Στην ιστορία του ελληνικού εγκλήματος, λίγες υποθέσεις έχουν συγκλονίσει τόσο βαθιά την κοινή γνώμη όσο η τραγωδία στο Στρατοδικείο του Ρουφ την 1η Απριλίου 1993. Μια πράξη αυτοδικίας με τρεις νεκρούς και πολλούς τραυματίες, που προκλήθηκε από τον αβάσταχτο πόνο ενός πατέρα, του Αθανάσιου Ντρούζου, ο οποίος θεώρησε ότι η δικαιοσύνη είχε αποτύχει να τιμωρήσει τον δράστη που σκότωσε τον γιο του. Αυτή η υπόθεση αποτελεί μια σκοτεινή υπενθύμιση των ορίων της ανθρώπινης οδύνης και των συνεπειών της απογοήτευσης από το δικαστικό σύστημα.
Η αρχή της τραγωδίας: Το δυστύχημα στη Χαλκίδα
Η αλυσίδα των γεγονότων ξεκίνησε το 1991, όταν ο υποσμηναγός της Αεροπορίας, Δημήτρης Κορούπης, οδηγώντας μεθυσμένος, παρέσυρε μια παρέα νεαρών στη Γλύφα της Χαλκίδας. Το δυστύχημα άφησε πέντε νεκρούς, μεταξύ των οποίων και τον νεαρό Κωνσταντίνο Ντρούζο.
Η πρώτη καταδίκη του Κορούπη σε μια σχετικά ήπια ποινή φυλάκισης 4 ετών και 8 μηνών, η οποία μάλιστα μετατράπηκε σε εξαγοράσιμη, προκάλεσε την οργή των οικογενειών. Η αίσθηση της αδικίας ήταν διάχυτη, ωθώντας τους γονείς σε έφεση. Για τον Αθανάσιο Ντρούζο, πατέρα του ενός θύματος, η απόφαση ήταν το τελικό χτύπημα. Καταρρακωμένος από τον χαμό του μοναχογιού του, άρχισε να οργανώνει ένα σχέδιο εκδίκησης, αποφασισμένος να πάρει την κατάσταση στα χέρια του.
Η ομηρία και το μακελειό στην αίθουσα του δικαστηρίου
Την ημέρα της δίκης, ο Ντρούζος κατάφερε να μπει στην αίθουσα έχοντας κρυμμένα δύο όπλα. Μετά από μια περίοδο έντασης, ομηρίας και απειλών, η κατάσταση ξέφυγε από τον έλεγχο. Σε κατάσταση αμόκ, ο Ντρούζος άρχισε να πυροβολεί τους ομήρους.
Οι νεκροί: Δυστυχώς, οι δύο δικηγόροι υπεράσπισης, Χρήστος Μπάκας και Δημοσθένης Αβράμης, έπεσαν νεκροί.
Οι τραυματίες: Ο κατηγορούμενος, ο μάρτυρας υπεράσπισης και τρεις δικαστές τραυματίστηκαν.
Μέσα στον πανικό, ο Ντρούζος έβαλε τέλος στη ζωή του, εκπληρώνοντας έτσι την υπόσχεση που είχε δώσει στον γιο του, να ταφεί δίπλα του.
Η μετά την τραγωδία εποχή: Δικαιοσύνη και ελλείψεις
Μετά το περιστατικό, ο Κορούπης εξαγόρασε εκ νέου την ποινή του. Ωστόσο, οι οικογένειες των θυμάτων κατέθεσαν αγωγές, με αποτέλεσμα να του επιδικαστεί χρηματική αποζημίωση. Παράλληλα, οι οικογένειες των δολοφονημένων δικηγόρων προσέφυγαν κατά του Δημοσίου για την ελλιπή φύλαξη των δικαστηρίων, λαμβάνοντας αποζημιώσεις μετά από πολύχρονες δικαστικές διαμάχες.
Η υπόθεση του Ρουφ άφησε ανεξίτηλο το στίγμα της. Ήταν μια υπόθεση που έδειξε τις αδυναμίες του δικαστικού συστήματος και την απόγνωση ενός πατέρα που, μην μπορώντας να βρει δικαίωση, επέλεξε μια τραγική λύση. Μια ιστορία που ακόμα και σήμερα προκαλεί σοκ και αναρωτήσεις για το τι σημαίνει πραγματική δικαιοσύνη.