.jpg)
Η δολοφονία της 15χρονης Φιλιώς Αντωνιάδου το καλοκαίρι του 2004 στη Βλάστη Κοζάνης είναι μία από τις πιο τραγικές και αμφιλεγόμενες υποθέσεις των ελληνικών αληθινών εγκλημάτων. Η υπόθεση συνδυάζει την απώλεια ενός νεαρού κοριτσιού, την αγωνία μιας οικογένειας για δικαιοσύνη και μια δικαστική πορεία που κατέληξε σε αθώωση και οργή, αφήνοντας το έγκλημα ουσιαστικά ατιμώρητο.
1. Η μοιραία νύχτα του Ιουλίου 2004
Η Φιλιώ Αντωνιάδου, που ζούσε στην Πτολεμαΐδα, περνούσε τα καλοκαίρια της στο εξοχικό της οικογένειας στο ορεινό χωριό Βλάστη.
- Η εξαφάνιση: Το βράδυ της Κυριακής 4 Ιουλίου 2004 – την ημέρα του τελικού του Euro 2004 – η Φιλιώ μάλωσε με τη μητέρα της για ένα τζιν παντελόνι. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα, και χωρίς να γίνει αντιληπτή από τους γονείς της, βγήκε από το σπίτι.
- Η ανεύρεση: Το πρωί της Δευτέρας δεν είχε επιστρέψει. Μετά από τρεις ημέρες αναζήτησης, την Τετάρτη 7 Ιουλίου 2004, ένας βοσκός βρήκε το πτώμα της Φιλιώς σε μια απομονωμένη περιοχή, περίπου 2,5 χιλιόμετρα έξω από τη Βλάστη.
- Το έγκλημα: Η σκηνή του εγκλήματος ήταν σοκαριστική. Το σώμα έφερε σοβαρά τραύματα στο κεφάλι (από ματωμένες πέτρες που βρέθηκαν στο σημείο), ενώ υπήρχαν ενδείξεις σεξουαλικής κακοποίησης. Οι αστυνομικές αρχές συνέλεξαν πλήθος στοιχείων, όπως ίχνη αίματος και αντικείμενα.
2. Οι υποψίες και οι αμφιλεγόμενες δίκες
Η αστυνομική έρευνα στράφηκε γρήγορα σε πιθανούς υπόπτους της περιοχής, με την υπόθεση να βασίζεται σε αντιφάσεις και μαρτυρίες αμφίβολης αξιοπιστίας.
- Ο Ηλίας: Το όνομά του εμφανίστηκε από ένα ανώνυμο τηλεφώνημα. Ενώ αρχικά αρνήθηκε οποιαδήποτε σχέση, σε μεταγενέστερη κατάθεση ισχυρίστηκε ότι είδε τον Παναγιώτη, έναν άλλο κάτοικο της περιοχής, μαζί με τη Φιλιώ το βράδυ της δολοφονίας, κοντά στον τόπο όπου βρέθηκε το πτώμα.
- Ο Παναγιώτης: Προσήχθη ως ο βασικός ύποπτος. Αν και δήλωσε ότι βρισκόταν στην Πτολεμαΐδα εκείνο το βράδυ, οι καταθέσεις του, καθώς και αυτές της αδερφής του (που υποτίθεται ότι επιβεβαίωνε το άλλοθί του), παρουσίασαν έντονες αντιφάσεις.
Η δικαστική διαδρομή: Ο Παναγιώτης οδηγήθηκε σε δίκη με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από πρόθεση:
- 1η δίκη (2006): Η δίκη χαρακτηρίστηκε από σφοδρές αντιπαραθέσεις. Ο βασικός μάρτυρας (Ηλίας) περιέγραψε λεπτομέρειες του εγκλήματος, αλλά η υπεράσπιση αμφισβήτησε την αξιοπιστία του. Η ετυμηγορία ήταν αθωωτική, λόγω έλλειψης επαρκών στοιχείων.
- 2η δίκη (2011): Μετά από αναίρεση στον Άρειο Πάγο, η υπόθεση εκδικάστηκε ξανά. Ο Παναγιώτης αθωώθηκε και πάλι, αυτή τη φορά με ψήφους έξι υπέρ και μία κατά.
3. Η αδικία και η ανεξιχνίαστη κληρονομιά
Η διπλή αθώωση του βασικού υπόπτου προκάλεσε συντριβή στην οικογένεια της Φιλιώς, η οποία συνέχισε να ζητά δικαιοσύνη, και οργή στην τοπική κοινωνία, που πίστευε ότι ο δολοφόνος είχε αφεθεί ελεύθερος.
Η υπόθεση της Φιλιώς Αντωνιάδου παραμένει σύμβολο μιας δικαστικής αδυναμίας και μιας τραγωδίας που δεν βρήκε ποτέ επίσημη λύση, καθώς ο δολοφόνος του 15χρονου κοριτσιού δεν λογοδότησε ποτέ στη Δικαιοσύνη.