Στις 2 Δεκεμβρίου 1923, στη ψυχρή Νέα Υόρκη, μια γυναίκα γέννησε ένα κορίτσι. Αντί για χαρά, ένιωσε απογοήτευση· ήθελε ένα αγόρι. Αρνήθηκε να δει το νεογέννητο για μέρες, χωρίς να φαντάζεται ότι αυτό το παιδί θα γινόταν μια από τις σπουδαιότερες ντίβες της όπερας, μια φωνή που θα μαγεύει τον πλανήτη.
Η Μαρία Κάλλας, κόρη Ελλήνων μεταναστών, μεγάλωσε σε ένα σκληρό περιβάλλον γεμάτο φιλοδοξίες. Παρά την αρχική της απογοήτευση, η μητέρα της αναγνώρισε το μουσικό της ταλέντο και την έσπρωξε στον κόσμο της κλασικής μουσικής. Τα παιδικά της χρόνια δεν ήταν ανέμελα· αντί για παιχνίδια, η Μαρία πέρασε ατελείωτες ώρες στο πιάνο και τις φωνητικές ασκήσεις.
Όταν οι γονείς της χώρισαν, η 13χρονη Μαρία ακολούθησε τη μητέρα της στην Αθήνα. Σε μια ξένη χώρα, μπήκε στο Ωδείο Αθηνών, όπου η διάσημη Ελβίρα ντε Ιντάλγκο αναγνώρισε το σπάνιο ταλέντο της και την καθοδήγησε σαν να λάξευε ένα διαμάντι. Η δυνατή και εκφραστική φωνή της ξεχώρισε γρήγορα, και το 1941, μέσα στην Κατοχή, έκανε την πρώτη της εμφάνιση. Σε μια εποχή σκοτεινή, η φωνή της Κάλλας έδινε στους ανθρώπους μια υπενθύμιση: η τέχνη και η ομορφιά μπορούσαν να θριαμβεύσουν ακόμη και στα πιο σκοτεινά χρόνια.
Μετά τον πόλεμο, η καριέρα της απογειώθηκε στην Ιταλία. Το 1949, στη Βερόνα, γνώρισε τον Τζοβάνι Μπατίστα Μενεγκίνι, τον πρώτο της μεγάλο προστάτη. Οι επιτυχίες της πολλαπλασιάστηκαν: η Σκάλα του Μιλάνου, η Μετροπόλιταν Όπερα της Νέας Υόρκης και άλλα θρυλικά θέατρα υποκλίνονταν μπροστά της. Δεν ήταν απλώς μια σπουδαία τραγουδίστρια· ήταν μια θεατρική δύναμη που έδινε νέα ζωή στις ηρωίδες που υποδυόταν.
Αλλά η ζωή της δεν ήταν παραμύθι. Η σχέση της με τον Αριστοτέλη Ωνάση έγινε ένας από τους πιο πολυσυζητημένους έρωτες του 20ού αιώνα. Αυτός ο έρωτας, ωστόσο, την κατέστρεψε. Η Κάλλας, που στη σκηνή ήταν παντοδύναμη, κάτω από αυτήν έγινε ένα ευαίσθητο, πληγωμένο πλάσμα.
Η φωνή που γέμισε τα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου άρχισε να χάνει τη δύναμή της. Σταδιακά αποσύρθηκε, και στις 16 Σεπτεμβρίου 1977, σε ένα διαμέρισμα στο Παρίσι, η μεγάλη ντίβα έσβησε σιωπηλά, μακριά από τα φώτα που άλλοτε λάτρευε.
Η ιστορία της Μαρίας Κάλλας δεν είναι απλώς η ιστορία μιας σπουδαίας τραγουδίστριας. Είναι μια τραγωδία γεμάτη πάθος, λάμψη και μοναξιά—μια ιστορία που θυμίζει τις ηρωίδες που υποδυόταν στη σκηνή. Η ζωή της, όπως και η φωνή της, παραμένει αθάνατη.