Ο Βαγγέλης Ρωχάμης κάποτε ήταν ένας περιβόητος κακοποιός που παρέμεινε στη φυλακή για είκοσι δύο ολόκληρα χρόνια, χωρίς να έχει χύσει ούτε σταγόνα αίμα.Η λατρεία του για τις αποδράσεις και την ελευθερία δημιούργησε γύρω του τον θρύλο του «Πεταλούδα».
Ο ίδιος είχε πει σχετικά: «Δεν μετανιώνω τίποτα» απάντησε στην ερώτηση για το τι θα άλλαζε αν μπορούσε να γυρίσει το χρόνο πίσω. «Από μικρό παιδί έβλεπα γουέστερν και μου άρεσαν οι ‘κακοί’, τα παληκάρια».
Ο Βαγγέλης Ρωχάμης γεννήθηκε το 1951 στην Εύβοια. Στην εφηβεία αναγκάστηκε να εργαστεί προκειμένου να συνεισφέρει στην πολυμελή οικογένειά του.
Γράφει η Έπη Υρίμη:
Η πρώτη απόδραση
Η πρώτη του απόδραση ξεκίνησε το 1971 στο πλαίσιο της στρατιωτικής του θητείας όταν απέδρασε λόγω του ότι δεν του χορηγήθηκε άδεια προκειμένου να δει την νεογέννητη κόρη του. Κατηγορήθηκε επίσης για κλοπή μοτοποδηλάτου και ήλθε σε προστριβή με ανωτέρους του στο στρατό οπότε και έλαβε προσωρινή αναβολή ως Ι-5. Για την εν λόγω κλοπή καταδικάστηκε σε τρεισήμισι μήνες στις φυλακές Κορυδαλλού, ενώ το 1976 φυλακίστηκε για την κλοπή που πραγματοποίησε στο ταχυδρομείο του χωριού του.
Προσωπική ζωή
Ο Βαγγέλης Ρωχάμης από τον πρώτο του γάμο απέκτησε δύο κόρες. Τα προβλήματα που είχε όμως με το νόμο, οι φυλακές και οι αποδράσεις, έφεραν σύντομα το διαζύγιο.
Ποτέ δεν εγκατέλειψε την οικογένεια του όμως, όπως αποκαλύπτει η μεγάλη του κόρη Μαρία Ρωχάμη, γνωστή τραγουδίστρια η οποία έχει εμφανιστεί σε μεγάλες πίστες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης δίπλα σε σπουδαία αστέρια του πενταγράμμου όπως η Ρίτα Σακελλαρίου, ο Λευτέρης Πανταζής, ο Σταμάτης Γονίδης.
Οι φυλακίσεις
Το 1980 ο Βαγγέλης Ρωχάμης συνελήφθη για απόπειρα πώλησης κλεμμένων τηλεοράσεων και φυλακίστηκε στον Κορυδαλλό.Το Δεκέμβριο του 1981 πρωταγωνίστησε στην πρώτη στάση κρατουμένων στις φυλακές αναπτύσσοντας πολιτικό, διεκδικητικό ρόλο. Για τη δράση του στη στάση δικάστηκε το 1986 και καταδικάστηκε σε 27 μήνες φυλακή. Επίσης, καταδικάστηκε για ληστείες, κλοπές, φθορές ξένης ιδιοκτησίας, οπλοφορίες, οπλοχρησίες χωρίς να χυθεί ούτε σταγόνα αίματος.
