Γονιός είναι η διαδικασία της παροχής, προώθησης και υποστήριξης της φυσικής, συναισθηματικής, κοινωνικής και νοητικής ανάπτυξης ενός παιδιού από τη βρεφική ηλικία μέχρι την ενήλικη ζωή. Η λέξη γονιός αναφέρεται στο «ανάγιωμα» ενός παιδιού και λιγότερο στη βιολογική σχέση.
H προετοιμασία για ανάληψη γονικού ρόλου από τους νέους είναι μια διαδικασία η οποία πρέπει να ξεκινήσει από την παιδική ηλικία και είναι στενά συνδεδεμένη με την εκπαίδευση και πρόληψη στα θέματα ψυχοκοινωνικής υγείας.
Βασικοί παράγοντες οι οποίοι συμβάλουν, επηρεάζουν και είναι καθοριστικοί στη δημιουργία μια υγιούς προσωπικότητας είναι η οικογένεια, οι κοινωνικοί θεσμοί, το σχολείο και βιολογικοί παράγοντες.
Παρακάτω θα μάθετε μερικά από όσα δεν πρέπει να κάνουν οι γονείς
Λάβετε υπόψη αυτά τα πράγματα και τα παιδιά σας θα σας ευχαριστήσουν στο μέλλον.
Μιλάτε εκ μέρους τους
Όλα ξεκινούν όταν κάποιος ρωτάει ένα μικρό παιδί: «Ποιο είναι το όνομά σου;» και οι γονείς θέλουν να απαντήσουν: «Είναι ο Τζέισον.» Θα ήταν ωραίο αν αυτή η συνήθεια σταματήσει όταν το παιδί μάθει να μιλάει. Ωστόσο, πολλοί γονείς εξακολουθούν να απαντούν εκ μέρους τους, ακόμη κι όταν τα παιδιά φτάσουν στην εφηβεία.
Αυτό που συμβαίνει, είναι πως παίρνετε από τα παιδιά την ευκαιρία να απαντήσουν μόνα τους. Μπορείτε να κάνετε έναν υπαινιγμό στο παιδί για το τι να πει, αν σας το ζητήσει. Αλλά σίγουρα δεν πρέπει ποτέ να μιλήσετε αντί για τα ίδια.
Τι να κάνετε: Την επόμενη φορά που θα θέλετε να μιλήσετε εκ μέρους του παιδιού σας, προσπαθήστε να σταματήσετε τον εαυτό σας. Αφήστε τα να μιλήσουν μόνα τους.
Προσπαθείτε να είστε φίλοι τους
Πολλοί γονείς προσπαθούν να γίνουν φίλοι με τα παιδιά τους και δεν θέλουν να τους κρατάνε μυστικά. Μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε γιατί θέλουν κάτι τέτοιο, αλλά ας προσπαθήσουμε να το εξετάσουμε λίγο βαθύτερα. Τι είναι ο φίλος; Είναι ένα πρόσωπο με το οποίο μπορείτε να μιλήσετε με ίσους όρους. Ναι, μπορείτε να πείτε οτιδήποτε σε κάποιο φίλο.
Ωστόσο, οι γονείς έχουν διαφορετικό ρόλο: ενδιαφέρονται και αγαπούν τα παιδιά τους. Δεν υπάρχει λόγος να προσπαθήσουν να είναι στενοί φίλοι τους. Αφήστε τα παιδιά να κάνουν φίλους από άτομα της ηλικίας τους. Η μαμά και ο μπαμπάς είναι εκεί για να προσφέρουν αγάπη και υποστήριξη.
Τι να κάνετε: Θέστε όρια και μάθετε να υποστηρίζετε και να σέβεστε ο ένας τον άλλον.
Θέληση και ανάγκη
Ξέρουμε πως το μπρόκολο είναι πολύ πιο υγιεινό από τις καραμέλες, και ότι τα παπούτσια είναι πιο χρήσιμα από τα παιχνίδια. Πολλές φορές, οι γονείς υπαγορεύουν στα παιδιά τι πρέπει να θέλουν.
Αυτή η συμπεριφορά καταστέλλει το «εγώ» του παιδιού, τις επιθυμίες και τους στόχους του. Επιπλέον, μπορεί να τα οδηγήσει στο να είναι θύματα χωρίς να φταίνε ή να επαναστατούν ενάντια σε όλους τους άλλους.
Τι να κάνετε: Αναζητήστε τις ανάγκες και τις επιθυμίες του παιδιού σας. Αν πρέπει να τους μάθετε να έχουν καλές συνήθειες, κάντε το ομαλά και όχι βίαια.
Τα βοηθάτε υπερβολικά
Τα παιδιά ηλικίας 2-3 ετών, μπορούν μόνα τους να βάλουν και να βγάλουν διάφορα ρούχα και να τα τοποθετήσουν στο πλυντήριο. Επιπλέον, σε αυτή την ηλικία θέλουν να κάνουν πράγματα μόνα τους.
Τι κάνουν οι γονείς: Επιμένουν να τα ντύνουν, μέχρι να μεγαλώσουν και υποστηρίζουν τη συμπεριφορά τους με τη φράση: «Δεν μπορεί να το κάνει!». Επίσης, δεν τα αφήνουν να φάνε μόνα τους, αλλά τα ταΐζουν, και γενικότερα τα εμποδίζουν να δρουν μόνα τους. Αργότερα, οι γονείς αναρωτιούνται γιατί το έφηβο παιδί τους είναι ακατάστατο ή γιατί δεν θέλει να βοηθήσει στις δουλειές.
