.jpg)
Ο Νίκολα Τέσλα, μια από τις πιο αινιγματικές και επαναστατικές μορφές στην ιστορία της επιστήμης, δεν ήταν απλώς ένας εφευρέτης—ήταν ο αρχιτέκτονας του ηλεκτρικού μέλλοντος. Γεννημένος στις 10 Ιουλίου 1856 στη Σμίλιαν της σημερινής Κροατίας, ο Τέσλα μεγάλωσε με την πνευματική επιρροή του πατέρα του, ιερέα, και της μητέρας του, Τζούκα Μάντιτς, μιας γυναίκας με έμφυτο εφευρετικό πνεύμα.
Η παιδική του ηλικία σημαδεύτηκε από περίεργα οράματα και μια ιδιαίτερη ευαισθησία στις εικόνες, αλλά και από ένα γεγονός που πυροδότησε το ενδιαφέρον του για την ηλεκτρική ενέργεια: μια δυνατή σπίθα που είδε όταν χάιδεψε τη μαύρη του γάτα, τον Μάτσακ.
Η επανάσταση του εναλλασσόμενου ρεύματος (AC)
Η αληθινή ιδιοφυΐα του Τέσλα φάνηκε όταν ασχολήθηκε με το πρόβλημα της μετάδοσης ηλεκτρικής ενέργειας. Ενώ εργαζόταν στην Αμερικανική Τηλεφωνική Εταιρεία στη Βουδαπέστη και αργότερα στην εταιρεία του Τόμας Έντισον στο Παρίσι, ο Τέσλα οραματίστηκε μια ανώτερη λύση από το Συνεχές Ρεύμα (DC) που υποστήριζε ο Έντισον.
Το 1882, σε μια ξαφνική έμπνευση, έλυσε το πρόβλημα του περιστρεφόμενου μαγνητικού πεδίου και σχεδίασε το προσχέδιο του επαγωγικού κινητήρα. Αυτή ήταν η γέννηση του Εναλλασσόμενου Ρεύματος (AC).
Το AC ήταν επαναστατικό:
- Αποδοτικότητα: Μπορούσε να μεταφέρει υψηλή τάση ρεύματος σε μεγάλες αποστάσεις με ελάχιστες απώλειες, κάτι που το DC δεν μπορούσε.
- Απλότητα: Ο επαγωγικός κινητήρας AC δεν χρειαζόταν τον αναποτελεσματικό και απαιτητικό σε συντήρηση μεταγωγέα που χρησιμοποιούσε ο κινητήρας DC.
Ο «πόλεμος των ρευμάτων» και η νίκη του AC
Φτάνοντας στην Αμερική το 1884, ο Τέσλα σύντομα αποστασιοποιήθηκε από τον Έντισον, ο οποίος θεωρούσε το AC επικίνδυνο και ανέφικτο. Ο Τέσλα βρήκε έναν ισχυρό σύμμαχο στο πρόσωπο του Τζορτζ Γουεστινγκχάουζ (George Westinghouse), ο οποίος αγόρασε 40 από τις ευρεσιτεχνίες του Τέσλα, ξεκινώντας έτσι τον «Πόλεμο των Ρευμάτων» μεταξύ του AC του Τέσλα/Γουεστινγκχάουζ και του DC του Έντισον.
Η απόλυτη απόδειξη της υπεροχής του AC ήρθε με το έργο του υδροηλεκτρικού σταθμού στους Καταρράκτες του Νιαγάρα το 1895, που τροφοδοτήθηκε εξ ολοκλήρου από το σύστημα πολυφασικού εναλλασσόμενου ρεύματος του Τέσλα. Το AC επικράτησε, και σήμερα είναι η παγκόσμια μέθοδος διανομής ενέργειας.
Το όραμα της ασύρματης ενέργειας: Wardenclyffe
Μετά την επιτυχία του AC, ο Τέσλα έστρεψε την προσοχή του στην ασύρματη τεχνολογία. Πρωτοπόρησε στα βασικά στοιχεία του ραδιοπομπού και του τηλεχειρισμού (με το περίφημο ραδιοελεγχόμενο σκάφος του, το «Τελ-αυτόματο»).
Το μεγάλο του όνειρο ήταν το Εργαστήριο Wardenclyffe στη Νέα Υόρκη, ένας πανύψηλος σταθμός εκπομπής που χρηματοδοτήθηκε εν μέρει από τον Τζ. Π. Μόργκαν (J.P. Morgan). Ο Τέσλα πίστευε ότι μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα επίγεια στάσιμα κύματα για να μεταδώσει δωρεάν, ασύρματη ηλεκτρική ενέργεια σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, ο Μόργκαν απέσυρε τη χρηματοδότηση όταν συνειδητοποίησε ότι ο στόχος του Τέσλα ήταν να κάνει την ενέργεια ελεύθερη και όχι να δημιουργήσει ένα κερδοφόρο σύστημα επικοινωνίας.
Η εγκατάλειψη του Wardenclyffe σήμανε την αρχή της οικονομικής παρακμής του Τέσλα.
Η κληρονομιά ενός εκκεντρικού επιστήμονα
Στα τελευταία του χρόνια, ο Τέσλα αντιμετώπισε οικονομικές δυσκολίες και ανέπτυξε εκκεντρικές συνήθειες, όπως η εμμονή του με τα περιστέρια στο Bryant Park. Στη δεκαετία του 1930, έκανε αίσθηση ανακοινώνοντας ότι εργαζόταν πάνω σε ένα όπλο δέσμης σωματιδίων—τη λεγόμενη «ακτίνα θανάτου»—το οποίο πίστευε ότι θα ήταν τόσο καταστροφικό που θα έβαζε τέλος σε όλους τους πολέμους.
Ο Νίκολα Τέσλα πέθανε από καρδιακή προσβολή στις 7 Ιανουαρίου 1943, φτωχός και μόνος σε ένα ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης.
Παρόλο που επισκιάστηκε από τον Έντισον κατά τη διάρκεια της ζωής του, οι ιδέες του Τέσλα ήταν απλώς πολύ μπροστά από την εποχή τους. Σήμερα, η κυριαρχία του εναλλασσόμενου ρεύματος, οι εξελίξεις στην ασύρματη επικοινωνία και η αναγνώριση της ιδιοφυΐας του, ακόμη και μέσα από εταιρείες όπως η Tesla Inc., τον καθιστούν έναν από τους πιο σημαντικούς εφευρέτες που άλλαξαν για πάντα τον τρόπο λειτουργίας του σύγχρονου πολιτισμού.