Στη φυλακή της Κέρκυρας ήταν πολύ αγαπητός. Τον θεωρούσαν άνθρωπο που «το έλεγε η ψυχή του». Έκανε πολλούς φίλους μέσα στη φυλακή, αλλά εμπιστευόταν λίγους. «Ακόμη και όταν ήμουν στην απομόνωση ένιωθα ελεύθερος» είχε δηλώσει μετά την αποφυλάκισή του, τον Απρίλιο του 2000. Στην πραγματικότητα πάντως έκανε τα πάντα για να βρεθεί για λίγο έξω από τη φυλακή, έστω και αν ήξερε ότι μετά θα τον ξανάπιαναν, γιατί λάτρευε την ελευθερία. Μάλιστα, κάποιοι ακόμη και σήμερα υποστηρίζουν ότι ενώ οι διωκτικές αρχές τον αναζητούσαν, εκείνος διασκέδαζε σε νυχτερινά κέντρα και ζούσε έντονα την κάθε στιγμή της ζωής του σαν να ήταν η τελευταία…
Οι 10 αποδράσεις
Ο Βαγγέλης Ρωχάμης σύμφωνα με τη wikipedia, έχει πραγματοποιήσει πάνω από δέκα αποδράσεις από τις φυλακές Κορυδαλλού, Χαλκίδας, Κέρκυρας και Αλικαρνασσού. Στις αποδράσεις του τον βοήθησαν φίλοι, ενώ στην απόκρυψή τους βοήθησαν γυναίκες. Χαρακτηριστικό ήταν το περιστατικό στα μέσα της δεκαετίας του ’80, οπότε η αστυνομία τον αναζητούσε με συντονισμένη επιχείρηση μεγάλης κλίμακας και ο Ρωχάμης διασκέδαζε σε νυχτερινό κέντρο, οι θαμώνες του οποίου δεν τον κατέδωσαν.
Ο Ρωχάμης αποφυλακίστηκε με βούλευμα τον Απρίλιο του 2000 και έκτοτε ζει στο Λευκαντί της Εύβοιας.
Η φυγή από τον Κορυδαλλό ως δικηγόρος
Στα πλαίσια της συνέντευξης που είχε παραχωρήσει ο Βαγγέλης Ρωχάμης στον Πέτρο Κωστόπουλο, είχε πει: «Για να πάμε στο επισκεπτήριο περνούσαμε τουλάχιστον δέκα πόρτες. Άλλες ήθελαν κλειδιά και άλλες όχι. Όταν περνούσαμε από την γραμματεία, είδα ότι τα κλειδιά ήταν περασμένα σε ένα ταμπλό. Όταν τα είδα την πρώτη φορά, φρόντισα να έχω ένα κομμάτι πλαστελίνης μαζί μου. Όταν πέρναγα από εκεί – συνήθως όταν επέστρεφε από τα Δικαστήρια – και είχα χρόνο δέκα λεπτά μέχρι να έρθει η σειρά μου, έπαιρνα ένα κλειδί και μπαμ (το έβαζε πάνω στην πλαστελίνη). Πέρασαν δέκα μήνες, ίσως και χρόνος, για να πάρω τα 5 – 6 κλειδιά που χρειαζόμουν. Τα έδινα σε κάποιον έξω και μου τα έφτιαχνε. Το να ανοίξεις όλες τις πόρτες ήταν θέμα υπομονής. Τις δύο τελευταίες τις άνοιξαν μόνοι τους, από εκεί που έφευγαν οι δικηγόροι, γιατί έτσι έφυγα. Είχα ντυθεί σαν δικηγόρος» ενώ παραδέχεται ότι είχε βοήθεια από κάποιον φίλο, ο οποίος του είχε ανοίξει την πόρτα πριν από την κεντρική.
«Μπορούσα να οργανώνω τους κρατούμενους να είναι αγαπημένοι και διεκδικούσαμε όλοι μαζί περισσότερα δικαιώματα και καλύτερη ζωή στις φυλακές» σημειώνει ο Βαγγέλης Ρωχάμης στο πλαίσιο της ίδιας συνέντευξης και στη συνέχεια περιγράφει το πως πρωτοστάτησε σε εξεγέρσεις στον Κορυδαλλό και στις φυλακές Κέρκυρας: «Το ’81 είχαμε καταλάβει επί ένα μήνα τη φυλακή. Μέχρι και τα υπόγεια ελέγχαμε» αναφέρει και εξομολογείται πως η μόνη φορά που δεν πέτυχε εξέγερση ήταν στην Κέρκυρα, όπου και κάηκε ολοσχερώς το κτίριο, χωρίς ωστόσο να τραυματιστεί κανείς από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους!
