Ιστορία Γ' Γυμνασίου - Διαγώνισμα προσομοίωσης των τελικών εξετάσεων με απαντήσεις

 

ΙΣΤΟΡΙΑ Γ’ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

ΟΜΑΔΑ Α΄

Από την ομάδα Α’ επιλέγετε τρία (3) θέματα από τα πέντε (5). Κάθε θέμα βαθμολογείται με 4 μονάδες.

1.      Να αντιστοιχίσετε τα δεδομένα της στήλης Α με τα δεδομένα της στήλης Β.

α. Α΄ Εθνοσυνέλευση

β. Φιλική Εταιρεία

γ. Κεντρικές Δυνάμεις

δ. Ελευθέριος Βενιζέλος

ε. φιλόσοφοι

i.   εκπρόσωποι του Διαφωτισμού

ii.  Σύνταγμα της Επιδαύρου

iii.   Γερμανία, Αυστροουγγαρία, Ιταλία

iv.   Αόρατη Αρχή

v.  Κόμμα των Φιλελευθέρων

2.      Να χαρακτηρίσετε τις παρακάτω προτάσεις ως σωστές (Σ) ή λανθασμένες (Λ).

Α. Την εποχή του Διαφωτισμού σημειώθηκε πρόοδος των φυσικών επιστημών.

Β. Οι ιδέες του Διαφωτισμού διαδόθηκαν πρώτα στα λαϊκά κοινωνικά στρώματα.

Γ. Η Β΄ Εθνοσυνέλευση έλαβε μέρος στο Άστρος Κυνουρίας τον Μάρτιο-Απρίλιο 1823.

Δ. Εισηγητής της Μεγάλης Ιδέας ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος.

Ε. Αλύτρωτοι ονομάστηκαν οι Έλληνες που κατοικούσαν σε εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

3.      Ποιες ήταν οι συνέπειες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου;

4.      Τι ήταν το κίνημα του Διαφωτισμού και ποιες ήταν οι βασικές του ιδέες.

5.      Να αποδώσετε τους ακόλουθους ορισμούς: Αυτόχθονες, Ετερόχθονες, Νέες Χώρες

ΟΜΑΔΑ Β΄

Από την ομάδα αυτή να επιλέξετε δύο (2) θέματα από τα τέσσερα (4). Κάθε θέμα βαθμολογείται από τέσσερις (4) μονάδες.

1.       Αφού συμβουλευτείτε την ακόλουθη πηγή, να αναφέρετε ποια μέτρα έλαβε ο Ιωάννης Καποδίστριας στον τομέα της εκπαίδευσης.

Οι επτακόσιοι μαθητές που πέρασαν από το Κεντρικό Σχολείο, είχαν μάθει γράμματα λίγο πριν, κατά και μετά την Επανάσταση και ήθελαν τώρα, μεταξύ 1830 και 1834, να γίνουν διδάσκαλοι ή

διοικητικοί υπάλληλοι ή, τέλος, να ετοιμασθούν για να μπορέσουν αργότερα να κάνουν πανεπιστημιακές σπουδές. […]

Γιάννης Κοκκωνάς, Οι μαθητές του Κεντρικού σχολείου (1830-1834), ΙΑΕΝ, Αθήνα 1997, σ.13

 

2.             Σύμφωνα με την ακόλουθη πηγή και με όσα έχετε διδαχθεί, να αναφέρετε με ποιους ήρθε σε σύγκρουση ο Ιωάννης Καποδίστριας και για ποιους λόγους;

Εκείνο, όμως, που δημιούργησε τα σοβαρότερα προβλήματα στο νεαρό ελληνικό κράτος ήταν η σύγκρουση του Κυβερνήτη με τη διοικητική αριστοκρατία, την οποία απέκλεισε, σχεδόν εντελώς, από την εξουσία. Έτσι, γαιοκτήμονες-πρόκριτοι της Πελοποννήσου, έμποροι και εφοπλιστές,

Φαναριώτες και σημαντικά πρόσωπα […] σχημάτισαν μια ισχυρότατη και αδιάλλακτη αντιπολίτευση με στόχο τον απολυταρχισμό του Κυβερνήτη […]Η σύγκρουση ανάμεσα στον Κυβερνήτη και στη διοικητική αριστοκρατία ήταν μια πολιτική σύγκρουση για την εξουσία.

