Πώς να θέσετε σωστά όρια σε έναν έφηβο. Σήμερα θα μοιραστούμε μαζί σας χρήσιμες συμβουλές για τα έφηβα παιδιά σας. Άλλωστε η εφηβεία είναι μία δύσκολη ηλικιακή φάση τόσο για τα παιδιά όσο και για τους γονείς. Πολλοί γονείς λοιπόν πελαγώνουν καθώς έρχονται αντιμέτωποι με την εφηβεία.
Στο σημερινό άρθρο λοιπόν, θα δούμε με ποιον τρόπο οι γονείς μπορούν να θέσουν όρια στα έφηβα παιδιά τους. Επίσης, θα δούμε συμβουλές, για το πως οι γονείς μπορούν να πλησιάσουν αποτελεσματικά τα παιδιά τους. Άλλωστε, η καλή σχέση ανάμεσα σε γονείς και παιδιά είναι πολύ σημαντική. Διαβάστε παρακάτω:
«Πρέπει να είσαι προσεκτικός με αυτά που είναι σημαντικά για την οικογένειά σου», λέει η Λίζα Χόου, οικογενειακή θεραπευτής και προπονητής γονέων με έδρα το Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια. “Ορισμένες οικογένειες μπορεί να έχουν έναν κανόνα, για παράδειγμα, ότι δεν χρησιμοποιούν τηλέφωνα στο τραπέζι.
Ορισμένες οικογένειες μπορεί να μην νοιάζονται. Αλλά οι κανόνες είναι συγκεκριμένοι για την οικογένειά σας », λέει. Με άλλα λόγια, τα καλά όρια βασίζονται στις αξίες που είναι σημαντικές για την οικογένεια.
Πώς να θέσετε όρια σε έναν έφηβο
Ορίστε κανόνες που είναι πραγματικά σημαντικοί για την οικογένειά σας. Εάν ο χρόνος μπροστά στην οθόνη είναι πρόβλημα, δημιουργήστε κανόνες σχετικά με την ώρα που ξοδεύουν τα παιδιά μπροστά στις οθόνες. Αν το έφηβο παιδί σας μπορεί να το ελέγξει μόνο του δεν χρειάζεται να το πιέσετε παραπάνω.
Τα πιο σημαντικά ζητήματα που πρέπει να μπουν όρια θα πρέπει να αφορούν την ασφάλεια και την υγεία των έφηβων παιδιών σας. Να μην είστε περιοριστικοί ή αυταρχικοί. Να βάζετε την λογική μπροστά.
Μην προσπαθήσετε να κάνετε τον έφηβο να βάλει από μόνος του όρια στον εαυτό του. Αυτό δεν του είναι καθόλου εύκολο και σίγουρα θα κάνει λάθη.
Μην τσακώνεστε με το έφηβο παιδί σας με το παραμικρό. Δεν χρειάζεται κάθε πράγμα που κάνει και δεν είναι σωστό να είναι αιτία καυγά. Αν παραδείγματος χάρη φορέσει βρώμικη μπλούζα ή λερώσει την φρεσκοπλυμένη του μπλούζα, δεν είναι λόγος να τσακωθείτε. Μην δώσετε σημασία.
Δώστε ευκαιρίες στα παιδιά σας. Δεν χρειάζεται να τα κάνουν όλα σωστά και πρέπει κάθε φορά να εξηγείτε στα παιδιά ξανά και ξανά την σημαντικότητα των κανόνων που παραβιάζουν.
Μη φοβάστε να συνεργαστείτε με τα άλλα παιδιά σας. Αν για παράδειγμα έχετε δύο έφηβα παιδιά στο σπίτι και το ένα είναι πιο λογικό ενώ το άλλο αντιμετωπίζει προβλήματα, μην φοβηθείτε να δεχτείτε τις συμβουλές του εφήβου που είναι καλύτερα στην ψυχολογία του. Ένας έφηβος καταλαβαίνει καλύτερα έναν άλλον έφηβο.
Η Howe τονίζει ότι οι κανόνες δεν πρέπει να είναι αυθαίρετοι. Όσον αφορά τα όρια και τους κανόνες στην οικογένεια, η υγεία και η ασφάλεια των παιδιών πρέπει πάντα να είναι ο νούμερο ένα στόχος σας. Η ύπαρξη κανόνα για τα λερωμένα ή με τρύπες ρούχα για παράδειγμα, δεν σχετίζεται πραγματικά με την υγεία ή την ασφάλεια.
Αντιθέτως ένα αναψυκτικό την εβδομάδα είναι ένας κανόνας που μπορεί να αντιστοιχεί στις οικογενειακές αξίες, αφού έχουν ως στόχο την υγεία. “Ειδικότερα όσο τα παιδιά μεγαλώνουν και θέλουν να είναι πιο ανεξάρτητα, πολλές φορές οι γονείς το λαμβάνουν όλο αυτό σαν προσβολή” , τονίζει η Howe.