Αίσθηση προκάλεσε, επίσης, όταν είπε πως «οι αστυνομικοί δεν με αντιπαθούσαν, έκαναν απλά τη δουλειά τους». Ωστόσο, η μόνη περίπτωση που ο Βαγγέλης Ρωχάμης θύμωσε πραγματικά ήταν όταν η ΕΛ.ΑΣ. συνέλαβε την κόρη του, προκειμένου να τον εκβιάσει. «Είχα ένα μπρεν από τανκ. Έκοψα λοιπόν την οροφή μιας BMW και ξεκίνησα από τη Φυλής όπου είχα κρυμμένα αυτοκίνητα για το Χαϊδάρι»«. Στη συνέχεια εξιστόρησε πως στο δρόμο τον έπιασε λάστιχο και έτσι οπλίστηκε με ούζι και άλλα όπλα και πήρε ένα ταξί που περνούσε από το δρόμο. «Κατέβηκα στο Χαϊδάρι και πυροβολούσα τις μαρκίζες και τα κεφάλια από κάποιες κούκλες στα μαγαζιά. Ήθελα να τους δείξω ότι μπορούσα, αλλά δεν ήθελα. Επέστρεψα το ταξί στον κάτοχό του, του άφησα και 200 χιλιάδες δραχμές και εξαφανίστηκα. Είχα στείλει το μήνυμά μου», είχε αναφέρει.
Η ανθρώπινη πλευρά
Στα πλαίσια της ίδιας συνέντευξης ο Βαγγέλης Ρωχάμης είχε αποκαλύψει πως η πιο «επικερδής» από όλες τις ληστείες του, ανερχόταν στο ποσό των 60 εκατομμυρίων δραχμών! Ωστόσο, δεν έχει πλέον ούτε ευρώ από εκείνα τα χρήματα. «Τα έτρωγα, τα έδινα… είχα βοηθήσει παιδάκια που είχαν καψίματα και ήθελαν πλαστικές, άλλα που χρειάζονταν εγχειρίσεις» αναφέρει για τα χρήματα των περίφημων ληστειών του.
«Το να είσαι κακοποιός είναι “ακριβό σπορ”. “Έπρεπε να νοικιάζω 12-13 διαμερίσματα ταυτόχρονα. Ήμουν υποχρεωμένος να πληρώνω ανθρώπους για να μου φέρνουν αυτοκίνητα, τα όπλα» είχε εξηγήσει.
Το ουζερί Ρωχάμης
Σήμερα όμως ο Βαγγέλης Ρωχάμης είναι ένας νομοταγής πολίτης, επιχειρηματίας, ψαράς, αλλά πάνω απ’ όλα καλός σύζυγος.
Όπως έχει αποκαλύψει η «Espresso», μετά την αποφυλάκισή του το 2000 αποφάσισε όχι μόνο να γυρίσει σελίδα, αλλά να αναγεννηθεί από τις στάχτες του. Γνώρισε τον έρωτα στο πρόσωπο της Γιώτας και μεταμορφώθηκε. Μετά από πέντε χρόνια γνωριμίας, πριν από λίγο καιρό παντρεύτηκαν και ζουν ευτυχισμένοι στον τόπο που λατρεύουν, το Λευκαντί.
