Στο σημερινό άρθρο θα δούμε πώς μπορείτε να βοηθήσετε τα παιδιά να αντιμετωπίσουν το άγχος των εξετάσεων αλλά και να μην τρομοκρατηθούν τελείως στη θέα μίας καινούριας κατάστασης που δεν έχουν ξαναζήσει. Τις σχολικές εξετάσεις. Διαβάστε παρακάτω:
Μην μεταφέρετε το άγχος στο παιδί
Μπορεί να μην το γνωρίζατε ή να μην το φανταζόσασταν όμως κατά την διάρκεια των σχολικών εξετάσεων αλλά και γενικότερα της σχολικής ζωής δεν είναι το παιδί που μεταφέρει το άγχος του στους γονείς αλλά το αντίθετο.
Το παιδί βρίσκεται σε μία ηλικία που δεν έχει ακόμη συγκεκριμένους στόχους στην ζωή του. Διαβάζει επειδή κάποιος του είπε ότι πρέπει να το κάνει ενώ όλα του τα όνειρα είναι κάπως θολά και διαρκώς αλλάζουν. Από την άλλη οι γονείς έχουν την τάση να μεταθέτουν το άγχος τους στα παιδιά.
Γιατί σε αντίθεση με τα παιδιά, οι γονείς πολλές φορές μεταθέτουν αρχικά τις προσδοκίες τους στα παιδιά και στην συνέχεια το άγχος τους. Ακόμη κι αν δεν θέλεις το παιδί σου να γίνει κάτι συγκεκριμένο όταν μεγαλώσει, απαιτείς από το παιδί σου να είναι άριστος μαθητής ή έστω να προσπαθεί για να γίνει.
Διότι ξέρεις ότι αν δεν είναι άριστος ή έστω αν δεν προσπαθεί να γίνει άριστος δεν θα έχει τα κατάλληλα εφόδια για να συνεχίσει. Αυτό όμως είναι λάθος. Φυσικά δεν λέμε να αφήσετε τα παιδιά στην τύχη τους. Αν τα αφήσετε θα θέλουν συνεχώς να είναι βόλτα και να παίζουν στο Playstation.
Photo via: psychologynow.gr
Θα πρέπει όμως να εξηγήσετε στα παιδιά τον λόγο που πρέπει να διαβάσουν. Να τους εξηγήσετε ότι το διάβασμα είναι αγχολυτικό, ότι οποιαδήποτε γνώση κι αν πάρουν στην ζωή τους καλό θα τους κάνει και ότι ακόμη κι αν δεν παίρνουν τα γράμματα, μπορεί να έχουν κάποιο άλλο ταλέντο.
Τέλος, για να είναι τα παιδιά σας λιγότερο αγχωμένα θα πρέπει εσείς να είστε λιγότερο αγχωμένοι. Εξηγήστε τους ότι δεν χάθηκε και ο κόσμος αν αποτύχουν σε κάποιο μάθημα. Ότι το άγχος δεν σε βοηθάει ούτε να συγκρατήσεις τις πληροφορίες ούτε και να τις γράψεις στο χαρτί ακόμη κι αν τις ξέρεις.
Κατανοήστε τις ανάγκες του παιδιού σας
Υπάρχουν δύο κατηγορίες μαθητών περίπου. Η πρώτη κατηγορία περιγράφει τον μαθητή που είναι συνεπής και οργανωτικός και η δεύτερη κατηγορία τον μαθητής που είναι λιγότερο συνεπής και τον χαρακτηρίζει λιγότερη οργάνωση.
Οι δύο αυτοί τύποι μαθητών δεν δημιουργούνται μόνο από τα προσωπικά χαρακτηριστικά του κάθε παιδιού. Για παράδειγμα είναι ορισμένα παιδιά που από μικρή ηλικία και χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια από τους γονείς είχαν ισχυρό το “πρέπει” στο κεφάλι τους.
Αυτό τα κάνει να είναι πιο οργανωμένα και πιο συνεπή με τις υποχρεώσεις τους όχι επειδή αναγκαστικά οι γονείς τους το είπαν, αλλά επειδή τα ίδια δεν νιώθουν καλά όταν δεν είναι συνεπείς. Υπάρχουν όμως παιδιά που έγιναν συνεπή επειδή οι γονείς το καλλιέργησαν.
Από μικρή ηλικία έδειχναν πρωτίστως οι ίδιοι συνέπεια σε αυτά που έλεγαν και σε αυτά που προγραμμάτιζαν να κάνουν. Οπότε και τα παιδιά χωρίς να ακούσουν κηρύγματα του τύπου “δεν θα βρεις πουθενά δουλειά χωρίς ένα χαρτί στα χέρια σου”, έμαθαν να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους.