Β. Κρεμμυδάς, Νεότερη Ιστορία, Ελληνική και Ευρωπαϊκή, Γνώση, Αθήνα 1990, σ.194

 

3.            Αφού λάβετε υπόψη σας την ακόλουθη πηγή, να αναφερθείτε στις εξελίξεις που ακολούθησαν στην ελληνική πολιτική σκηνή μετά το κίνημα στο Γουδί.

Η έντονη διάθεση του λαού για ριζοσπαστικές αλλαγές αποτυπώθηκε στο αίτημα για Συντακτική Βουλή. Η ψήφιση νέου Συντάγματος θα σηματοδοτούσε τη ρήξη με το παρελθόν και το ξεκίνημα μιας νέας περιόδου στην πολιτική ζωή της χώρας. Αναπόφευκτα, όμως, θα ανέκυπτε ζήτημα αλλαγής του πολιτεύματος. Ο Βενιζέλος ήταν αντίθετος σε μια τέτοια προοπτική. Πίστευε ότι ο λαός θα διχαζόταν και φοβόταν ότι η χώρα θα έμπαινε σε περιπέτειες. Επιπλέον, επεδίωκε να μην έρθει σε σύγκρουση με το βασιλιά Γεώργιο Α΄ και τις ξένες δυνάμεις. Ήθελε το βασιλιά συμμέτοχο και συμπαραστάτη, όχι αντίπαλό του, στο μεταρρυθμιστικό έργο που σχεδίαζε.

Γιώργος Κουκουράκης, Παναγιώτης Σαβοριανάκης, Ο Ελευθέριος Βενιζέλος στην ελληνική και διεθνή

πολιτική σκηνή, 1910-1923, http://www.venizelos- foundation.gr/images/content/content/venizelos_gymnasium.pdf, (πηγή από το διαδίκτυο),

4.            Αφού μελετήσετε την ακόλουθη πηγή και σε συνδυασμό με τις ιστορικές σας γνώσεις, να αναφέρετε τι συνέβη στη μάχη στο Δραγατσάνι στις 7 Ιουνίου 1821.

Οι μάχες του Γαλατσίου και του Δραγατσανίου και το τέλος της επανάστασης στη Μολδοβλαχία

Συγκέντρωσε λοιπόν στην περιοχή του Δραγατσανίου τα ένοπλα σώματα που είχαν απομείνει. Ένα από αυτά ήταν ο Ιερός Λόχος, που συστήθηκε από ενθουσιώδεις αλλά χωρίς πολεμική εμπειρία νεαρούς εθελοντές από την Οδησσό και από άλλες ελληνικές παροικίες. Ωστόσο, η απειθαρχία και η έλλειψη συντονισμού δεν επέτρεψαν την εφαρμογή του πολεμικού σχεδίου που είχε αποφασιστεί. Η μάχη ξεκίνησε μια μέρα νωρίτερα με πρωτοβουλία κάποιου αξιωματικού και ενώ το συνολικό στράτευμα δεν είχε ακόμη τοποθετηθεί στις προβλεπόμενες θέσεις. Παρά την αυταπάρνηση των ιερολοχιτών η κατάληξη της μάχης ήταν τραγική. Οι απώλειες ήταν τεράστιες, σχεδόν καθολικές. […]

Ίδρυμα Μείζωνος Ελληνισμού, http://www.ime.gr/fhw/, (πηγή από το διαδίκτυο)

