αἰνῶ = επαινώ, επιδοκιμάζω, εγκρίνω
Ενεργητική Φωνή
Ενεστώτας
Οριστική
αἰνῶ, αἰνεῖς, αἰνεῖ, αἰνοῦμεν, αἰνεῖτε, αἰνοῦσι(ν)
αἰνῶ, αἰνῇς, αἰνῇ, αἰνῶμεν, αἰνῆτε, αἰνῶσι(ν)
αἰνοῖμι, αἰνοῖς, αἰνοῖ, ή αἰνοίην, αἰνοίης, αἰνοίη, αἰνοῖμεν, αἰνοῖτε, αἰνοῖεν
---, αἴνει, αἰνείτω, ---, αἰνεῖτε, αἰνούντων (ή αἰνείτωσαν)
αἰνεῖν
αἰνῶν, αἰνοῦσα, αἰνοῦν
Παρατατικός
Οριστική
ᾔνουν, ᾔνεις, ᾔνει, ᾐνοῦμεν, ᾐνεῖτε, ᾔνουν
Μέλλοντας
Οριστική
αἰνέσω, αἰνέσεις, αἰνέσει, αἰνέσομεν, αἰνέσετε, αἰνέσουσι(ν)
αἰνέσοιμι, αἰνέσοις, αἰνέσοι, αἰνέσοιμεν, αἰνέσοιτε, αἰνέσοιεν
αἰνέσειν
αἰνέσων, αἰνέσουσα, αἰνέσον
Αόριστος
Οριστική
ᾔνεσα, ᾔνεσας, ᾔνεσε(ν), ᾐνέσαμεν, ᾐνέσατε, ᾔνεσαν
αἰνέσω, αἰνέσῃς, αἰνέσῃ, αἰνέσωμεν, αἰνέσητε, αἰνέσωσι(ν)
αἰνέσαιμι, αἰνέσαις ή αἰνέσειας, αἰνέσαι ή αἰνέσαιε(ν) αἰνέσαιμεν, αἰνέσαιτε, αἰνέσαιεν ή αἰνέσειαν
---, αἴνεσον, αἰνεσάτω, ---, αἰνέσατε, αἰνεσάντων (ή αἰνεσάτωσαν)
αἰνέσαι
αἰνέσας, αἰνέσασα, αἰνέσαν
Παρακείμενος
Οριστική
ᾔνεκα, ᾔνεκας, ᾔνεκε, ᾐνέκαμεν, ᾐνέκατε, ᾐνέκασι(ν)
Υποτακτική
ᾐνεκώς- ᾐνεκυῖα- ᾐνεκός ὦ
ᾐνεκώς- ᾐνεκυῖα- ᾐνεκός ᾖς
ᾐνεκότες- ᾐνεκυῖαι- ᾐνεκότα ὦμεν
Ευκτική
ᾐνεκώς- ᾐνεκυῖα- ᾐνεκός εἴην
Προστακτική
---
ᾐνεκώς- ᾐνεκυῖα- ᾐνεκός ἴσθι
ᾐνεκότες- ᾐνεκυῖαι- ᾐνεκότα ἔστε
Απαρέμφατο
ᾐνεκέναι
ᾐνεκώς- ᾐνεκυῖα- ᾐνεκός
Οριστική
ᾐνέκειν, ᾐνέκεις, ᾐνέκει, ᾐνέκεμεν, ᾐνέκετε, ᾐνέκεσαν
Μέση Φωνή
Ενεστώτας
Οριστική
αἰνοῦμαι, αἰνῇ ή αἰνεῖ, αἰνεῖται, αἰνοῦμεθα, αἰνεῖσθε, αἰνοῦνται
αἰνῶμαι, αἰνῇ, αἰνῆται, αἰνώμεθα, αἰνῆσθε, αἰνῶνται
αἰνοίμην, αἰνοῖο, αἰνοῖτο, αἰνοίμεθα, αἰνοῖσθε, αἰνοῖντο
---,αἰνοῦ, αἰνείσθω, ---, αἰνεῖσθε, αἰνείσθων ή αἰνείσθωσαν
αἰνεῖσθαι
αἰνούμενος
Παρατατικός
Οριστική
ᾐνούμην, ᾐνοῦ, ᾐνεῖτο, ᾐνούμεθα, ᾐνεῖσθε, ᾐνοῦντο
Μέλλοντας
Οριστική
αἰνέσομαι, αἰνέσῃ ή αἰνέσει, αἰνέσεται, αἰνεσόμεθα, αἰνέσεσθε, αἰνέσονται
αἰνεσοίμην, αἰνέσοιο, αἰνέσοιτο, αἰνεσοίμεθα, αἰνέσοισθε, αἰνέσοιντο
αἰνέσεσθαι
αἰνεσόμενος
Παθητικός Μέλλοντας
Οριστική
αἰνεθήσομαι, αἰνεθήσῃ ή αἰνεθήσει, αἰνεθήσεται, αἰνεθησόμεθα, αἰνεθήσεσθε, αἰνεθήσονται
αἰνεθησοίμην, αἰνεθήσοιο, αἰνεθήσοιτο, αἰνεθησοίμεθα, αἰνεθήσοισθε, αἰνεθήσοιντο
αἰνεθήσεσθαι
αἰνεθησόμενος
Παθητικός Αόριστος
Οριστική
ᾐνέθην, ᾐνέθης, ᾐνέθη, ᾐνέθημεν, ᾐνέθητε, ᾐνέθησαν
αἰνεθῶ, αἰνεθῇς, αἰνεθῇ, αἰνεθῶμεν, αἰνεθῆτε, αἰνεθῶσι(ν)
αἰνεθείην, αἰνεθείης, αἰνεθείη, αἰνεθείημεν ή αἰνεθεῖμεν, αἰνεθείητε ή αἰνεθεῖτε, αἰνεθείησαν ή αἰνεθεῖεν
---, αἰνέθητι, αἰνεθήτω, ---, αἰνέθητε, αἰνεθέντων ή αἰνεθήτωσαν
αἰνεθῆναι
αἰνεθείς
Παρακείμενος
Οριστική
ᾔνημαι, ᾔνησαι, ᾔνηται, ᾐνήμεθα, ᾔνησθε, ᾔνηνται
Υποτακτική
ᾐνημένος- ᾐνημένη- ᾐνημένον ὦ
ᾐνημένος- ᾐνημένη- ᾐνημένον ᾖς
ᾐνημένοι- ᾐνημέναι- ᾐνημένα ὦμεν
Ευκτική
ᾐνημένος- ᾐνημένη- ᾐνημένον εἴην
Προστακτική
---, ᾔνησο, ᾐνήσθω, --- ᾔνησθε, ᾐνήσθων ή ᾐνήσθωσαν
Απαρέμφατο
ᾐνῆσθαι
ᾐνημένος,