ΕΛΞΗ ΤΟΥ ΑΝΑΦΟΡΙΚΟΥ
Έλξη του αναφορικού έχουμε, όταν η αναφορική αντωνυμία βρίσκεται σε γενική ή δοτική πτώση, ενώ κανονικά θα έπρεπε να βρίσκεται σε αιτιατική, διότι το ρήμα της αναφορικής πρότασης συντάσσεται με αιτιατική.
·
Κανονική σύνταξη:
Ὁ ἐμὸς πάππος κάλλιστος ἦν Μήδων
ὅσους ἑόρακα. > ὁρῶ + αιτιατική
·
Έλξη του αναφορικού:
Ὁ ἐμὸς πάππος κάλλιστος ἦν Μήδων
ὅσων ἑόρακα. > αιτιατική σε γενική
·
Κανονική σύνταξη:
Σὺν τοῖς θησαυροῖς οὕς
ὁ πατὴρ κατέλιπεν... > καταλείπω + αιτιατική
·
Έλξη του αναφορικού:
Σὺν τοῖς θησαυροῖς οἷς ὁ πατὴρ κατέλιπεν... > αιτιατική
> δοτική
Επίσης, έλξη του αναφορικού έχουμε όταν στη θέση της γενικής ή δοτικής από την οποία επηρεάζεται η αναφορική αντωνυμία υπάρχει τύπος της δεικτικής αντωνυμίας, με αποτέλεσμα η αναφορική αντωνυμία να παίρνει και την πτώση της δεικτικής, αλλά και τη θέση της.
·
Κανονική σύνταξη:
Τῆς φυγῆς ταύτης, ἥν
αὐτοὶ ἔφυγον.
·
Έλξη του αναφορικού παράλειψη της
δεικτικής αντωνυμίας:
Τῆς φυγῆς ἧς
αὐτοὶ ἔφυγον.
ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΕΛΞΗ
Αντίστροφη έλξη ή
ανθέλξη του αναφορικού έχουμε όταν έλκεται ο προσδιοριζόμενος
όρος από την πτώση της αναφορικής
αντωνυμίας.
·
Κανονική σύνταξη:
Ἡ οὐσία ἥν
κατέλιπε τῷ υἱεῖ οὐ πλείονος ἀξία ἐστὶν ἤ τεττάρων καὶ δέκα ταλάντων
·
Αντίστροφη έλξη ή
ανθέλξη του αναφορικού:
Τὴν οὐσίαν ἥν
κατέλιπε τῷ υἱεῖ οὐ πλείονος ἀξία ἐστὶν ἤ τεττάρων καὶ δέκα ταλάντων
Συχνά στην αντίστροφη έλξη ή ανθέλξη, όταν η αναφορική
αντωνυμία αναφέρεται σ' ένα ουσιαστικό,
τότε το ουσιαστικό μπαίνει στο τέλος της
αναφορικής πρότασης χωρίς άρθρο.
·
Κανονική σύνταξη:
Μεγάλη τε ἦν ἡ κώμη, εἰς ἥν ἀφίκοντο
·
Αντίστροφη έλξη ή
ανθέλξη του αναφορικού:
Μεγάλη τε ἦν, εἰς ἥν
ἀφίκοντο κώμην.
·
Κανονική σύνταξη:
Τούτους καὶ ἄρχοντας ἐποίει τῆς
χώρας ἥν κατεστρέφετο.
·
Αντίστροφη έλξη ή
ανθέλξη του αναφορικού:
Τούτους καὶ ἄρχοντας ἐποίει ἧς κατεστρέφετο χώρας.
ΑΣΚΗΣΕΙΣ
Περισσότερο υλικό για το Λύκειο εδώ.
