.jpg)
Τον Αύγουστο του 1957, παραμονή της Παναγίας, η μικρή γειτονιά του Κολωνού στην Αθήνα συγκλονίστηκε από ένα έγκλημα που έμελλε να γίνει ένα από τα πιο πολυσυζητημένα της μεταπολεμικής Ελλάδας. Ο Δημήτρης Πεππές, ένας 45χρονος σιδηροδρομικός υπάλληλος, βρέθηκε νεκρός μέσα σε μια λίμνη αίματος στο σπίτι του. Αυτό που ακολούθησε ήταν μια έρευνα που αποκάλυψε μια διπλή ζωή και έναν φόνο που η κοινή γνώμη προσπάθησε να κατανοήσει, εστιάζοντας στη σεξουαλική του διάσταση.
Ο φόνος του Δημήτρη Πεππέ
Ο Πεππές επρόκειτο να φύγει για διακοπές, όπου βρισκόταν ήδη η οικογένειά του. Ωστόσο, δεν εμφανίστηκε ποτέ στον σταθμό. Όταν φίλοι και συνάδελφοι έφτασαν στο σπίτι του στην οδό Μοναστηρακίου, αντίκρισαν μια φρικτή σκηνή:
- Το θύμα: Ο Δημήτρης Πεππές βρέθηκε πεσμένος νεκρός στο κρεβάτι του, φορώντας μόνο τα εσώρουχά του.
- Η βία: Ο ιατροδικαστής χαρακτήρισε τη δολοφονία ως «σφαγή», λόγω των πολλαπλών χτυπημάτων. Παραδόξως, κανείς από τους ενοίκους των διπλανών δωματίων και των γύρω σπιτιών δεν άκουσε φασαρία.
- Τα μυστήρια: Δεν υπήρχε ίχνος παραβίασης στην πόρτα. Το σπίτι δεν ήταν αναστατωμένο και ο δράστης δεν πήρε τις πέντε χρυσές λίρες που ήταν φυλαγμένες στη ντουλάπα. Αυτό ενίσχυσε την πεποίθηση ότι θύμα και δράστης γνωρίζονταν. Ο φονιάς είχε κλειδώσει την πόρτα φεύγοντας, παίρνοντας μαζί του το κλειδί του θύματος.
Η σύλληψη του Μηνά Χατζηχρήστου και η «ροζ» ζλήθεια
Η αστυνομία, απορρίπτοντας το σενάριο της ληστείας, εστίασε γρήγορα στην εκδοχή του σεξουαλικού εγκλήματος, μια θεωρία που ενισχύθηκε από τις φήμες για τη «διπλή σεξουαλική ζωή» του θύματος. Μετά από εκτεταμένες έρευνες και, σύμφωνα με τις εφημερίδες της εποχής, με τη συμβολή της διάσημης μέντιουμ Ελένης Κικίδου:
- Η ενεργοποίηση: Δέκα μέρες μετά τον φόνο, συνελήφθη ο δράστης: ο Μηνάς Χατζηχρήστος, ένας 49χρονος οικοδόμος, πατέρας πέντε παιδιών.
- Η απόδειξη: Ο Χατζηχρήστος πιάστηκε στην τσιμπίδα των αρχών όταν πούλησε το ρολόι του Δημήτρη Πεππέ σε ένα ενεχυροδανειστήριο.
- Η ομολογία: Μετά από πολύωρη ανάκριση, ο Χατζηχρήστος ομολόγησε την πράξη του. Αποκάλυψε ότι είχε ερωτική σχέση με τον Πεππέ, ο οποίος τον πλήρωνε για τις συναντήσεις τους. Ο φόνος, όπως ισχυρίστηκε, συνέβη όταν ο Πεππές πρότεινε «να αλλάξουν ρόλους», ο Χατζηχρήστος αρνήθηκε και κατά τη διάρκεια της πάλης που ακολούθησε, του πήρε το μαχαίρι και τον χτύπησε.
Η εκτέλεση του φονιά και η δίκη ως «ληστεία»
Η αποκάλυψη του «ροζ» εγκλήματος προκάλεσε σάλο. Ο Τύπος περιέγραφε με γλαφυρά χρώματα τη «σεξουαλικώς αγωνιώδη πάλη». Ωστόσο, η νομική διαδικασία προσπάθησε να απομακρυνθεί από τη σεξουαλική φύση του εγκλήματος, που θεωρούνταν ταμπού και δυσφημιστικό για το θύμα:
- Η κατηγορία: Η πολιτική αγωγή και ο εισαγγελέας πίεσαν να παρουσιαστεί η υπόθεση ως «ληστεία μετά φόνου», προκειμένου να αποτραπεί η «αιώνια καταδίκη» του θύματος και να επιβληθεί η αυστηρότερη ποινή.
- Η εσχάτη των ποινών: Τον Νοέμβριο του 1957, ο Μηνάς Χατζηχρήστος καταδικάστηκε σε θάνατο για ληστεία μετά φόνου και χρηματική ποινή για ψυχική οδύνη.
- Το τέλος: Τα ξημερώματα της 10ης Ιουνίου 1958, ο Μηνάς Χατζηχρήστος εκτελέστηκε στην Αίγινα. Ήταν ψύχραιμος μέχρι το τέλος και αρνήθηκε να του κλείσουν τα μάτια.
Η ιστορία του Δημήτρη Πεππέ και του Μηνά Χατζηχρήστου παραμένει ένα σκοτεινό κεφάλαιο της ελληνικής εγκληματολογικής ιστορίας, αποκαλύπτοντας τις κοινωνικές προκαταλήψεις, τη φτώχεια και τα σεξουαλικά ταμπού της εποχής, που οδήγησαν τελικά στην εκτέλεση του φονιά.