Στις πρώτες μέρες του 1773, η Σαντορίνη έζησε μια από τις πιο εντυπωσιακές ηφαιστειακές εκρήξεις της ιστορίας της. Όλα ξεκίνησαν τη νύχτα της Πρωτοχρονιάς με έναν βαθύ, υπόκωφο ήχο, που έμοιαζε με μακρινά κανόνια. Μέσα σε λίγες ώρες, ο ουρανός σκοτείνιασε από μαύρα σύννεφα καπνού και φλόγες που ξεπηδούσαν από τη γη, ενώ η θάλασσα γύρω από το νησί κυριολεκτικά έβραζε. Τα πλοία στα λιμάνια ταρακουνήθηκαν βίαια, σαν να τα χτυπούσε μανιασμένη καταιγίδα.
Η έκρηξη διήρκεσε 12 ημέρες, μεταμορφώνοντας για πάντα το τοπίο. Όταν η ηφαιστειακή δραστηριότητα σταμάτησε, νέες εκτάσεις γης είχαν αναδυθεί από τη θάλασσα, επεκτείνοντας τη Σαντορίνη κατά μισό μίλι. Ένα νέο, βαθύ θαλάσσιο πέρασμα δημιουργήθηκε, επιτρέποντας πλέον στα μεγαλύτερα πλοία να προσεγγίζουν το νησί.
Αυτό το συγκλονιστικό γεγονός, που καταγράφηκε από γαλλικό πλοίο και περιγράφηκε σε επιστολή από την Κωνσταντινούπολη, αποτελεί μια ζωντανή υπενθύμιση της ασταμάτητης δύναμης του ηφαιστείου της Σαντορίνης. Ακόμα και σήμερα, το ηφαίστειο παραμένει ενεργό, μαγεύοντας επιστήμονες και επισκέπτες που γοητεύονται από το μοναδικό γεωλογικό του μεγαλείο.