Τι να κάνετε: Αφήστε το παιδί να κάνει όσο το δυνατόν περισσότερα πράγματα μόνο του.
Επιλέγετε εσείς τις προτιμήσεις τους
Οι γονείς, συχνά προσπαθούν να επιβάλουν τα γούστα και τις προτιμήσεις τους στη μουσική, τα βιβλία, τον τρόπο ντυσίματος και σε άλλα θέματα. Έχουν καλές προθέσεις, αλλά μειώνουν την ατομικότητα του παιδιού. Σε πολλές περιπτώσεις, μπορεί να οδηγήσουν τα παιδιά στο να διαμαρτυρηθούν και να κάνουν το αντίθετο.
Τι να κάνετε: Παρακολουθήστε τις αγαπημένες σας ταινίες και ακούστε οι ίδιοι τη μουσική που αγαπάτε. Μπορείτε να συζητήσετε με τα παιδιά σας, αυτά που σας αρέσουν.
Μετράτε τα χρήματά τους
Στη ζωή των παιδιών, φτάνει μια στιγμή που έχουν τα δικά τους χρήματα. Δεν πρέπει να τα ρωτάτε και να προσπαθείτε να μάθετε πόσα χρήματα τους έχουν απομείνει. Το χειρότερο που μπορείτε να κάνετε, είναι να ελέγξετε τις τσάντες ή τις τσέπες τους. Αυτό σκοτώνει αμέσως την εμπιστοσύνη.
Μήπως έχει σημασία πόσα χρήματα έχει αφήσει ο γιος ή η κόρη σας; Αφήστε τους να αποταμιεύσουν τα χρήματα για κάτι που θέλουν.
Τι να κάνετε: Διδάξτε τα παιδιά σας να είναι οικονομικά επιτυχημένα και αφήστε τα να κάνουν ότι θέλουν με τα χρήματά τους.
Επιλέγετε τα χόμπι και τα ενδιαφέροντά τους
Η μαμά θέλει η κόρη της να παίζει βιολί και μπορεί να οδηγήσει ως την άκρη της πόλης για να την πάει στο μουσικό σχολείο, 3 φορές την εβδομάδα. Ο μπαμπάς θέλει ο γιος του να παίζει ποδόσφαιρο κάθε απόγευμα. Συχνά, οι γονείς υποσυνείδητα προσπαθούν να επιβάλουν ένα χόμπι στα παιδιά τους.
Τι να κάνετε: Να είστε υπομονετικοί και να προσέχετε τα παιδιά σας. Παρατηρήστε τα ενδιαφέροντα και τις κλίσεις τους. Ρωτήστε τα τι τους αρέσει και στη συνέχεια αφήστε τα να αναπτυχθούν στον τομέα αυτό.
Παίρνετε τις επιτυχίες τους ως δικές σας
Πολλές μητέρες λένε: «Τρώμε», «Έχουμε αρχίσει να περπατάμε» και άλλες παρόμοιες φράσεις. Φυσικά και είναι υποστηρικτικές, αλλά πρόκειται για επιτυχίες των παιδιών και όχι δικές τους.
Και όταν μεγαλώσουν τα παιδιά, τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο σοβαρά. Οι μητέρες και οι μπαμπάδες αρχίζουν να λένε για το πώς τα παιδιά τους ολοκλήρωσαν το κολέγιο και βρήκαν δουλειά. Και το κάνουν αυτό, σαν να είναι μόνο δική τους η επιτυχία. Είναι εύκολο να καταλάβετε πόσα παιδιά μισούν κάτι τέτοιο.
Τι να κάνετε: Να είστε ευτυχείς για τις επιτυχίες των παιδιών σας, αλλά μην τις συγχέετε με τις δικές σας.
Επιλέγετε τα δώρα τους ως γονείς
Όταν ένα παιδί μπορεί ήδη να μιλήσει, έχει το δικαίωμα να επιλέξει αυτό που θέλει ως δώρο. Και δεν χρειάζεται να είναι ένα μπλουζάκι ή ένα παιχνίδι που υποτίθεται ότι θα το αναπτύξει εκπαιδευτικά.
Φυσικά, δεν είναι πάντα δυνατό να τα αφήσουμε να επιλέξουν. Αλλά αυτό δίνει στα παιδιά το πιο σημαντικό πράγμα: Την ικανότητα να επιλέγουν, να λαμβάνουν αποφάσεις και να αντιμετωπίζουν τις συνέπειες. Τέτοιες δεξιότητες δεν μπορούν ποτέ να τα βλάψουν στην ενήλικη ζωή.
Τι να κάνετε: Αφήστε το παιδί σας να επιλέξει τα δώρα που θέλει.
Επεμβαίνετε στην προσωπική τους ζωή
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους γονείς των εφήβων. Τα παιδιά έχουν τους φίλους τους και βγαίνουν τα πρώτα τους ραντεβού. Είναι φυσιολογικό και απολύτως φυσικό. Μια ανάκριση του τύπου: «Ποιο είναι αυτό το αγόρι;» θα ενοχλήσει το παιδί σας. Πολλοί έφηβοι θα μοιράζονται προσωπικά θέματα με τους γονείς τους, αν αισθάνονται ασφαλείς.
Τι να κάνετε: Αντί να ανακρίνετε το παιδί σας, αφήστε το να έχει τον δικό του ιδιωτικό χώρο. Μην κάνετε πάρα πολλές ερωτήσεις αν δείτε ότι δεν θέλουν να μοιραστούν λεπτομέρειες και μην διαβάσετε ποτέ κρυφά τα όσα γράφουν.