Ο ἔρωτας (αρχ. ἔρως, ἔρωτος) παράγεται από το πολύχρηστο στην αρχαία ρήμα ἔραμαι «ερωτεύομαι, αγαπώ με πάθος» (που έδωσε και τα ἐραστής, ἐράσμιος, ἀνέραστος, Ἐρατώ).
έρωτας < ἔρως < ἔραμαι
Στην ελληνική μυθολογία, ο Έρως ήταν ο φτερωτός θεός της αγάπης. Σύμφωνα με τον μύθο, όταν χτυπούσε με τα βέλη του δύο ανθρώπους, αυτοί ερωτεύονταν παράφορα.
«Ἔρως ἀνίκατε μάχαν», έγραψε ο Σοφοκλής στην Αντιγόνη, δηλαδή «Έρωτα, ανίκητε στον πόλεμο».
Ιδιαίτερη σημασία στον Έρωτα αποδίδει και ο Ευριπίδης, ο οποίος διαχωρίζει τη δύναμη του Έρωτα σε δύο μορφές: Σε αυτή που μπορεί να οδηγήσει στην Αρετή και σε εκείνη που οδηγεί στην Αθλιότητα.
.png)