Η ζωή στη Γη είναι απίστευτα ποικίλη και υπάρχει στα πιο ακραία μέρη. Ωστόσο, οι κόσμοι πέρα από το ηλιακό μας σύστημα προσφέρουν συνθήκες που ξεπερνούν κάθε φαντασία. Βασιζόμενοι στην επιστημονική εικασία και τη βιολογία, μπορούμε να ταξιδέψουμε νοερά σε τρεις εξωπλανήτες με μοναδικά οικοσυστήματα.
Δείτε πώς μπορεί να έχει εξελιχθεί η εξωγήινη ζωή σε πλανήτες που μοιάζουν ελάχιστα με τον δικό μας.
1. Ο κόσμος του σκότους: Το μάτι του Ίπερ
Ο Ίπερ είναι ένας πλανήτης που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από έναν Κόκκινο Νάνο (πέντε φορές μικρότερο από τον Ήλιο μας), τον Oculus. Ο Ίπερ είναι παλιρροϊκά κλειδωμένος, δηλαδή η μία πλευρά βιώνει αιώνια νύχτα και η άλλη αιώνια μέρα.
- Περιβάλλον: Το «Μάτι του Ίπερ» είναι μια ρηχή Μαύρη Θάλασσα που σχηματίζεται στην περιοχή του «λυκόφωτος» (όπου συναντώνται η ζέστη και το κρύο). Η θάλασσα στροβιλίζεται από ατελείωτες καταιγίδες.
Βιολογία:
- Φυτά: Τα φύκια εδώ είναι βαθιά μαύρα. Επειδή το φως από τον κόκκινο νάνο είναι αμυδρό και φιλτράρεται από την καταιγίδα, τα φυτά εξελίχθηκαν ώστε να απορροφούν τα αδύναμα υπέρυθρα μήκη κύματος.
- Ζώα: Τα πλάσματα που βόσκουν έχουν υδροδυναμικό σχήμα δακρύου (όπως πολλά γήινα θαλάσσια ζώα) για να κινούνται με ελάχιστη αντίσταση.
- Αισθήσεις: Λόγω του σκοτεινού περιβάλλοντος, τόσο οι θηρευτές όσο και τα θηράματα δεν έχουν μάτια. Αντ' αυτού, διεξάγουν τη «μάχη» με ήχους και υφές. Ολόκληρο το οικοσύστημα επικοινωνεί με μια κακοφωνία από κλικ, τσιρίγματα και προειδοποιήσεις, που λειτουργεί ως συλλογικό τραγούδι.
2. Οι γίγαντες του αέρα: Τα νέφη του Νίμπους
Ο Νίμπους είναι ένας αέριος γίγαντας, παρόμοιος με τον Ποσειδώνα, ο οποίος περιφέρεται γύρω από έναν ζεστό, μπλε αστέρα τύπου Β (τον Cygnus). Η ατμόσφαιρά του είναι αρκετά θερμή ώστε να δημιουργεί τεράστια λευκά νέφη, στο μέγεθος ηπείρων.
- Περιβάλλον: Η ζωή εξελίχθηκε μέσα σε μικροσκοπικά σταγονίδια νερού βαθιά στον πλανήτη, βρίσκοντας τρόπους να αναπνέει μεθάνιο.
Βιολογία:
- Πλαγκτόν νέφους: Τρισεκατομμύρια μικροσκοπικά όντα, αερομεταφερόμενα από τα ρεύματα του αέρα. Χρησιμοποιούν λεπτές ηλεκτροστατικές κλωστές, σαν μετάξι αράχνης, για να αντλούν ενέργεια από τις διαφορές φορτίου στην κορυφή και στον πυθμένα των νεφών.
- Φάλαινες του ουρανού: Τεράστια, ζωντανά μπαλόνια, ψηλότερα από ουρανοξύστες. Αποτελούνται σχεδόν εξ ολοκλήρου από μια λεπτή μεμβράνη που παγιδεύει θερμά αέρια, καθιστώντας τα λιγότερο πυκνά από τον αέρα (πλευστότητα).