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

1. α.-ii, β.-iv, γ.-iii, δ.-v, ε.-i

2. Α.-Σ, Β.-Λ, Γ.-Σ, Δ.-Λ, Ε.-Σ

3.      Το τέλος του πολέμου ήρθε το φθινόπωρο του 1918, όταν οι Κεντρικές Δυνάμεις και οι σύμμαχοί τους άρχισαν να συνθηκολογούν. Στη Γερμανία ξέσπασε σοσιαλιστική επανάσταση που ανέτρεψε τον αυτοκράτορα Γουλιέλμο Β΄ και έφερε στην εξουσία το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα. Ο πόλεμος άφησε πίσω του περίπου 8.000.000 νεκρούς, περίπου 20.000.000 τραυματίες και τεράστιες υλικές καταστροφές. Η Ευρώπη έβγαινε από αυτόν αλλαγμένη, εξαντλημένη και με την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία της κλονισμένη.

4.      Ο Διαφωτισμός ήταν ένα κίνημα που πρωτοεμφανίστηκε στην Αγγλία στα τέλη του 17ου αιώνα, κορυφώθηκε στη Γαλλία του 18ου αιώνα και εξαπλώθηκε στην Ευρώπη και έξω απ’ αυτήν. Οι εκπρόσωποί του ονομάστηκαν φιλόσοφοι ή διαφωτιστές και οι κορυφαίοι ανάμεσά τους υπήρξαν οι Ρουσό, Βολτέρος, Ντιντερό, Μοντεσκιέ και Ντ’ Αλαμπέρ. Τα βασικά γνωρίσματα του Διαφωτισμού ήταν η απόρριψη κάθε αυθεντίας, η κριτική κάθε υφιστάμενης γνώσης, η αποδοχή της λογικής ως του μόνου ασφαλούς τρόπου ερμηνείας του κόσμου και η πεποίθηση ότι ο άνθρωπος μπορεί να προοδεύει διαρκώς.

5.      Αυτόχθονες: Έλληνες οι οποίοι γεννήθηκαν σε περιοχές οι οποίες εντάχθηκαν στο ελληνικό κράτος

Ετερόχθονες: Έλληνες οι οποίοι γεννήθηκαν σε περιοχές οι οποίες δεν εντάχθηκαν στο ελληνικό κράτος

Νέες Χώρες: Τα εδάφη που προσαρτήθηκαν στο ελληνικό κράτος μετά το τέλος των Βαλκανικών πολέμων

 

ΟΜΑΔΑ Β΄

1.      Μια από τις κύριες προτεραιότητες του Κυβερνήτη υπήρξε η οργάνωση της εκπαίδευσης. Ίδρυσε το Ορφανοτροφείο της Αίγινας, στο οποίο λειτούργησαν τρία αλληλοδιδακτικά σχολεία (αντίστοιχα των σημερινών δημοτικών αλλά τετραετούς φοίτησης), τρία ελληνικά (αντίστοιχα των σημερινών γυμνασίων με τριετή φοίτηση), αρκετά χειροτεχνεία (επαγγελματικές σχολές), καθώς και το Πρότυπον Σχολείον, στο οποίο σπούδαζαν όσοι προορίζονταν για δάσκαλοι στα αλληλοδιδακτικά. Επίσης, ιδρύθηκε το Κεντρικόν Σχολείον, στο οποίο φοιτούσαν όσοι προορίζονταν για σπουδές σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Συγκεκριμένα, από το Κεντρικόν Σχολείον πέρασαν επτακόσιοι μαθητές που στόχο είχαν, πέρα από τα πανεπιστήμια του εξωτερικού, να γίνουν δάσκαλοι ή διοικητικοί υπάλληλοι. Επιπλέον, δημιουργήθηκε στην Τίρυνθα (περιοχή ανάμεσα στο Άργος και το Ναύπλιο) το Πρότυπον Αγροκήπιον (γεωργική σχολή). Ο Καποδίστριας πίστευε ότι στη δεδομένη στιγμή η εκπαίδευση θα έπρεπε να παρέχει, πρώτα απ’ όλα, βασικές γνώσεις και επαγγελματική κατάρτιση. Αυτός ήταν και ο λόγος που δεν προχώρησε τότε στην ίδρυση πανεπιστημίου.

