.jpg)
Η ιστορία του Σορίν Ματέι και η τραγωδία που πάγωσε το Πανελλήνιο.
Η 23η Σεπτεμβρίου 1998 έχει μείνει στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας ως η ημέρα που ένα πρωτοφανές θρίλερ εκτυλίχθηκε σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση. Σε μία πολυκατοικία στην Οδό Νιόβης 4, στα Κάτω Πατήσια, ο 27χρονος δραπέτης Σορίν Ματέι εισέβαλε σε ένα διαμέρισμα, κρατώντας τέσσερις ανθρώπους ομήρους υπό την απειλή μιας πραγματικής χειροβομβίδας. Η υπόθεση της ομηρίας της οδού Νιόβης αποκάλυψε με τον πιο σκληρό τρόπο κενά στη διαχείριση κρίσεων και συγκλόνισε ολόκληρη τη χώρα.
Η αρχή του δράματος: Η εισβολή και οι όμηροι
Ο Ματέι, καταζητούμενος εγκληματίας, βρισκόταν σε απόγνωση μετά από πολυήμερη καταδίωξη από την αστυνομία. Όταν οι αρχές τον εντόπισαν στο σπίτι μιας φίλης του στο ισόγειο της πολυκατοικίας, κατάφερε να διαφύγει μέσω του φωταγωγού και να τρυπώσει στον πρώτο όροφο. Εκεί, η οικογένεια Γκινάκη βρέθηκε ξαφνικά αντιμέτωπη με έναν επικίνδυνο ένοπλο. Ο δράστης έδεσε το ζευγάρι, την Αμαλία Γκινάκη και τον Απόστολο Μακρινό, πάνω του με τα κορδόνια των παπουτσιών, κλιμακώνοντας την κατάσταση σε ένα τρομακτικό αδιέξοδο.
Η πρωτοφανής διαπραγμάτευση μέσω τηλεόρασης
Σε μια απρόβλεπτη κίνηση, ο Σορίν Ματέι τηλεφωνεί ο ίδιος στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ, απαιτώντας να βγει σε ζωντανή μετάδοση με τον παρουσιαστή ειδήσεων, Νίκο Ευαγγελάτο. Το κανάλι διέκοψε το πρόγραμμά του και ολόκληρη η Ελλάδα παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα το πρωτοφανές αυτό θρίλερ.
Ο Ματέι, μιλώντας ψύχραιμα, έθεσε τους όρους του: ζητούσε 500.000 δραχμές ως λύτρα και αμφεταμίνες, αποκαλύπτοντας ότι βρισκόταν υπό την επήρεια ναρκωτικών. Ο Νίκος Ευαγγελάτος μετατράπηκε, άθελά του, στον μοναδικό διαπραγματευτή, καθώς κανένας από τους αξιωματικούς της Ελληνικής Αστυνομίας δεν είχε άμεση επικοινωνία με τον δράστη.
Μοιραία λάθη και κλιμάκωση της κρίσης
Η αστυνομία αποφασίζει να στείλει τα ναρκωτικά που ζητούσε ο Ματέι, με την ελπίδα να τον ηρεμήσει. Εδώ διαπράττεται το πρώτο σοβαρό λάθος: αντί για διεγερτικές αμφεταμίνες, του στέλνουν υπνωτικά χάπια (βαρβιτουρικά) σε μια προσπάθεια να τον ξεγελάσουν. Ο Ματέι αντιλαμβάνεται την κοροϊδία και αντιδρά οργισμένα, απειλώντας σε ζωντανή μετάδοση ότι θα πυροδοτήσει τη χειροβομβίδα και θα σκοτώσει όλους τους ομήρους.
Παρά την κλιμάκωση, ο δημοσιογράφος εκμεταλλεύεται τη φράση του δράστη «δεν είμαι εγκληματίας» και τον προτρέπει να απελευθερώσει έστω έναν όμηρο. Ο Ματέι ανταποκρίνεται θετικά και απελευθερώνει τον νεαρό Ευάγγελο Γκινάκη, ενώ αργότερα αφήνει ελεύθερη και τη μητέρα, Σουλτάνα Γκινάκη.
Η έφοδος των ΕΚΑΜ και η τραγική κατάληξη
Παρά τη μερική αποκλιμάκωση, ο Αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας, Αντιστράτηγος Αθανάσιος Βασιλόπουλος, δίνει εντολή να διακοπεί η επικοινωνία με τον ΣΚΑΪ και να γίνει άμεση έφοδος των ειδικών δυνάμεων της ΕΚΑΜ. Η απόφαση βασίστηκε σε μια μοιραία εσφαλμένη εκτίμηση ότι η χειροβομβίδα ήταν ψεύτικη.
Γύρω στις 11:00 μ.μ., η ομάδα των ΕΚΑΜ πραγματοποιεί ταυτόχρονη έφοδο. Η τηλεφωνική γραμμή με το κανάλι, που δεν είχε τερματιστεί εντελώς, μεταδίδει ζωντανά τους ήχους της επιχείρησης: φωνές, κραυγές, διαταγές και πυροβολισμούς. Μέσα στο χάος, ο Ματέι αρπάζει την 25χρονη Αμαλία. Ξαφνικά, ένας εκκωφαντικός κρότος συνταράζει το κτίριο: η χειροβομβίδα εκρήγνυται.
Η έκρηξη τραυματίζει θανάσιμα την Αμαλία Γκινάκη και σοβαρά αρκετούς αστυνομικούς, συμπεριλαμβανομένου του Αρχηγού και του Υπαρχηγού της Αστυνομίας. Η νεαρή κοπέλα διακομίστηκε σε νοσοκομείο, αλλά υπέκυψε στα τραύματά της 17 ημέρες αργότερα, στις 9 Οκτωβρίου 1998.
Δύο νεκροί: Το χρονικό μιας λανθασμένης εκτίμησης
Ο Σορίν Ματέι επέζησε της έκρηξης, αλλά βαριά τραυματισμένος. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο των Φυλακών Κορυδαλλού, όπου δύο ημέρες μετά την αιματηρή ομηρία βρέθηκε νεκρός. Σύμφωνα με την ιατροδικαστική εξέταση, ο θάνατός του προήλθε από ασφυξία λόγω εισρόφησης εμετού, σε συνδυασμό με την παρατεταμένη καταστολή από τα φάρμακα. Η υπερβολική δόση ηρεμιστικών και η δεμένη στάση του χαρακτηρίστηκαν αργότερα ως σοβαρά λάθη.
Η υπόθεση Ματέι έληξε με δύο νεκρούς: την αθώα όμηρο και τον ίδιο τον δράστη. Η αποτυχημένη έκβαση της αστυνομικής επιχείρησης θεωρήθηκε ένα πρωτοφανές φιάσκο, αφήνοντας πίσω της πολύτιμα διδάγματα για τον χειρισμό τέτοιων κρίσεων. Η τραγωδία της οδού Νιόβης παραμένει μία από τις πιο συγκλονιστικές αληθινές ιστορίες εγκλήματος στην Ελλάδα, υπενθυμίζοντας με τον πιο οδυνηρό τρόπο τις συνέπειες των λανθασμένων επιλογών σε καταστάσεις ομηρίας.