Ωστόσο, φρόντισαν μαζί και πραγματοποίησαν το όνειρο του Βαγγέλη Ρωχάμη. Δημιούργησαν πριν από περίπου έναν χρόνο το «Λιμανάκι» του. Ένα πανέμορφο καφέ-ουζερί αλλά και ψησταριά, στο οποίο σχεδόν κάθε μέρα γίνεται χαμός. Φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι έχουν βρει το δικό τους μέρος για καφέ το πρωί και για φαγητό το μεσημέρι και το βράδυ με θέα την καταγάλανη θάλασσα. Ένα μέρος που ο Βαγγέλης Ρωχάμης φροντίζει πάρα πολύ. Ένα μέρος-ησυχαστήριο για τον άνθρωπο που κατάφερε να συνταράξει την κοινή γνώμη με τις αμέτρητες αποδράσεις του από τις πιο «σκληρές» φυλακές της χώρας. Ένα μέρος που του έχει προσφέρει μια διαφορετική ζωή. Σύμφωνα με τα όσα ανέφερε στην «Espresso» κάτοικος της περιοχής: «Σε αυτό το μαγαζί έχει δώσει τα πάντα. Το λατρεύει και φροντίζει όλοι να περνούν καλά. Ο Βαγγέλης είναι πλέον ένας καλός πολίτης και άριστος επιχειρηματίας. Καθ’ όλα νόμιμος και μάλιστα φορολογικά άψογος! Αυτό το διαπίστωσαν και οι αστυνομικοί από τη νέα Οικονομική Αστυνομία, όταν πήγαν να ελέγξουν το “Λιμανάκι του Ρωχάμη”».
Σχεδόν κάθε μέρα, αν ο καιρός βέβαια του το επιτρέπει, ο Βαγγέλης Ρωχάμης παίρνει τη βάρκα του και πηγαίνει για ψάρεμα. Ο,τι ψαρέψει, στη συνέχεια το πηγαίνει στην ταβέρνα του και το προσφέρει στους πελάτες του. Τα γλέντια που έχουν γίνει στο κατάστημά του είναι θρυλικά, όπως και το όνομά του. Νέα παιδιά παίζουν μουσική, ο ίδιος δεν σταματάει να κερνάει και μέσα σε λίγα λεπτά όλοι γίνονται ένα. Χορεύουν, διασκεδάζουν και ευχαριστούν τον ιδιοκτήτη για τις άριστες υπηρεσίες του. Στο τσακίρ κέφι ο Βαγγέλης Ρωχάμης ανοίγει τη μία σαμπάνια πίσω από την άλλη και το χαμόγελό του μαρτυρά ότι πλέον βρήκε την ευτυχία. Στο «Λιμανάκι» του έχει υποδεχτεί και αρκετούς επώνυμους φίλους του, οι οποίοι πήγαν για να απολαύσουν τους εκλεκτούς μεζέδες του. Ανάμεσά τους ο Γιώργος Μαργαρίτης, ο Τρομάρας, ακόμη και ο νεαρός ηθοποιός Αλκίνοος Αλμπάνης με την παρέα του.
Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι για τέσσερα ολόκληρα χρόνια διατηρούσε τα καλοκαίρια καντίνα στην παραλία Μαλακόντας στο Λευκαντί. Και τότε, όταν οι άνδρες της Οικονομικής Αστυνομίας πραγματοποίησαν ενδελεχή έλεγχο στα φορολογικά βιβλία του Βαγγέλη Ρωχάμη, αλλά και στην ταμειακή του μηχανή, βρήκαν τα πάντα νόμιμα… Ο άνθρωπος που κάποτε ήταν ο νούμερο ένα καταζητούμενος για τους αστυνομικούς, έκοβε κανονικά αποδείξεις, τη στιγμή που είχε τη δυνατότητα κάποιες φορές να «ξεχάσει» να πληκτρολογήσει στην ταμειακή μηχανή το προϊόν που πούλησε στους λουόμενους. Οι αστυνομικοί εντυπωσιάστηκαν από τη συνέπεια και την υπευθυνότητα που δείχνει ο Ρωχάμης ως επιχειρηματίας. «Πρόκειται για το κλασικό παράδειγμα του ανθρώπου που άλλαξε σελίδα στη ζωή του. Δεν ξέραμε πως η καντίνα ανήκει στον γνωστό Βαγγέλη Ρωχάμη. Στην αρχή όταν τον είδαμε, πιστέψαμε πως κάτι στραβό θα βρούμε. Μας έβγαλε όμως ψεύτες με τη νομιμότητά του και εμείς με τη σειρά μας του… βγάλαμε το καπέλο. Πραγματικά αξίζει συγχαρητήρια» είχε αναφέρει στην «Espresso» αξιωματικός της Οικονομικής Αστυνομίας.