Aν είναι μια φράση που έχει μείνει βαθιά χαραγμένη στο μυαλό των γενεών από τη δεκαετία του ’70 και πριν αυτή δεν είναι άλλη από το «Λόλα να ένα μήλο». Η ιστορική πλέον φράση που βρισκόταν στο «Αλφαβητάριον», το αναγνωστικό της πρώτης Δημοτικού.
Όμως, αν κι έμεινε στη μνήμη μας αυτή η φράση, αυτή η ατάκα, τελικά δεν ήταν η σωστή.Συγκεκριμένα, η φράση προέκυψε από μια σελίδα του εν λόγω βιβλίου και πιο συγκεκριμένα από την σελίδα όπου διδάσκονταν το γράμμα «μ». Το παράδοξο είναι πάντως, πως η ακριβής φράση δεν ήταν «Λόλα, να ένα μήλο», -ή «Άννα, να ένα μήλο» όπως επίσης αναφέρεται μερικές φορές-, αλλά «Έλλη, να ένα μήλο»:Όμως, αν κι έμεινε στη μνήμη μας αυτή η φράση, αυτή η ατάκα, τελικά δεν ήταν η σωστή.
– Ἕλλη, νά ἕνα μῆλο.
Λόλα, νά ἕνα ἄλλο.
Ἄννα, νά μῆλα.
Τελικά επικράτησε η… Λόλα της Ελλης κατά παράδοξο τρόπο με τους δασκάλους της εποχής να λένε ότι αυτό συνέβη ίσως για λόγους… παιχνιδιού.
Η λέξη Λόλα είναι πιο περιπαιχτική, και οδηγεί το μυαλό στο… λωλός.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το πρώτο αναγνωστικό με το όνομα, Αλφαβητάριο, κυκλοφόρησε το 1919.
Έμεινε γνωστό σαν «το Αλφαβητάρι με τον Ήλιο», λόγω του εξωφύλλου του που επιμελήθηκε μαζί με την υπόλοιπη εικονογράφηση ο Κ. Μαλέας.
Όμως, το πιο γνωστό και αγαπημένο αναγνωστικό είναι αυτό του 1955.
Το «Αλφαβητάριον» που απεικονίζει στο εξώφυλλό του δυο παιδάκια αγκαλιασμένα να διαβάζουν, παρέμεινε στα σχολεία έως το 1974, οπότε το αντικατέστησε, «Η γλώσσα μου».
Τα παιδάκια στο εξώφυλλο είναι ντυμένα με την τότε σχολική ενδυμασία, με το χαρακτηριστικό μπλε και άσπρο. Η ποδιά δηλαδή και ο γιακάς, που αντιστοιχούσαν στα χρώματα της ελληνικής σημαίας.