από κουτάβι έχει μάθει
όταν του φορώ λουρί
η ώρα πως επέρχεται
έξω από τους τέσσερις τοίχους
ελεύθερος
δρόμους, τοίχους,
παρκαρισμένα αυτοκίνητα,
δέντρα και αγριόχορτα
να κατουρήσει,
να ευχαριστηθεί η ψυχή του
μία πρώτης τάξεως αναρχία
-πάντα αλυσοδεμένος-.
Στην αρχή δεν ήταν εύκολο
η ελεύθερή του φύση
τον παρορμούσε
το κεφάλι να τινάζει
τη φωνή του να γρυλίζει
το λουρί να μην το δέχεται.
Στην πορεία όμως
η φύση υποτάχθηκε στο δέλεαρ
σαφώς η άρνηση της βόλτας
δίχως το λουρί έπαιξε κάποιο ρόλο
όμως η υπόθεση έγινε ευκολότερη
όταν έμφαση δόθηκε στις απολαύσεις.
Κάθε υποταγή επιβραβευόταν
με λιχουδιές αγαπημένες
με αυξημένο περίπατο
με την παρέα της απέναντι σκυλίτσας.
Ο σκύλος μου
από μικρός έχει εκπαιδευτεί
έστω και μια μικρή μορφή
ελευθερίας αν γυρεύει
το κεφάλι του να σκύβει
την ουρά του να κουνάει
και το λουρί του να φοράει.
Αποστόλης Ζυμβραγάκης
