχους, ιδανικά και αξίες, κυνηγούν Pokemon, μήπως και
ευαισθητοποιηθούν και ρίξουν μια ματιά και πέρα από την οθόνη του κινητού τους
και δουν την πραγματικότητα και όχι την «επαυξημένη πραγματικότητα».
Αποσπάσματα από
άρθρο των Πολύβιου Προδρόμου και Γιώργου Γιοβάνη στο alfavita.gr
Β.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
1.
Γιατί κατά τη γνώμη σας οι συγγραφείς ξεκινούν το άρθρο τους με ένα ποίημα;
Ποιος είναι ο στόχος τους;
2. Προσπαθήστε να μπείτε στη θέση ενός παιδιού που βιώνει τον πόλεμο στη Συρία. Καταγράψτε σε α’ πρόσωπο τις σκέψεις και τα συναισθήματά του (80-100 λέξεις).
3. Να εντοπίσετε δύο δευτερεύουσες αναφορικές και δύο βουλητικές προτάσεις και να αναφέρετε τον συντακτικό τους ρόλο.
4. Να γράψετε από ένα συνώνυμο για τις παρακάτω λέξεις του κειμένου: παραβιάζει, συμβαίνουν, παύει, επιπρόσθετα, ευαισθητοποιούν.
5. Να συντάξετε μια επιστολή προς τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στην οποία να αναπτύξετε τρόπους τερματισμού των πολέμων και της παγίωσης της παγκόσμιας ειρήνης (200-250 λέξεις).
Περισσότερο υλικό για το Γυμνάσιο εδώ.