Υπάρχουν όμως και παιδιά που είχαν όλα τα προσόντα να γίνουν συνεπή από την φύση τους αλλά η συμπεριφορά των γονιών τα οδήγησε στην ασυνέπεια. Πρωτίστως οι γονείς έδειχναν από μόνοι τους ασυνέπεια μέσα στο σπίτι, στις δουλειές τους και σε αυτά που προγραμμάτιζαν να κάνουν.
Τα παιδιά είναι μιμητικά όντα όπως και το ανθρώπινο είδος γενικότερα. Επίσης οι γονείς έκαναν το λάθος να πιέσουν τα παιδιά στο διάβασμα στα πρώτα τους σχολικά χρόνια. Τα παιδιά το ανέχτηκαν μέχρι και το τέλος του Δημοτικού.
Στο Γυμνάσιο όμως που ξεκίνησαν να νιώθουν ή ξεκίνησαν να επιδιώκουν να γίνουν πιο ανεξάρτητα αποφάσισαν να κάνουν την επανάστασή τους. Αυτό λοιπόν οδηγεί γονείς και παιδιά σε διαρκείς συγκρούσεις. Τα παιδιά αντιδρούν, ισοπεδώνουν την αξία του διαβάσματος, τα σχολικά βιβλία, τα πτυχία και τις σπουδές.
Photo via: ethnos.gr
Μιλάει λίγο η αντιδραστικότητα της εφηβείας αλλά πολύ περισσότερο οι λάθος χειρισμοί των γονιών. Οι γονείς λοιπόν σε αυτά τα παιδιά θα πρέπει να εξηγήσουν ότι ακόμη κι αν αποτύχουν δεν πειράζει. Ότι είναι καλό να δίνουν μέχρι εκεί που μπορούν έτσι ώστε αν αύριο μεθαύριο αλλάξουν γνώμη για το σχολείο, να μην έχουν κενά.
Ότι δεν χρειάζεται να αγχώνονται και να κάνουν πράγματα καταναγκαστικά. Επίσης προτρέψτε αυτά τα παιδιά να διαβάζουν και εξωσχολικά βιβλία. Έτσι θα αγαπήσουν το διάβασμα συνολικά και όχι μόνο το καταναγκαστικό διάβασμα.
Αυτή φυσικά είναι μία σωστή προσέγγιση και για τα παιδιά που είναι συνεπή έτσι και αλλιώς. Επίσης πολύ σημαντικό είναι οι γονείς να δείχνουν συνέπεια με τις πράξεις τους. Το παιδί μπορεί να έχει μεγαλώσει αλλά ποτέ δεν είναι πολύ αργά για να αλλάξει τρόπο σκέψης και να αλλάξετε κι εσείς τρόπο συμπεριφοράς.
Μην πιέζετε τα παιδιά
Έχουμε γνωρίσει αρκετούς ανθρώπους στην ζωή μας που μπορεί να μην ήταν καλοί μαθητές αλλά έχουν απίστευτες γνώσεις σε πολλά ζητήματα, διότι βαριόντουσαν το σχολείο αλλά αγαπούσαν το διάβασμα. Έχουμε γνωρίσει και ανθρώπους με πτυχία και παραπτυχία, που δεν έχουν την απαραίτητη γνώση.
Διότι η μόρφωσή τους ξεκινούσε και τελείωνε στα βιβλία του υπουργείου παιδείας. Έχουμε γνωρίσει ανθρώπους που μπορεί να μην ήταν καλοί μαθητές αλλά είχαν ένα απίστευτο ταλέντο σε άλλα αντικείμενα. Με λίγα λόγια ο κάθε άνθρωπος έχει την κλίση και την προσωπικότητά του.
Το ξέρουμε ότι το σύστημα παιδείας είναι βαθμοθηρικό. Το ξέρουμε ότι το καπιταλιστικό σύστημα που ζούμε ωθεί τους ανθρώπους στην αποξένωση και οδηγεί τους μαθητές από μικρή ηλικία να κυνηγούν βαθμούς και πτυχία για να μπορούν αύριο μεθαύριο να “πιάσουν την καλή”.
Το ξέρουμε ότι οι περισσότεροι γονείς δεν πιέζουν τα παιδιά τους να διαβάσουν διότι πιστεύουν στην αξία των αρχαίων και της λογοτεχνίας αλλά επειδή φοβούνται ότι θα φτάσουν 18 και θα “θαφτούν” στο μεροκάματο.
Η πίεση όμως δεν οδηγεί πουθενά. Αρχικά όταν πιέζουμε τα παιδιά μας εκείνα αντιδρούν. Δεύτερον, η πίεση μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα άγχους στα παιδιά. Τρίτον είναι παντελώς άχρηστη διότι ακόμη κι αν το παιδί σας δεν είναι καλός μαθητής έχει κλίση σε κάτι άλλο που μπορεί να μην το έχετε ανακαλύψει καν.