Γι’ αυτό και συμβουλεύει ότι πρέπει να επιλέγουμε προσεκτικά τις “μάχες” μας. “Δεν χρειάζεται οτιδήποτε κάνει λάθος το έφηβο παιδί σας να είναι αφορμή για καυγά. Μερικά πράγματα μπορούμε να τα αφήνουμε να περνούν χωρίς σχόλια και παρατηρήσεις.”
Επίσης πρέπει να δίνονται ευκαιρίες στα παιδιά. Για παράδειγμα, αν έχετε θέσει χρονικό όριο στην βόλτα του έφηβου και αυτό το χρονικό όριο δεν τηρηθεί, θα πρέπει πρώτα να προσπαθήσετε με ήρεμο τρόπο να μάθετε, τον λόγο που αυτός ο βασικός κανόνας δεν τηρήθηκε. Δεν είναι σωστό να περνάτε κατευθείαν στην φάση της τιμωρίας.
“Μπορεί ο φίλος τους να ήπιε λίγο παραπάνω και να μην ήθελαν να τον αφήσουν να πάει μόνος του στο σπίτι. Φυσικά δεν θα έχουν πάντα μία καλή δικαιολογία ή μία καλή ιστορία. Θα πρέπει όμως η τιμωρία να έρχεται όταν πραγματικά είναι αδικαιολόγητοι.” συμπληρώνει η Howe.
Ο έφηβος θα πρέπει να ξέρει τον λόγο που μπαίνουν όρια στο σπίτι. Γι’ αυτό πρέπει προτού θέσετε τους κανόνες σας να τους συζητήσετε μαζί του κι αν έχει μερικές λογικές παρατηρήσεις να τις ακούσετε. Μην φοβηθείτε να τροποποιήσετε τους κανόνες σας, αν θεωρείτε ότι αυτό είναι λογικό.
Είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να μένουν σταθεροί τόσο στους κανόνες όσο και στις συνέπειες αν ένας έφηβος δεν τηρήσει επαναλαμβανόμενα αυτούς τους κανόνες, χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Μην ξεχνάτε, ότι ένας έφηβος παραβιάζει ξανά και ξανά τους κανόνες του σπιτιού, μόνο και μόνο για να διαπιστώσει μέχρι που…τον παίρνει.
Αν ένας γονιός δεν είναι απόλυτος στις συνέπειες των πράξεων του παιδιού του, τότε δείχνει στο παιδί, ότι τα λόγια του δεν έχουν βάση. Αν για παράδειγμα παραβιάσει έναν σημαντικό κανόνα και του στερήσετε την βόλτα για μία εβδομάδα και το ίδιο βράδυ το αφήσετε να βγει έξω, τότε το παιδί δεν λαμβάνει σοβαρά τα λόγια σας.
Θα πρέπει να είστε απόλυτοι όσων αφορά τους κανόνες και τις συνέπειες, έτσι ώστε το παιδί να μάθει, ότι αυτά που λέτε δεν είναι λόγια του αέρα επειδή δεν πήγε καλά η μέρα σας σήμερα. Είστε ώριμοι και ξέρετε πολύ καλά τι πρέπει να γίνει μέσα στο σπίτι και γιατί.
Επίσης, αν εσείς δεν είστε σταθεροί στα λόγια σας τότε δεν μπορείτε να ζητάτε από το έφηβο παιδί σας να είναι σταθερό και υπεύθυνο στα δικά του λόγια και στις δικές του πράξεις. Η συνέπεια διδάσκεται καταρχάς μέσα από τις πράξεις των γονιών, μέσα στο σπίτι.
Τέλος η Howe υποστηρίζει ότι αν το παιδί έχει άσχημη ψυχολογία και αυτό παρατηρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε ο γονιός δεν πρέπει να φοβηθεί να ζητήσει βοήθεια από κάποιον παιδοψυχολόγο. Γενικότερα, όταν οι γονείς νιώθουν ότι χάνουν τον έλεγχο της κατάστασης και το παιδί τους, τους ανησυχεί ένας ειδικός είναι πάντα χρήσιμος.
Δυστυχώς σύμφωνα με την Howe υπάρχει ακόμη έντονα το ταμπού του ψυχολόγου. Πολλοί γονείς, φοβούνται να ζητήσουν βοήθεια από κάποιον ειδικό με τον φόβο, ότι αυτός ο ειδικός θα τους κατηγορήσει ή θα σκεφτεί ότι δεν είναι καλοί γονείς. Αυτό δεν ισχύει.
Και μόνο που ζητάτε βοήθεια από κάποιον ειδικό για το παιδί σας, σκεπτόμενοι το καλό του, είστε καλοί γονείς. Το ότι ένα παιδί μπορεί να εμφανίσει ψυχολογικά προβλήματα στην πορεία, δεν σημαίνει ότι είστε εξ ολοκλήρου υπεύθυνοι εσείς.
Ακόμη και να είστε εξ’ ολοκλήρου υπεύθυνοι όμως, τα λάθη είναι για τους ανθρώπους και κανένας γονιός δεν γεννιέται με εγχειρίδιο χρήσης. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι ποτέ αργά να διορθώσετε το πρόβλημα. Μην φοβηθείτε να ζητήσετε συγγνώμη από το παιδί, εκεί που θεωρείτε ότι χρειάζεται.