Η αρχή της τραγωδίας: Το φονικό τροχαίο του 1991
Το καλοκαίρι του 1991, η ζωή του Αθανάσιου Ντρούζου άλλαξε για πάντα. Τις πρώτες ώρες της 21ης Ιουλίου 1991, στην Γλίφα Χαλκίδας, ο 32χρονος υποσμηναγός της Πολεμικής Αεροπορίας, Δημήτρης Κουρούπης, οδηγώντας υπό την επήρεια αλκοόλ, έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου του και παρέσυρε μια παρέα επτά νεαρών.
Το αποτέλεσμα ήταν φρικτό: Πέντε νέοι, ηλικίας 15 έως 18 ετών, έχασαν τη ζωή τους. Ανάμεσά τους ήταν και ο 16χρονος Κωνσταντίνος Ντρούζος, το μοναχοπαίδι του Θανάση Ντρούζου.
Η σκανδαλώδης απόφαση που οδήγησε στην απόγνωση
Ο Ντρούζος βυθίστηκε σε βαρύ πένθος και οργή, αλλά η σκανδαλώδης εξέλιξη της υπόθεσης τον οδήγησε στην απόγνωση. Ο δράστης, Δημήτρης Κουρούπης, κατηγορήθηκε για ανθρωποκτονίες εξ αμελείας.
- Εξαιρετικά χαμηλή ποινή: Το στρατοδικείο αρχικά του επέβαλε ποινή φυλάκισης μόλις τεσσάρων ετών και 8 μηνών, ποινή που θεωρήθηκε εξαιρετικά χαμηλή για την απώλεια πέντε νέων ζωών.
- Εξαγοράσιμη ποινή: Δύο μήνες αργότερα, η ποινή μετατράπηκε σε εξαγοράσιμη με 988 δραχμές την ημέρα (περίπου 2,9€). Ο Κουρούπης αφέθηκε ελεύθερος, έχοντας εκτίσει μόλις 8 μήνες φυλάκισης.
Η απόφαση προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στην κοινή γνώμη, με τον Τύπο να κάνει λόγο για «εντεχνο» και «σκανδαλώδη» ευνοϊκή μεταχείριση από τη δικαιοσύνη.
Το μακελειό της 1ης Απριλίου 1993 στο Στρατοδικείο
Η υπόθεση οδηγήθηκε σε δίκη σε δεύτερο βαθμό στο Στρατοδικείο του Ρουφ στην Αθήνα, την 1η Απριλίου 1993. Η αίθουσα ήταν κατάμεστη και η ατμόσφαιρα τεταμένη.
Ενώ ο καθηγητής ποινικού δικαίου και συνήγορος υπεράσπισης Χρήστος Μπάκας ετοιμαζόταν να αγορεύσει, ο Θανάσης Ντρούζος σηκώθηκε, άνοιξε τον χαρτοφύλακά του και έβγαλε ένα κρυμμένο πιστόλι.
- Η ομηρία: Ο Ντρούζος πήρε ομήρους τον μάρτυρα υπεράσπισης Φώτη Σακελλαράκη και τους δύο δικηγόρους υπεράσπισης, Χρήστο Μπάκα και Δημοσθένη Αβραάμη. Τους έδεσε πισθάγκωνα με μονωτική ταινία και τους υποχρέωσε να φωνάζουν δημόσια ότι ο υποσμηναγός ήταν μεθυσμένος και γι' αυτό σκότωσε τα παιδιά.
- Το φονικό: Λίγο αργότερα, συνειδητοποιώντας ότι πλησίαζαν αστυνομικές ενισχύσεις, ο Ντρούζος άνοιξε πυρ. Δολοφόνησε εν ψυχρώ τους δύο δικηγόρους, Μπάκα και Αβραάμη, μέσα στη δικαστική αίθουσα. Τραυμάτισε επίσης τον Σακελλαράκη, καθώς και τον ίδιο τον κατηγορούμενο, Κουρούπη.
- Το τραγικό φινάλε: Στη συνέχεια, ανέβηκε στην έδρα και πυροβόλησε προς την πλευρά των στρατοδικών δικαστών, τραυματίζοντας τρεις αξιωματικούς. Έχοντας ολοκληρώσει την αιματηρή του αποστολή, ο απαρηγόρητος πατέρας αυτοπυροβολήθηκε στον κρόταφο, πέφτοντας νεκρός.
Το μακελειό έληξε με τρεις νεκρούς (τους δύο δικηγόρους και τον δράστη) και τουλάχιστον πέντε τραυματίες.
Ο διχασμός της κοινής γνώμης
Η υπόθεση Ντρούζου συγκλόνισε την ελληνική κοινωνία, πυροδοτώντας έντονες συζητήσεις για την αυτοδικία και την αποτελεσματικότητα της δικαιοσύνης.
- Ο διχασμός: Από τη μία πλευρά, υπήρξε αποτροπιασμός για την πράξη της βίας μέσα στη δικαστική αίθουσα. Από την άλλη, πολλοί εξέφρασαν κατανόηση και συμπάθεια για την απελπισία ενός «χαροκαμένου πατέρα» που ένιωσε ότι το κράτος δικαίου τον πρόδωσε.
- Ευθύνες της Πολιτείας: Η υπόθεση ανέδειξε τις ελλείψεις στα μέτρα ασφαλείας των δικαστηρίων, ενώ πολλοί θεώρησαν συνυπεύθυνο το ίδιο το δικαστικό σύστημα, που με την «σκανδαλώδη» του απόφαση ώθησε τον Ντρούζο στην απόγνωση.
- Η καθυστέρηση της δικαίωσης: Οι οικογένειες των δολοφονημένων δικηγόρων προσέφυγαν κατά του Ελληνικού Δημοσίου για τις παραλείψεις που οδήγησαν στο φονικό. Αναγνωρίστηκε ευθύνη του Δημοσίου για τη μη αποτροπή του μακελειού, ωστόσο η καταβολή των αποζημιώσεων καθυστέρησε για δεκαετίες λόγω γραφειοκρατίας.
Ο Αθανάσιος Ντρούζος τάφηκε δίπλα στον τάφο του πολυαγαπημένου του γιου, Κωνσταντίνου. Η πράξη του παραμένει μια ζοφερή υπενθύμιση των ορίων της ανθρώπινης αντοχής απέναντι στην αδικία και το ολέθριο αποτέλεσμα όταν το αίσθημα της αδικίας μετατρέπεται σε δίψα για προσωπική εκδίκηση.