Όσο το πιέζετε τόσο αποξενώνεστε οπότε το παιδί θα φοβηθεί να σας πει τους πραγματικούς του στόχους και τις πραγματικές του φιλοδοξίες. Πως θα μάθετε αν το παιδί σας έχει κλίση στον χορό ή στο θέατρο όταν εσείς δείχνετε πως το μόνο που σας ενδιαφέρει είναι να βγάλει το Γυμνάσιο με 18;
Προσπαθήστε λοιπόν να μπείτε στον δικό του κόσμο. Μιλήστε του για τους δικούς του στόχους και τις δικές του φιλοδοξίες. Με αυτόν τον τρόπο θα μοιραστεί μαζί σας προβληματισμούς κι εσείς σε ήρεμο κλίμα θα του εξηγήσετε πως για να κάνει όλα του τα όνειρα πραγματικότητα, θα πρέπει να τελειώσει το σχολείο.
Οπότε ας δει το διάβασμα σαν ένα σκαλοπάτι που θα τον οδηγήσει στο όνειρό του και όχι σαν ένα κτίριο που κυνηγούν βαθμούς και εξαναγκάζουν παιδιά να μαθαίνουν στείρες γνώσεις.
Βρείτε τη ρίζα του προβλήματος
Ένα εξίσου σημαντικό κομμάτι είναι ότι οι γονείς πολλές φορές δεν μπορούν να βρουν την ρίζα του προβλήματος όσων αφορά τα μαθησιακά κενά του παιδιού τους. Πολλές φορές αναλώνονται στο να κατηγορούν το παιδί για ανευθυνότητα και πελαγώνουν στην ιδέα ότι αυτοί έκαναν κάτι λάθος.
Αν το παιδί σας έχει μαθησιακά κενά, καθίστε και συζητήστε μαζί του τι το οδήγησε στο να παραβλέψει μερικές σημαντικές γνώσεις. Συμφωνείστε μαζί να ξεκινήσει κάποια ιδιαίτερα σε συγκεκριμένα μαθήματα και αναθεωρήστε την στρατηγική που είχατε όλα αυτά τα χρόνια για να κάνετε το παιδί σας να διαβάζει.
Οι φετινές εξετάσεις είναι πιο δύσκολες από τις προηγούμενες
Τα παιδιά που ξεκίνησαν το γυμνάσιο την περίοδο της πανδημίας δεν ξεκίνησαν το γυμνάσιο ομαλά. Οι σχολικές εξετάσεις γι’ αυτά τα παιδιά φέτος είναι πιο δύσκολες από τις σχολικές εξετάσεις του παρελθόντος διότι είναι μία πρωτόγνωρη κατάσταση που αγχώνει το παιδί.
Photo via: kathimerini.gr
Σαν γονιός λοιπόν θα πρέπει να καταλάβετε ότι το παιδί σας πολλές φορές δείχνει αδιάφορο διότι θέλει να κρύψει το άγχος του. Οπότε θα πρέπει να συζητήσετε με το παιδί για τα συναισθήματά του. Θα πρέπει να του κάνετε ξεκάθαρο ότι και σε περίπτωση επιτυχίας και σε περίπτωση αποτυχίας έχει την πλήρη στήριξη και αγάπη σας.
Το παιδί θα πρέπει να ξέρει ότι βρίσκεται στην ίδια “ομάδα” με τους γονείς του. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορεί να συζητήσει μαζί σας μερικά κενά σε ορισμένα μαθήματα και να σας ζητήσει βοήθεια. Θα μπορεί να εξωτερικεύει τα συναισθήματά του κι εσείς να το χαλαρώνετε.
Επίσης θα πρέπει να εξηγήσετε στο παιδί ότι ο λόγος που νιώθει τόσο τρομαγμένο είναι επειδή το κάνει για πρώτη φορά. Μοιραστείτε μαζί του δικές σας εμπειρίες σχετικά με τις πρώτες σας σχολικές εξετάσεις. Γελάστε γι’ αυτό και κάντε το να χαλαρώσει.
Τέλος σαν παραδείγματα μπορείτε να του φέρετε και άλλες καταστάσεις που όταν τις βίωσε για πρώτη φορά ένιωσε τρόμο ή ανασφάλεια και στο τέλος είδε ότι δεν είναι κάτι τόσο τρομαχτικό ούτε κάτι τόσο δύσκολο.
Πολύ σημαντικό είναι μετά τις εξετάσεις και ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα να κανονίσετε οικογενειακώς μία ενδιαφέρουσα δραστηριότητα. Με αυτόν τον τρόπο το παιδί θα έχει κάτι να περιμένει είτε για να νιώσει καλύτερα είτε για να ανταμειφθεί.
Εξαιρετικό άρθρο συγχαρητήρια να γίνει πρότυπο για όλους μας
ΑπάντησηΔιαγραφή