- Διατροφή: Φιλτράρουν το πλαγκτόν με γιγάντια κολλώδη δίχτυα, παράγοντας ένα πορτοκαλί, πλούσιο σε ενέργεια νέκταρ.
- Θηρευτές: Jet Squids. Μικρά πλάσματα που έχουν την ικανότητα να υπερθερμαίνουν και να εκτοξεύουν αέρια σε σύντομες εκρήξεις, χρησιμοποιώντας προώθηση τζετ. Επιτίθενται στις φάλαινες για να τρυπήσουν τη μεμβράνη και να πιούν το νέκταρ (σαν «βρικόλακες-κολίμπρι»).
- Μελλοντική μοίρα: Ο αστέρας τύπου Β έχει σύντομη διάρκεια ζωής. Η ζωή στον Νίμπους έχει μόνο περίπου 10 εκατομμύρια χρόνια για να υπάρξει πριν ο αστέρας τον κάψει βίαια.
3. Οι μαγνητικοί σκέιτερ του Μονιέ
Ο Μονιέ είναι ένας δορυφόρος (φεγγάρι) που περιφέρεται γύρω από έναν τεράστιο καφέ νάνο (Orad) με μαγνητικό πεδίο 60 φορές ισχυρότερο από αυτό της Γης.
- Περιβάλλον: Η βαρύτητα είναι μόλις 5% αυτής της Γης, η ατμόσφαιρα είναι λεπτή (διοξείδιο του άνθρακα) και η θερμοκρασία είναι κάτω από το μηδέν (χιονίζει ξηρός πάγος).
Βιολογία: Η ζωή χρησιμοποιεί αμμωνία αντί για νερό, και ενσωματώνει μαγνητισμένα μέταλλα στο βιολογικό της σύστημα.
- Φυτά (Λουλούδια του ουρανού): Φυτρώνουν μόνο κατά τη σύντομη μέρα (3 ώρες). Έχουν κορεστεί με μαγνητικά μέταλλα και χρησιμοποιούν τον ακραίο μαγνητισμό και τη χαμηλή βαρύτητα για να αιωρούνται έως και ένα χιλιόμετρο στον αέρα, μεγιστοποιώντας την έκθεσή τους στο φως του Ήλιου.
- Μαγνητικοί σκέιτερ: Μοιάζουν με σαλιγκάρια που κάνουν πατινάζ στον πάγο. Προεκτείνουν δύο ηλεκτρικά αγώγιμους μίσχους που ενώνονται, σχηματίζοντας έναν μαγνητικό χαρταετό που τους «σέρνει» στην επιφάνεια με ιλιγγιώδεις ταχύτητες.
- Συμβίωση: Ζουν σε συμβίωση με μοβ, φωτοσυνθετικούς μικροοργανισμούς μέσα στα κελύφη τους (βιολογικά ηλιακά πάνελ), για να εξασφαλίσουν συνεχή ενέργεια.
- Θηρευτές: Ενέδρες που μοιάζουν με διασταύρωση σκαθαριού και θαλάσσιου λέοντα. Κρύβονται στο κρυσταλλικό έδαφος και χρησιμοποιούν ηλεκτρικά ευαίσθητα μουστάκια για να ανιχνεύσουν τους σκέιτερ καθώς περνούν με ταχύτητα, χτυπώντας τους σαν ζωντανές νάρκες ξηράς.
Η επιστημονική εικασία μας δίνει μια ιδέα για το τι πρέπει να αναζητήσουμε στο διάστημα. Είτε πρόκειται για άψυχα οικοσυστήματα που επικοινωνούν με ήχους, είτε για γίγαντες που επιπλέουν στα νέφη, είτε για μαγνητικά πλάσματα που αιωρούνται, το σύμπαν μπορεί να είναι γεμάτο εξωγήινες μορφές ζωής που ξεπερνούν τη φαντασία μας.