.jpg)
5 Αυγούστου 1973: Η ημέρα που ο «Μαύρος Σεπτέμβρης» αιματοκύλισε το αεροδρόμιο της Αθήνας. Ανακαλύψτε την ιστορία της επίθεσης, των ομήρων και του τραγικού λάθους που οδήγησε στον θάνατο αθώων.
5 Αυγούστου 1973. Καλοκαίρι της Χούντας. Στο Ανατολικό αεροδρόμιο της Αθήνας, η ατμόσφαιρα είναι γεμάτη από τον ενθουσιασμό των ταξιδιωτών. Χιλιάδες άνθρωποι, τουρίστες και Έλληνες, περιμένουν στην αίθουσα τράνζιτ για τις πτήσεις τους προς τη Γενεύη και τη Νέα Υόρκη. Ο αέρας μυρίζει αντηλιακό, καφέ και προσμονή.
Ξαφνικά, η κανονικότητα σπάει. Δύο άντρες ορμούν μέσα στον κόσμο. Ο ήχος από τις ριπές των πολυβόλων και οι εκκωφαντικές εκρήξεις από χειροβομβίδες σκίζουν τον αέρα. Ουρλιαχτά, πανικός. Η αίθουσα μετατρέπεται σε κόλαση.
Η κόλαση στην αίθουσα τράνζιτ
Μέσα σε δευτερόλεπτα, το όνειρο των διακοπών γίνεται ο χειρότερος εφιάλτης. Οι επιβάτες τρέχουν να σωθούν, ενώ πολλοί σωριάζονται αιμόφυρτοι στο πάτωμα. Οι δύο δράστες, εκμεταλλευόμενοι το χάος, ταμπουρώνονται πίσω από το μπαρ της αίθουσας. Δεν είναι μόνοι. Μαζί τους, κρατούν περίπου 30 τρομοκρατημένους ομήρους ως ανθρώπινες ασπίδες.
Στο αεροδρόμιο σημαίνει συναγερμός. Αστυνομικές δυνάμεις και ασθενοφόρα καταφθάνουν, περικυκλώνοντας το κτήριο. Για τους παγιδευμένους επιβάτες, ο χρόνος έχει παγώσει. Γύρω τους βλέπουν μόνο τραυματίες και νεκρούς. Η ελπίδα μοιάζει χαμένη.
Οι ώρες της αγωνίας και ο άνθρωπος-κλειδί
Την ευθύνη των διαπραγματεύσεων αναλαμβάνει ένας ψύχραιμος και έμπειρος αξιωματικός: ο αστυνομικός διευθυντής Λουκάς Χριστολουκάς. Πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που λίγους μήνες αργότερα, τον Νοέμβριο του 1973, θα αναλάμβανε τις κρίσιμες διαπραγματεύσεις με τους εξεγερμένους φοιτητές του Πολυτεχνείου.
Αρχικά, οι Άραβες τρομοκράτες ζητούν την παρουσία των πρεσβευτών της Αιγύπτου και της Συρίας, ένα αίτημα που απορρίπτεται. Οι ώρες κυλούν βασανιστικά αργά. Ο Χριστολουκάς, μεθοδικά και ψύχραιμα, προσπαθεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη τους. Τελικά, μετά από πολύωρες συνεννοήσεις, οι δύο δράστες πείθονται να παραδοθούν.
Όταν οι τραυματιοφορείς μπαίνουν στην αίθουσα, η εικόνα είναι αποκαρδιωτική. Παρέχουν τις πρώτες βοήθειες σε δεκάδες τραυματίες και περισυλλέγουν τις σορούς τριών νεκρών: δύο Αμερικανών και ενός Αυστριακού, που απλώς βρίσκονταν για διακοπές στην Ελλάδα.
Το τραγικό λάθος που άλλαξε τον στόχο
Ποιοι ήταν όμως οι δράστες και τι ήθελαν; Ήταν οι Ταλαάτ Χουσεΐν Αμπντάλλα και Ζεμέντ Μοχάμεντ Αχμέντ, μέλη της διαβόητης παλαιστινιακής οργάνωσης «Μαύρος Σεπτέμβρης», της ίδιας οργάνωσης που είχε αιματοκυλίσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου έναν χρόνο νωρίτερα.
Στην ανάκριση, αποκαλύφθηκε η σοκαριστική αλήθεια: το μακελειό έγινε από λάθος!
Ο αρχικός τους στόχος ήταν να κάνουν αεροπειρατεία σε μια πτήση με προορισμό το Τελ Αβίβ. Όμως, όταν έφτασαν, η πτήση είχε ήδη αναχωρήσει. Παραπλανημένοι από τις ενδείξεις στον φωτεινό πίνακα του αεροδρομίου, είδαν την πτήση της TWA για Νέα Υόρκη, η οποία είχε φτάσει νωρίτερα από το Τελ Αβίβ. Θεώρησαν λανθασμένα ότι οι επιβάτες της ήταν Εβραίοι και αποφάσισαν να επιτεθούν σε αυτούς.
Τα αναπάντητα ερωτήματα
Το μακελειό καταδικάστηκε αμέσως από την παλαιστινιακή ηγεσία του Γιάσερ Αραφάτ, που αποκήρυξε την πράξη τους. Λίγες μέρες μετά, την ευθύνη ανέλαβε μια άγνωστη οργάνωση-φάντασμα με το όνομα «Το έβδομο απόσπασμα αυτοκτονίας».
Την ίδια ώρα, μια αεροσυνοδός επέμενε στην κατάθεσή της ότι υπήρχε και τρίτος δράστης, ο οποίος τους παρέδωσε τον οπλισμό και κατάφερε να διαφύγει μέσα στο χάος, αφήνοντας πίσω του ένα ακόμα αναπάντητο ερώτημα.
Η επίθεση στο Ελληνικό ήταν μια από τις πρώτες φορές που η διεθνής τρομοκρατία χτυπούσε την Ελλάδα με τέτοια βιαιότητα, αφήνοντας μια βαθιά πληγή στην ιστορία της πόλης και τη μνήμη όσων την έζησαν. Μια τραγωδία που γεννήθηκε από το μίσος, αλλά εκτελέστηκε από ένα μοιραίο λάθος.