.jpg)
Υπόθεση: Μόλις πληροφορείται τα νέα της τουρκικής εισβολής στη Κύπρο, ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης Μιχάλης Κακογιάννης, εγκαταλείπει το γραφείο του στο Λονδίνο, και σπεύδει στο μαρτυρικό νησί όπου και εργάζεται μανιωδώς για να αποθανατίσει τα γεγονότα.
Το αποτέλεσμα του αγώνα του είναι μια "κινηματογραφική μαρτυρία" - όπως την αποκαλεί - που "σπάει κόκαλα". Η κάμερα του Κακογιάννη ("Ηλέκτρα", "Τρωάδες", "Ζορμπάς" κ.α.) οργώνει τη μαρτυρική νήσο και καταγράφει τα γεγονότα και τις καταγραφές της αιματηρής εισβολής, συνομιλεί με πρωταγωνιστές των γεγονότων όπως ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος και ο Νίκος Σαμψών (ο άνθρωπος που επέβαλε η Χούντα στο νησί), αλλά κυρίως καταγράφει τις αντιδράσεις του λαού, την αγωνία και τη τραγωδία του.
"Ατίλλας" - η τουρκική κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να βρει πιο ταιριαστό όνομα για να περιγράψει μια βάρβαρη επίθεση σε ξένη χώρα. Οι δύο τουρκικές εισβολές στη Κύπρο το 1974, κόστισαν τη ζωή σε περισσότερους από 5.000 Έλληνες, έδιωξε 200.000 από τα σπίτια τους, ενώ χιλιάδες που αγνοούνται ακόμα βρίσκονται (όπως υποστηρίζεται) σε μαζικούς τάφους. Το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας ολοκληρώθηκε βανδαλισμούς αρχαιολογικών μνημείων, εκκλησιών και νεκροταφείων, καθώς και με τον εποικισμό του κατεχόμενου 37% του νησιού από Τούρκους. Γεγονότα που φέρνουν στο 1922, 50 χρόνια μετά, και δεν αφήνουν περιθώρια για αυταπάτες...