2.            Σύμφωνα με την πηγή, ο Ιωάννης Καποδίστριας ήρθε σε σύγκρουση με γαιοκτήμονες-προκρίτους της Πελοποννήσου, αλλά και εμπόρους και εφοπλιστές, Φαναριώτες και σημαντικά άλλα πρόσωπα

εκείνης της εποχής. Η αντιπαράθεση αυτή προέκυψε στην προσπάθειά του Κυβερνήτη να δημιουργήσει ένα συγκεντρωτικό κράτος κατά τα δυτικά ευρωπαϊκά πρότυπα αλλά και λόγω της αφαίρεσης των προνομίων από τους αντιπάλους του.

3.            Μετά το κίνημα του 1909, ο Σύνδεσμος κάλεσε τον Ελευθέριο Βενιζέλο στην Αθήνα και του πρότεινε την πρωθυπουργία. Ο Κρητικός πολιτικός, όμως, αρνήθηκε. Επίσης, δεν συμφώνησε με

εκείνους που ζητούσαν την κατάργηση της μοναρχίας. Έκρινε ότι μια τέτοια απόφαση θα δίχαζε τον λαό σε μια στιγμή που αναμένονταν κρίσιμες εξελίξεις στην περιοχή. Έτσι, συμφωνήθηκε ανάμεσα στον Σύνδεσμο, τον βασιλιά, τα παλαιά κόμματα και τον Βενιζέλο να γίνουν εκλογές για την ανάδειξη αναθεωρητικής Βουλής και όχι συντακτικής, όπως ζητούσαν ορισμένοι. Σύμφωνα με την πηγή, ο Βενιζέλος δεν ήθελε να έρθει σε ρήξη με το βασιλιά Γεώργιο Α΄ και τις ξένες δυνάμεις, αλλά προτιμούσε να τον έχει συμπαραστάτη στο μεταρρυθμιστικό έργο που σχεδίαζε, ενώ παράλληλα δεν ήθελε να διχάσει και το λαό. Τελικά, μετά από δύο εκλογικές αναμετρήσεις (Αύγουστος και Νοέμβριος 1910), το Κόμμα των Φιλελευθέρων, που μόλις είχε ιδρυθεί από τον Βενιζέλο και αποτελούνταν κυρίως από νέους πολιτικούς, κέρδισε την πλειοψηφία στη Βουλή.

4.            Η Μάχη στο Δραγατσάνι, η οποία δόθηκε στις 7 Ιουνίου 1821, ήταν μια μάχη κρίσιμη. Ο Ιερός Λόχος, ένοπλο σώμα από εθελοντές σπουδαστές, ηττήθηκε αλλά διακρίθηκε. Σύμφωνα και με την πηγή, αποτελούνταν από νεαρούς εθελοντές ελληνικών παροικιών και κυρίως της Οδησσού, οι οποίοι αν και δεν κατείχαν πρότερη πολεμική εμπειρία, ήταν πρόθυμοι να πολεμήσουν για την ελευθερία της Ελλάδας. Όμως, η παντελής έλλειψη συντονισμού και πειθαρχίας εμπόδισαν την προσχεδιασμένη εξέλιξη της μάχης, σύμφωνα με το ελληνικό σχέδιο. Συγκεκριμένα, η μάχη ξεκίνησε νωρίτερα, χωρίς ο Ιερός Λόχος να έχει συνταχθεί σύμφωνα με το πολεμικό του σχέδιο, με αποτέλεσμα την ολοκληρωτική του ήττα από τις τουρκικές δυνάμεις.

Αναζήτησε εύκολα το υλικό που ψάχνεις, πατώντας κλικ εδώ.