Στο πλαίσιο του ασύνδετου σχήματος όμοιοι συντακτικοί όροι (λέξεις, προτάσεις) παρατίθενται ο ένας μετά τον άλλον, διακρινόμενοι με κόμμα, χωρίς να συνδέονται μεταξύ τους με συνδετικά στοιχεία.
Η χρήση του ασύνδετου σχήματος έχει διαφορετική κάθε φορά σκόπευση, ανάλογα με το περιεχόμενο του κειμένου και τις ειδικότερες προθέσεις το γράφοντος. Έτσι, με το ασύνδετο σχήμα ο συγγραφέας, ενδέχεται να αποσκοπεί:
- Στο να αποδώσει ζωντάνια και παραστατικότητα στο κείμενό του.
- Στο να παρουσιάσει με συνοπτικό τρόπο στοιχεία που είναι ήδη ευρέως γνωστά, ώστε να μην κουράσει τον αναγνώστη με την παράθεση περιττών λεπτομερειών.
- Στο να διαμορφώσει την αίσθηση του επείγοντος, σε ό,τι αφορά ένα κοινωνικό -ή άλλο- πρόβλημα, επηρεάζοντας κατ’ αυτό τον τρόπο συναισθηματικά τον αναγνώστη.
- Στο να δώσει έμφαση σε συγκεκριμένα στοιχεία, τα οποία κρίνονται ιδιαίτερης σημασίας.
- Στο να διαμορφώσει πιο πυκνό λόγο, με πλήθος καταγραφών και αναφορών σε ιδέες και στοιχεία που σχετίζονται με το υπό ανάλυση θέμα.
- Στο να διαμορφώσει πιο λιτό ύφος γραφής και να καταστήσει το κείμενό του πιο εύληπτο.